Αν εξαιρέσεις κάποια τσιμπήματα όταν ήταν παιδί, ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος δεν είχε καμία σχέση με μέλισσες. Και όμως, πριν από 8 χρόνια αρχίζει να διαβάζει συστηματικά και να παρακολουθεί ιντερνετικά σεμινάρια. Σύντομα αγοράζει τα δύο πρώτα μελίσσια κι αυτό ήταν – κόλλησε!
Από τότε μέχρι σήμερα ο ίδιος ενθουσιασμός. Κυνηγάει την ανθοφορία με πάθος από τους πορτοκαλεώνες της Ηλείας μέχρι τα βουνά της Πελοποννήσου και της Εύβοιας. Τον Μάιο μεταφέρει τις κυψέλες του στα ελατοδάση της Αχαΐας και στο Μαίναλο, σε υψόμετρο πάνω από 1000 μέτρα.
Αναζητά συνεχώς νέους καθαρούς τόπους για τα μελίσσια του, αφήνει μέλι στις κυψέλες για να τραφούν φυσικά και τις καθαρίζει με φλόγιστρο και όχι με χημικά. Το μέλι του ακατέργαστο, δεν υπόκειται σε θερμική επεξεργασία. Αυτό που κάνει το ονομάζει ευσυνείδητη μελισσοκομία. Το φετινό ελατόμελο του κ. Ζαφειρόπουλου ξεχώρισε στην τυφλή γευσιγνωσία του «Γαστρονόμου» για τη θαυμάσια γεύση του. Ο ίδιος λέει: «οι μέλισσες είναι οι γευστικοί μεταπράτες• μας δίνουν το καθαρό απόσταγμα του τόπου».
