«Η ψήφος τους με κάνει να υποψιασθώ ότι δεν αντιλαμβάνονται σε ποια δεκαετία και σε ποιον κόσμο ζουν». Ετσι κατέληγε το προχθεσινό μου σημείωμα για την επιεικώς ανιστόρητη ψήφο των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. στην καταδίκη των ολοκληρωτισμών. Χθες το πρωί η κ. Σπυράκη, στην εκπομπή του Αρη Πορτοσάλτε, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, είπε πως η Ν.Δ. ακολουθεί τη γραμμή που χάραξε ο ιδρυτής της Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν νομιμοποίησε το ΚΚΕ. Κοινώς επιβεβαίωσε την υποψία μου. Η Ν.Δ. το 2019 συμπεριφέρεται με οδηγό τη Ν.Δ. του 1974. Δεν θα επαναλάβω ότι η φοβική στάση της Δεξιάς απέναντι στην κομμουνιστική Αριστερά επέτρεψε σε αυτήν την τελευταία να οικοδομήσει το ηθικό της πλεονέκτημα με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα.
Αν νομίζουν ότι το ηθικό πλεονέκτημα καταρρέει με την παραπομπή του κ. Παπαγγελόπουλου και το «πόθεν έσχες» του κ. Παπαδημούλη, πλανώνται πλάνην οικτράν. Αν νομίζουν ότι κεντρώα πολιτική σημαίνει πολιτική ίσων αποστάσεων απέναντι στα άκρα, μάλλον θα πρέπει να διορθώσουν την πολιτική τους μυωπία. Η απόπειρα κατάληψης της εξουσίας από το σταλινικό ΚΚΕ βρήκε απέναντί της όλες τις πολιτικές δυνάμεις της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αν πάλι νομίζουν ότι ο κομμουνιστικός ολοκληρωτισμός δεν αφορά την Ελλάδα, μάλλον δεν είναι σε θέση να υπολογίσουν τη ζημιά που έκανε ο Εμφύλιος όχι μόνον ώς την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού αλλά και ώς τις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα. Εκτός αυτού δείχνουν να μην καταλαβαίνουν ότι ένα μεγάλο μέρος της σημερινής Ευρώπης το αποτελούν κοινωνίες που υπέφεραν από τον κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό. Αναρωτιέμαι πώς θα δικαιολογήσει ο κ. Μεϊμαράκης την αποχή του από την ψηφοφορία στους Πολωνούς ή τους Τσέχους συναδέλφους του.
Γιατί επιμένω; Φταίνε οι αντικομμουνιστικές μου εμμονές, όπως σχολίασε αναγνώστης; Τα φαντάσματα ευτυχώς έχουν πάψει να με τρομάζουν. Με τρομάζουν όμως οι πολιτικές αγκυλώσεις. Προσπαθήστε να μεταφράσετε τη στάση των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. –πλην της κ. Ασημακοπούλου– στον τρόπο που διδάσκεται ο Εμφύλιος Πόλεμος στο σχολείο ή στον τρόπο που διδάσκεται ο Β΄ Παγκόσμιος ή η ιστορία της μεταπολεμικής Ευρώπης. Για να αντιληφθείτε τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει μια ψήφος η οποία δεν αφορά τον ΕΝΦΙΑ αλλά τον τρόπο με τον οποίον η Ευρώπη, κατά συνέπεια και η Ελλάδα, αντιμετωπίζει την Ιστορία της, άρα και το παρόν της.
Η σημερινή κυβέρνηση είναι η τελευταία ευκαιρία που έχει η ελληνική κοινωνία για να βγει από το τέλμα δεκαετιών, το οποίο την έσπρωξε στην κατάρρευση. Πρώτοι απ’ όλους πρέπει να το αντιληφθούν οι εκπρόσωποί της.