Γιάννης Ραγκούσης: Αυλές

2' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και να υποτιμά τον ΣΥΡΙΖΑ. Στοιχεία για την πολιτική σύνθεση της νέας διασποράς δεν υπάρχουν. Μπορεί κανείς μόνο να εικάσει πώς θα συμπεριφέρονταν εκλογικά οι μετανάστες. Μπορεί όμως να πει με ασφάλεια ότι αυτοί που έφυγαν τα τελευταία δέκα –και τα τελευταία είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια– δεν είναι μόνο δεξιοί. Κι ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πείσει τον εαυτό του ότι δεν θα μπορούσε να έχει στους εκλογείς του εξωτερικού την απήχηση που έχει στους εντός Ελλάδος Ελληνες.

Αυτή η αυτοϋποτιμητική προκατάληψη στηρίζεται στην πραγματικότητα σε προκατάληψη εις βάρος των αποδήμων: Φαίνεται ότι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν πιστέψει στο στερεότυπο ότι οι απόδημοι είναι είτε σουβλακοφάγοι εθνικιστές με φολκλορική αντίληψη των ελληνικών πραγμάτων είτε τέκνα του νέου καπιταλισμού, διαπαιδαγωγημένα στα νεοφιλελεύθερα εκκολαπτήρια (διάβαζε και «πανεπιστήμια») της Δύσης.

Ο δίχως σύνορα κόσμος –όπου μπορεί κανείς ακόμη και να εργάζεται τον ένα χρόνο έξω και τον επόμενο στην Ελλάδα, όπου μπορεί να αλλάζει χώρες, χωρίς να χάνει καν την καθημερινή του επαφή με τους ανθρώπους και τα πράγματα στην πατρίδα– δεν είναι ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ. Ή, για την ακρίβεια, είναι ένας κόσμος που ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι δεν μπορεί να εκφράσει.

Η φοβία αυτή υποδηλωνόταν από την αξίωση να μη μετράει η ψήφος των εκτός Ελλάδος ψηφοφόρων στο εκλογικό αποτέλεσμα. Κανείς όμως δεν την είχε «υποδηλώσει» όπως ο Γιάννης Ραγκούσης. Ισως επειδή κανείς δεν διαθέτει το διαπεραστικό βλέμμα του βουλευτή, που είδε ότι «στα παρασκήνια συντονίζεται η συνεξαρτώμενη οικονομική και πολιτική ολιγαρχία» με σκοπό «να μην κυβερνήσει ξανά η προοδευτική παράταξη». Σύμφωνα με τον Ραγκούση, τα πέντε κόμματα που, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ομνύουν στην ισοτιμία της ψήφου, βάζουν «βόμβα στα θεμέλια της δημοκρατικής ομαλότητας». Αν αφαιρέσει κανείς από αυτή την κατασκευή τις «συνεξαρτώμενες» λυρικές της μπούκλες, τι μένει; Μένει η απολυτοποίηση ενός εκλογικού υπολογισμού σε δόγμα· και η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τη δημοκρατία. Μένει μια θεωρία συνωμοσίας που υπερβαίνει ακόμη και τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ.

Το παράπλευρο συμπέρασμα είναι ότι οι παλαιοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να ανησυχούν. Το κόμμα τους δεν κινδυνεύει με εκπασοκισμό. Η ταχύτητα με την οποία οι νεοφερμένοι ενσωματώνονται στην αυλή του Τσίπρα –και στρατεύονται ως παραπολάκειοι χειροκροτητές του– δείχνει ότι δεν κομίζουν κάποιο αλλότριο πολιτικό φορτίο στη νέα τους στέγη. Αντιθέτως. Με τον ζήλο του νεοφώτιστου, γίνονται ήδη συριζικότεροι του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι μόνο δεν αλλάζουν το νέο τους κόμμα, αλλά το τραβούν προς το παρελθόν του. Προς τις καταβολές του ψεκασμένου λόγου.

Δεν έχουν λόγο να ανησυχούν οι πρωτοσυριζαίοι. Αν στο έμβλημά τους εμφανιστεί μια πράσινη πατίνα, δεν θα είναι τάχα από σοσιαλδημοκρατική σπορά. Θα είναι από τις λειχήνες.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή