Θα ήταν άκομψο να αποδώσει ευθέως κάποιος στη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας την απόφαση της γαλλικής εταιρείας Total και της ιταλικής Εni να αναστείλουν προσωρινά τις έρευνες για την αξιοποίηση ενεργειακών κοιτασμάτων στο οικόπεδο 7 της κυπριακής ΑΟΖ. Η γαλλική πλευρά, τουλάχιστον, θα απέρριπτε ασφαλώς μια παρόμοια ερμηνεία, καθώς με την εκτιμώμενη αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε.Ε. η Γαλλία είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη στρατιωτική ισχύ στο πλαίσιο της Ενώσεως. Δεν θα μπορούσε να ανεχθεί παρόμοια ερμηνεία.
Το πιθανότερο είναι ότι η εν λόγω απόφαση έχει στόχο την αποκλιμάκωση της εντάσεως που έχει δημιουργηθεί μεταξύ Λευκωσίας, Αγκυρας και Αθηνών ενόψει της ενάρξεως των ενδοκυπριακών συνομιλιών για την επίλυση του πολιτικού προβλήματος της νήσου.
Οι υπάρχουσες ενδείξεις πείθουν πως οι νέες συνομιλίες θα διεξαχθούν υπό συνθήκες πιεστικότερες, για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η στάση της Αγκυρας, η οποία αυτή τη φορά λόγω της «ενεργειακής μεταβλητής» που εισήχθη στο Κυπριακό κλιμάκωσε τις αντιδράσεις της, με έντονη την προβολή της στρατιωτικής ισχύος της στη νήσο. Ο δεύτερος λόγος αφορά την άκρως επικίνδυνη ρευστότητα εις την περιοχή, συνεπεία της πολυετούς πολεμικής συρράξεως στη Συρία, με το κύμα των προσφυγικών ροών, που αποσταθεροποιεί πρωτίστως της Ελλάδα, αλλά και όλη την Ευρώπη.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η πίεση ρυθμίσεως του Κυπριακού θα είναι τουλάχιστον εξίσου ισχυρή, όπως και τις παραμονές εντάξεως της νήσου στην Ε.Ε., ασχέτως εάν εκείνη η προσπάθεια κατέστη ατελέσφορη. Και επειδή πολλές είναι οι επικρίσεις που διατυπώνονται εναντίον της πολιτικής του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εις την Ευρώπη και στο αμερικανικό Κογκρέσο, δεν πρέπει να διαφεύγει την προσοχή μας στην Ελλάδα, πως στο Κυπριακό, στα ελληνοτουρκικά και στο Κουρδικό δεν υφίστανται διαφορές απόψεων σε όλο το φάσμα της παραδοσιακής πολιτικής τάξεως της Τουρκίας.
Το πρόβλημα δεν εξαντλείται μόνο στην πρώτη φάση των συνομιλιών, διότι θα ακολουθήσει «πενταμερής» με τη συμμετοχή των εγγυητριών δυνάμεων, Ελλάδος, Τουρκίας και Βρετανίας, και το παλιό δόγμα των Αθηνών «η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται» ενδεχομένως να έχει εξαντλήσει πλέον τη χρησιμότητά του.
Τα πάντα εξαρτώνται ίσως από το κατά πόσον το Κυπριακό έχει προσλάβει τον χαρακτήρα του επείγοντος για τις μεγάλες δυνάμεις. Φτάνει, ενδεχομένως, η ώρα της αλήθειας.