Το πρόβλημα με τη ζωή είναι ότι υπάρχουν οι άνδρες και οι γυναίκες

Το πρόβλημα με τη ζωή είναι ότι υπάρχουν οι άνδρες και οι γυναίκες

2' 22" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τροφή για σκέψη. Κάπως έτσι αντιμετωπίζει ο κύριος Γκρι τα βιβλία του Ντέιβιντ Σιλντς (γενν. το 1956). Αυτός ο ανήσυχος Αμερικανός, που έχει γράψει χιουμοριστικά, δηκτικά, στοχαστικά –αλλά και κάπως αφοριστικά (βλέπε: επιφανειακά)– για θέματα όπως η φθoρά («το πρόβλημα με τη ζωή είναι ότι μια μέρα θα πεθάνεις» – αμετάφραστο ακόμη στην Ελλάδα) ή για τη γραφή («πεινασμένος για πραγματικότητα», επίσης αμετάφραστο), έχει τραβήξει εδώ και χρόνια την προσοχή του κυρίου Γκρι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και αγαπημένος συγγραφέας.

Το τελευταίο του βιβλίο, «Το πρόβλημα με τους άνδρες. Σκέψεις πάνω στο σεξ, τον έρωτα, τον γάμο, το πορνό και την εξουσία» (αμετάφραστο), είναι ακριβώς αυτό: θραύσματα σκέψεων και βιβλίων που έχει διαβάσει, ένα ευφυές κολάζ που συνδέεται με μια χαλαρή δομή. Το κείμενο αναπτύσσεται σαν σπείρα και ισορροπεί κάπου ανάμεσα στην εξομολόγηση και την επινόηση. Μάλλον: δεν απασχολεί διόλου τον Σιλντς τι είναι πραγματικό και τι επινοημένο – αρκεί να είναι δραστικός λόγος, γραφή και σύνθεση που να σε διαπερνά με τον τρόπο που μόνον η λογοτεχνία μπορεί να το πετύχει. Το αποτέλεσμα εδώ είναι άνισο· είναι όμως απολαυστικό.

Το βιβλιαράκι αυτό (εκτός από αραιό είναι και σύντομο: μόλις 140 σελίδες) θα μπορούσε να είναι και ερωτική επιστολή του συγγραφέα προς τη γυναίκα του. Κυρίως, όμως, είναι σπασμωδικός στοχασμός (σπασμός: όπως κλονισμός, μα και όπως οργασμός) πάνω στις σχέσεις και στα φύλα στον εικοστό πρώτο αιώνα. Ζήτησα λοιπόν από τον κύριο Γκρι, αντί άλλης φλυαρίας, να ξεχωρίσει μερικά αποσπάσματα:

• Είναι ακριβώς η ισότητα που καταστρέφει τη λίμπιντό μας, η ισότητα είναι που κάνει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες να πλήττουν (Κριστίνα Νέρινγκ).

• Διότι, εάν μπορούσαμε να ικανοποιηθούμε με οποιονδήποτε τρόπο, θα είχαμε ικανοποιηθεί εδώ και πολύ καιρό (Σενέκας).

• Ολοι μας είμαστε τραυματισμένοι και τα βαθύτερα τραύματα πάντοτε αναδύονται μέσα από το σεξ (Τίσντεϊλ).

• Είναι συμφέρον του συγγραφέα να διασφαλίσει ότι το τραύμα δεν θα κλείσει ποτέ. Ο δαίμονας που παράγει παραείναι πολύτιμος (Ρίτσαρντ Στερν).

• Η θηλυκή αδιαφορία πάντοτε ήταν για μένα κάτι απίστευτα ερωτικό.

• Κανένας ποτέ δεν θεραπεύεται από τίποτα· αυτό τουλάχιστον είναι φανερό.

• Γιατί μου παίρνεις τον συναισθηματικό μου πυρετό, να δεις πόσο έχω, μονάχα όταν ήδη γνωρίζεις ότι βρίσκομαι σε ελεύθερη πτώση;

• Το δράμα της ηδονής μιας γυναίκας δεν είναι γραμμένο στα γεννητικά της όργανα αλλά στο πρόσωπό της (Λίζα Κάτζμαν).

• Δεν μ’ ενδιαφέρει τόσο πώς επιβιώνουν οι άνθρωποι όσο το πώς αποφεύγουν την ταπείνωση. Νομίζω ότι η αποφυγή της ταπείνωσης βρίσκεται στον πυρήνα της τραγωδίας και της κωμωδίας και πιθανώς της ζωής μας όλης (Τζον Γκουάρ).

• Αρχίζει με αυτούς να σε μισούν και τελειώνει με σένα να μισείς εσένα (Τζέιμς Μπόλντγουιν).

• Εχουν όλες οι ταινίες ένα κοινό θέμα;

Το μοναδικό θέμα που μπορώ να σκεφτώ είναι στ’ αλήθεια μια ερώτηση: Γιατί δεν μπορούν οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι μαζί; (Ακίρα Κουροσάβα, συνέντευξη με τον Ντόναλντ Ρίτσι).

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή