Ο ελληνικός αθλητισμός σε όλα σχεδόν τα ομαδικά αγωνίσματα ζει πάλι τις μεγάλες του στιγμές. Οχι φυσικά σε διεθνείς επιτυχίες, αλλά σε ό,τι αφορά τη βία, την καχυποψία, την απαξίωση των αντιπάλων και όσα έκαναν τον φίλαθλο κόσμο να του γυρίσει την πλάτη και να μην ασχολείται μαζί του.
Πρωταγωνιστές, ποιοι άλλοι; Η πλειονότητα των παραγόντων, που προσπαθούν να καλύψουν τις δικές τους αδυναμίες, διοικητικές ή οικονομικές, προσπαθώντας μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ, να στρέψουν την αγανάκτηση των οπαδών τους κατά των αντιπάλων. Για όλα φταίνε οι άλλοι και όχι οι ίδιοι. Οι «πολεμικές ανακοινώσεις» σε ημερήσια διάταξη…
Δυστυχώς, τα κρούσματα βίας κατά των αθλητών έκαναν την εμφάνισή τους και στο βόλεϊ. Σε ένα άθλημα στο οποίο δεν υπάρχει σωματική επαφή των αντιπάλων και έτσι η… αδρεναλίνη παραμένει σε πιο χαμηλά επίπεδα, απ’ ό,τι στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ.
Κι αν στο τελευταίο, δεν αναμένεται να υπάρξουν τουλάχιστον στο ελληνικό πρωτάθλημα, οι γνωστές κωμικοτραγικές ιστορίες, λόγω του μη ανταγωνισμού για τον τίτλο, στο ποδόσφαιρο τα όργανα ξεκίνησαν από πολύ νωρίς. Το αποκορύφωμα να υπάρξει μήνυση για αλλοίωση αποτελέσματος με δόλο και στοιχηματική απάτη κατά διαιτητή αγώνα.
Δυστυχώς, αποδεικνύεται σε κάθε αγωνιστική πως το VAR αντί να βοηθήσει τους διαιτητές τους… μπερδεύει ακόμα περισσότερο. Το άγχος τους ότι θα εκτεθούν τους οδηγεί σε αποφάσεις που προκαλούν.
Οσο για τους «άρχοντες» που κρίνουν αν θα πρέπει να δοθεί μία φάση προς… ανάλυση, δεν πρόκειται να πείσουν τους φιλάθλους για την αντικειμενικότητά τους. Οι μέχρι τώρα τουλάχιστον εισηγήσεις τους οδηγούν σε αντίθετα συμπεράσματα.