Τόσους αιώνες στημένες εκεί πάνω, αναγκασμένες να στηρίζουν κοτζάμ μαρμάρινη οροφή, πώς να αντέξουν η μέση τους και η σπονδυλική τους στήλη. Πάλι καλά, να λέτε, που δεν λύγισαν, δεν γονάτισαν, δεν γκρεμίστηκαν. Ομως η κορμοστασιά τους υποφέρει. Κι αν το βέβηλο βλέμμα του κοινού θνητού δεν το βλέπει, διότι οι ίδιες δεν το δείχνουν για να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους, η παραμόρφωση της σπονδυλικής τους στήλης δεν ξεφεύγει από την ευαισθησία του αρχιτέκτονα, ο οποίος, κατόπιν εντατικής παρατηρήσεως και ατελείωτων περιστροφών της έμπνευσής του, διέγνωσε ότι οι Καρυάτιδες πάσχουν από σκολίωση. Η καλλιτεχνική του εντιμότητα του επέβαλε την επεξεργασία της μορφής τους, προκειμένου να τους επιτρέψει να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες του ρόλου που τους επεφύλαξε το μέλλον του τόπου. Από δω και πέρα, δεν θα στηρίζουν απλώς την οροφή του Ερεχθείου. Προβιβάστηκαν σε ουρανοξύστες και καλούνται να στηρίξουν τον ουρανό της Αττικής. Διατηρητέος κι αυτός. Χρειάζεται υποστήριξη. Εστω κι αν τον στηρίζει μια Καρυάτιδα που πάσχει από σκολίωση, όπως το σχέδιο του κτιρίου του καζίνο στο Ελληνικό.
Θα μου πείτε τώρα, πας να χτίσεις έναν ουρανοξύστη που θα στεγάσει καζίνο εν έτει 2020. Αποκλειομένων του νεοκλασικού ρυθμού μετά κεραμοσκεπής και ακροκεράμων, της βασιλικής μετά τρούλου ή του περίπτερου ναού, είσαι αναγκασμένος να καταφύγεις στα ευρήματα και στις εμπνεύσεις της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Δύσκολο να χτίσεις και αθηναϊκή πολυκατοικία με μπαλκονάκια. Ξέρεις πως ό,τι κι αν κάνεις θα μεταμορφώσει το τοπίο, επί τα χείρω ή επί τα βελτίω. Ουρανοξύστης είναι, δεν είναι μεζονέτα στα Βριλήσσια. Ξέρεις επίσης πως σε έχουν κατηγορήσει πως το ύψος του κινδυνεύει να κρύβει τη θέα του Παρθενώνα από το οικοσύστημα του περιβάλλοντος δάσους του Χασανίου. Οπότε τι κάνεις. Λες ότι τη μορφή του την εμπνεύσθηκες από τις Καρυάτιδες. Το κτίριο συνομιλεί έτσι με τον Παρθενώνα και το κοινό κολακεύεται με την ιδέα ότι η αρχαιότητά του εμπνέει τον σύγχρονο κόσμο. Διάβασα επίσης ότι Καρυάτιδες, θεραπευμένες από τη σκολίωση, θα παραστέκουν τους τζογαδόρους στο εσωτερικό του κτιρίου. Ως γνωστόν, για τη σύγχρονη τέχνη δεν έχει σημασία αυτό που βλέπεις με τα μάτια σου. Σημασία έχει αυτό που σου λέει κάποιος ότι βλέπεις ακόμη κι αν δεν το βλέπεις.
Δεν ξέρω αν το κτίριο θα «επαναπροσδιορίσει τη σύγχρονη ταυτότητα της Ελλάδας για πάντα», όπως είπε ο διευθύνων σύμβουλος της Mohegan κ. Κοντομέρκος. Εκείνο που ξέρω είναι το τοπίο θα αλλάξει. Αμφιβάλλω όμως αν κάποτε θα πάψουν να μας αντιμετωπίζουν σαν τα «αιώνια παιδιά» του Αιγύπτιου ιερέα στον «Τίμαιο». «Παιδιά» που γκρινιάζουν ώσπου κάποιος να τους καθησυχάσει πως ό,τι κάνει το κάνει στο όνομα του παππού τους. Τα ίδια παιδιά που θα κάνουν ουρά για να μπουν στις αίθουσες του καζίνο, εννοείται.