«Ό,τι κάνεις στην κουζίνα πρέπει να το κάνεις πρώτα για σένα και μετά για τους άλλους. Να το θέλεις δηλαδή. Διαφορετικά, είναι αγγαρεία», λέει ο Μιχάλης Ζατικιάν, τρίτη γενιά των Αρμενίων ιδιοκτητών του εστιατορίου Ρόδι στα Σεπόλια.
Το Ρόδι (που για τους Αρμένιους, όπως και για εμάς, είναι σύμβολο αφθονίας, ευημερίας και καλοτυχίας) δεν ξεκίνησε από ανάγκη. Ήταν το μεράκι για το καλό φαγητό της πατρίδας τους αυτό που τους ώθησε να μπουν στις επαγγελματικές κουζίνες και να ζωντανέψουν ξανά τις γεύσεις και τις μυρωδιές της, με τον παππού να δίνει τα φώτα της εστίασης με την πείρα που είχε στον χώρο από τη δεκαετία του 1960 στην Αρμενία.
Όλα ξεκινούν το 1993, όταν η οικογένεια διαφεύγει στην Ελλάδα, καθώς η ζωή του πατέρα, Γρηγόρη, που ήταν πολιτικός αντιφρονών, κινδύνευε σοβαρά λόγω σοβαρών πολιτικών αναταραχών. Φιλοξενούνται από Έλληνες στενούς φίλους και ξεκινούν από το μηδέν τη νέα τους ζωή, με μεγάλες δυσκολίες, εμπόδια και εχθρική αντιμετώπιση. «Ούτε στον εχθρό μας αυτά που περάσαμε», λέει ο Μιχάλης. «Το οικογενειακό μας δέσιμο και η υπερηφάνειά μας, όμως, δεν μας άφησαν να πέσουμε», συνεχίζει. Κάνουν διάφορες δουλειές για επιβίωση, αλλά πάντα μία λέξη ηχούσε στα κεφάλια τους: «μπορούμε». Και όχι μόνο μπόρεσαν, αλλά μεγάλωσαν τα παιδιά τους, τον Μιχάλη και τον Βάιο, και τα σπούδασαν, κι ας προτίμησαν αυτά να μπουν στο Ρόδι και να συνεισφέρουν στην ολοένα και καλύτερη πορεία του.
Το 2000 αναλαμβάνουν ένα ήδη υπάρχον μαγαζί με αρμένικη κουζίνα, το γνωστό στους παλιότερους Αγκόπ, και το απογειώνουν παρά την απόλυτη έλλειψη εξοικείωσης με τον χώρο της εστίασης: όλοι στην οικογένεια, άντρες και γυναίκες, είναι οικονομολόγοι, πολιτικοί μηχανικοί, έχουν σπουδάσει Ναυτικό Δίκαιο και Πολιτική Οικονομία. Αργότερα, το μαγαζί παίρνει τη νέα του ονομασία, μα οι συνταγές είναι σταθερές και θαυμαστές: είναι τα πιάτα και οι σπιτικές συνταγές της οικογένειας, ιδιαίτερα οι γιορτινές και επίσημες, τις οποίες η ξεριζωμένη οικογένεια φύλαξε ευλαβικά στη μνήμη και τις πρόσφερε, ουσιαστικά, στη νέα της πατρίδα. Στην κουζίνα κουμάντο (για πάνω από 18 ώρες την ημέρα) κάνουν η γιαγιά Λένα και η κόρη της Λαρίσα. Η πρώτη επιβλέπει τα πάντα στην κουζίνα και ετοιμάζει αποκλειστικά αυτή τους ισλί κιοφτέδες, γιατί έχει προσαρμόσει το μέγεθός τους ακριβώς στις παλάμες της – φαίνεται μάλιστα ότι τους προσδίδει και το ταμπεραμέντο της. Η γιαγιά είναι το «πρώτο χέρι» της κουζίνας και ακολουθεί η Λαρίσα, με την τέχνη, την πείρα και το εκπληκτικό μπρίο της.
Πατήστε εδώ για τη συνταγή τους για το ισλί κιοφτέ
Το Ρόδι – Αρμένικο εστιατόριο-ψησταριά Κρέοντος 163, Σεπόλια Τ/210-51.54.376/