«Διαχωρισμένοι αλλά ίσοι»;

2' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στις απαρχές της δυτικής δημοκρατίας ψήφιζαν μόνο οι λευκοί, άρρενες και κάτοχοι περιουσίας. Οι γυναίκες και οι φτωχοί –στους τελευταίους ήταν και οι έγχρωμοι– αποκλείονταν. Αυτό είχε μια λογική· τη συριζαϊκή, όπως τουλάχιστον την εκστόμισε κατά τη συνέντευξη Τύπου για την ψήφο των αποδήμων ο κ. Γιώργος Κατρούγκαλος. Οι γυναίκες «δεν καταλάβαιναν από πολιτική», αφού είχαν σημαντικότερες δουλειές να κάνουν, όπως να καθαρίζουν το σπίτι και να ανατρέφουν παιδιά. Οι φτωχοί, αφού δεν είχαν το μυαλό να φτιάξουν περιουσία, δεν είχαν και την αναγκαία πληροφόρηση για να καταλάβουν ποιο είναι το καλό της χώρας και γι’ αυτό δεν θα έπρεπε να διαμορφώνουν το μέλλον της ψηφίζοντας.

Χρειάστηκαν πολλοί αγώνες για να καθιερωθεί το καθολικό δικαίωμα ψήφου ανεξαρτήτως περιουσίας, και περισσότεροι για να δοθεί το δικαίωμα συμμετοχής στις γυναίκες. Συνεπώς δεν θα περίμενε κανείς στις απαρχές του 21ου αιώνα να ορθωθεί και πάλι το επιχείρημα της «ελλιπούς πληροφόρησης» για να αποκλειστούν κάποιοι πολίτες από τη διαμόρφωση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Το κατάφερε ο κ. Κατρούγκαλος. Σε συνέντευξη Τύπου, πλαισιωμένος από την κ. Εφη Αχτσιόγλου και τον κ. Κώστα Πουλάκη, δήλωσε ότι η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για την ψήφο των απόδημων είναι «η συγκεκριμένη, “κλειστή” κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των Ελλήνων του εξωτερικού, χωρίς να ενσωματώνεται δηλαδή το αποτέλεσμα της σχετικής ψηφοφορίας στον γενικό οριστικό πίνακα των αποτελεσμάτων του εκλογικού σώματος εντός της ελληνικής επικράτειας» (23.9.2019).

Το σκεπτικό του είναι βγαλμένο κατευθείαν από τον 18ο αιώνα: «Οι πολίτες που βρίσκονται στο εξωτερικό ούτε την ίδια πληροφόρηση έχουν ούτε συμμετέχουν με τον ίδιο τρόπο στον κοινό δημόσιο χώρο με όσους βρίσκονται εντός επικράτειας, είναι πολιτικά αναγκαίο η ψήφος τους να σταθμίζεται με διαφορετικό τρόπο από ό,τι η ψήφος των τελευταίων» (Αυγή 23.9.2019).

Φανταζόμαστε ότι αυτή η θέση είναι προϊόν της απατηλής εγγραμματοσύνης του κ. Κατρούγκαλου διότι ο κ. Κώστας Πουλάκης δήλωσε οπαδός της απόλυτης ισότητας των ψηφοφόρων, ακόμη και σε ό,τι αφορά τη διαδικασία. Τάχθηκε κατά της επιστολικής ψήφου όσων ζουν στο εξωτερικό διότι «δημιουργεί ανισοτιμία, όπου π.χ. διευκολύνεται ο κάτοικος της Γερμανίας να ψηφίζει από το σπίτι του, ενώ ο Αθηναίος κάτοικος-δημότης Αλεξανδρούπολης δεν διευκολύνεται». Η θέση αυτή πηγάζει από τη γνωστή συριζαϊκή λογική της ισότητας στον πάτο. Αντί, δηλαδή, να ζητήσει την ίδια διευκόλυνση για τον Αθηναίο κάτοικο-δημότη Αλεξανδρούπολης, ζητάει να μην υπάρχει η διευκόλυνση για τον Ελληνα κάτοικο της Γερμανίας.

Μετά τον αμερικανικό εμφύλιο (1861-1865), οι έγχρωμοι σκλάβοι απέκτησαν την ιδιότητα του πολίτη και οι νότιες πολιτείες απάντησαν με μια σειρά νομοθεσιών που στον πυρήνα τους είχαν το δόγμα «διαχωρισμένοι αλλά ίσοι» (seperated but equal)· μια εκδοχή τους θα μπορούσε να είναι η «“κλειστή” κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των Ελλήνων του εξωτερικού».

Ανάμεσα σε αυτούς τους νόμους (που συλλογικώς ονομάστηκαν «Jim Crow laws»), θεσπίστηκαν και οι εξετάσεις εγγραμματοσύνης (literacy tests) πριν από το δικαίωμα εκλέγειν, για να αποκλεισθούν οι πρώην σκλάβοι. Αυτό θα μπορούσε να είναι το επόμενο επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Να προτείνει τη διενέργεια εξετάσεων για του Ελληνες του εξωτερικού ώστε να διαπιστωθεί «ο βαθμός πληροφόρησης που έχουν για τη χώρα». Τα θέματα δε πρέπει να είναι δύσκολα (όπως π.χ. «ποια είναι η συμβολή του κ. Γιώργου Κατρούγκαλου στη νομική σκέψη της χώρας;») μη τυχόν και μας ξεφύγει κανένας απληροφόρητος του εξωτερικού και ψηφίσει…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή