Εχει τελικά θετικό ή αρνητικό πρόσημο το 8,2% των εθνικών εκλογών για το Κίνημα Αλλαγής; Πόσο κόστισαν το «ασαφές αφήγημα» και η ρήξη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που αποτέλεσαν τον πυρήνα της κριτικής κατά της ηγεσίας; Αυτά και αρκετά ακόμη καίρια ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει η Χαρ. Τρικούπη, μέσω της ενδιάμεσης έκθεσης αποτίμησης της επίδοσης ΠΑΣΟΚ και ΚΙΝΑΛ, που τέθηκε επί τάπητος στη χθεσινή Κεντρική Επιτροπή.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εκτός των αναλυτικών στατιστικών στοιχείων, παρουσιάζουν τα συμπεράσματα της έκθεσης σχετικά με το αποτέλεσμα της πρόσφατης εθνικής κάλπης. Σε αυτά, συνοπτικά τονίζεται ότι αναμφισβήτητα επετεύχθη ο στόχος του «ρυθμιστικού ρόλου» και της ενίσχυσης των δυνάμεων, ωστόσο συγκεκριμένοι παράγοντες δεν επέτρεψαν την ανατροπή των συσχετισμών που επιδιώχθηκε μετά την καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές. Η παράταξη «αντιστάθηκε, αλλά δεν κατάφερε να ανασχέσει επαρκώς τις πιέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ εμφάνισε διαρροές προς τη Ν.Δ.», τονίζεται χαρακτηριστικά. Απαριθμώντας τους παράγοντες αυτούς, η έκθεση προχωρά σε «δύσκολες» παραδοχές και συνολική αυτοκριτική, ενώ δεν λείπουν και οι αιχμές προς το εσωτερικό της παράταξης.
Συγκεκριμένα, όσον αφορά το πρώτο σκέλος, αναφέρεται ότι το κόμμα δεν κατάφερε να «αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη χρέωση όλων των ευθυνών του μνημονίου» οι οποίες του καταλογίστηκαν από Πειραιώς και Κουμουνδούρου. Παράλληλα, γίνεται λόγος για «επικοινωνιακή υπεροπλία» των δύο αντιπάλων του ΚΙΝΑΛ, στην οποία δεν βρέθηκε απάντηση τόσο για οικονομικούς λόγους («οικονομική καχεξία» της παράταξης η φράση που χρησιμοποιείται), όσο και λόγω οργανωτικών αδυναμιών.
Την ίδια ώρα, ωστόσο, γίνεται λόγος και για «αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις στελεχών», αντίθετα στις ομόφωνες θέσεις το συνεδρίου περί προγραμματικών συμφωνιών. Πρόκειται για σαφή αναφορά στην ασάφεια την οποία εξέπεμψε το ΚΙΝΑΛ στην προεκλογική περίοδο, απέναντι στις πιέσεις για τη στάση του σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας της Ν.Δ. Ασάφεια η οποία, όπως τονίζεται, κόστισε σημαντικά, καθώς «λειτούργησε ως όχημα μετακίνησης ψηφοφόρων προς τη Ν.Δ. προκειμένου να φύγει από την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ».
Ως προς τη ρήξη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, παρότι, όπως σημειώνεται, υπήρξαν διαφορετικές απόψεις μεταξύ των μελών της αρμόδιας επιτροπής, το τελικό συμπέρασμα είναι ότι δεν αποτέλεσε καθοριστική εξέλιξη για τη διαμόρφωση του αποτελέσματος.
Ενα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το κίνημα καταγράφει υψηλές επιδόσεις στα κοινά άνω των 55 ετών, σε αποφοίτους δημοτικού ως προς την εκπαίδευση, σε αγρότες και συνταξιούχους ως προς το επάγγελμα. Αντίθετα, οι αδυναμίες του εμφανίζονται στις ηλικίες κάτω των 35 ετών, παρότι η τάση στο συγκεκριμένο πεδίο είναι ανοδική σε σχέση με το 2015, γεγονός που οδηγεί την επιτροπή στην προτροπή προς την ηγεσία «να αυξήσει την επιρροή της στα κοινά αυτά, με ανανέωση προσώπων και ιδεών». Ακόμη παρατηρείται σημαντικό χάσμα στις επιδόσεις μεταξύ Περιφέρειας και αστικών κέντρων, με τα ποσοστά στις πόλεις να κινούνται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα που, όπως τονίζεται, «δεν πρέπει να παγιοποιηθούν».
Εισροές, εκροές ψηφοφόρων
Τέλος, ως προς τις εισροές και εκροές ψηφοφόρων, αξιοσημείωτο είναι ότι μεταξύ Σεπτεμβρίου του 2015 και της φετινής διπλής εκλογικής αναμέτρησης, το ισοζύγιο με τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν θετικό, δηλαδή το ΚΙΝΑΛ κέρδισε από την Κουμουνδούρου περισσότερους ψηφοφόρους απ’ ό,τι έχασε, αν και υπήρξαν απώλειες μεταξύ ευρωεκλογών και εθνικών εκλογών. Αντίθετα, η παράταξη κατέγραψε απώλειες προς τη Νέα Δημοκρατία και στις δύο περιόδους.