Στις τράπεζες της Ελβετίας, αλλά και κάποιων παραδοσιακών φορολογικών παραδείσων όπως το Λουξεμβούργο και το Μονακό, βρίσκουν καταφύγιο τα χρήματα των πλούσιων Βρετανών που σπεύδουν να προστατευθούν από τα δεινά ενός σκληρού Brexit. Παράλληλα, ορισμένοι από τους πλουσιότερους Βρετανούς, αν και απροκάλυπτα στρατευμένοι στην πλευρά του Brexit, μεταφέρουν τα πλούτη τους και τις επιχειρήσεις τους εκτός Βρετανίας και συνήθως σε χώρες χαμηλής φορολογίας. Ανάμεσά τους οι υποστηρικτές του Brexit, Τζέιμς Ντίσον, ο οποίος προ μηνών μετέφερε την ομώνυμη εταιρεία στη Σιγκαπούρη, και Τζιμ Ράτκλιφ, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας πετροχημικών Ineos, που σχεδιάζει να τη μεταφέρει στην Κυανή Ακτή.
Κι ενώ η φυγή έχει αρχίσει διακριτικά από το καλοκαίρι του 2016 και μετά το δημοψήφισμα του Brexit, πηγές της ελβετικής τραπεζικής βιομηχανίας που μίλησαν στο Reuters σε καθεστώς ανωνυμίας ανέφεραν πως τις τελευταίες εβδομάδες η φυγή έχει επιταχυνθεί. Εύλογο, καθώς απομένουν λίγες εβδομάδες μέχρι την 31η Οκτωβρίου, οπότε πρέπει να αποχωρήσει η Βρετανία από την Ε.Ε., και ακόμη παραμένει θολό και αβέβαιο το τοπίο, όπως και οι προοπτικές μιας συμφωνίας που θα αποτρέψει τα χειρότερα. «Τους τελευταίους μήνες έχει τριπλασιασθεί ο αριθμός των λογαριασμών που ανοίγουν Βρετανοί σε ελβετικές τράπεζες», δήλωσε πηγή ελβετικής τράπεζας και προσέθεσε ότι έχει επιταχυνθεί η αύξηση ακόμη περισσότερο τις τελευταίες εβδομάδες.
Οι ελβετικές τράπεζες εξακολουθούν να μη δημοσιοποιούν λεπτομέρειες για τα στοιχεία των πελατών τους. Σύμφωνα, όμως, με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), έως τα τέλη Μαρτίου στις ελβετικές τράπεζες οι λογαριασμοί Βρετανών πλησίαζαν σχεδόν τα 19 δισ. δολάρια στο σύνολό τους.
Το ποσό είναι ενδεικτικό εάν ληφθεί υπόψη ότι το αντίστοιχο στη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης ανερχόταν σε 30 δισ. δολάρια, οπότε και κατέγραψε ιστορικό ρεκόρ. Ανάμεσα στις ελβετικές τράπεζες που ωφελούνται περισσότερο συγκαταλέγονται οι UBS και Credit Suisse, ενώ το ελβετικό φράγκο, παραδοσιακό ασφαλές καταφύγιο, προσελκύει και τώρα τα κεφάλαια των Βρετανών όπως συμβαίνει πάντα σε εποχές κρίσης.
Σύμφωνα, πάντα, με την BIS, εξίσου ασφαλές καταφύγιο έχει προσφέρει στους πλούσιους Βρετανούς το Λουξεμβούργο. Στις τράπεζές του έχουν τοποθετηθεί πάνω από 14 δισ. δολάρια από Βρετανούς που, σημειωτέον, εκτός από το σκληρό Brexit, έχουν να φοβηθούν και μια κυβερνητική αλλαγή στη χώρα τους. Σε περίπτωση εκλογής νίκης των Εργατικών, ο επικεφαλής τους, Τζέρεμι Κόρμπιν, έχει προαναγγείλει υψηλή φορολογία στον μεγάλο πλούτο. Ο Κρις Κάλιν, πρόεδρος του ελβετικού ομίλου Henley & Partners, που διευκολύνει τους πλούσιους να μεταφέρουν κεφάλαια σε φορολογικούς παραδείσους, προεξοφλεί ακόμη μεγαλύτερη φυγή κεφαλαίων, αλλά και ατόμων και οικογενειών σε περίπτωση νίκης των Εργατικών.
«Αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος, όχι το Brexit, ούτε καν το σκληρό Brexit», τόνισε κατηγορηματικά μιλώντας προσφάτως στο Bloomberg. Παραδόξως, όταν ο Τζέιμς Ντίσον μετέφερε την εταιρεία του στη Σιγκαπούρη ισχυρίστηκε πως η κίνηση δεν έχει καμία σχέση με το Brexit. Στη Σιγκαπούρη, όμως, ο φορολογικός συντελεστής για τις επιχειρήσεις δεν υπερβαίνει το 17%. Υπενθυμίζεται πως το 2017 το Εργατικό Κόμμα εξέφρασε την πρόθεση να αυξήσει τη φορολογία σε όσους έχουν ετήσια έσοδα άνω των 80.000 στερλινών, ποσό αντίστοιχο των 90.000 ευρώ περίπου, αλλά και να επιβάλει υψηλούς φόρους στον μεγάλο πλούτο.
Σημειωτέον ότι στα τρία και πλέον χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από το δημοψήφισμα του Brexit, τον Ιούνιο του 2016, η στερλίνα έχει υποτιμηθεί κατά 17% με 18% έναντι του δολαρίου και του ευρώ.