Νίκη Κεραμέως: Καθηλώσεις

1' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ας πούμε ότι έχει δίκιο η αξιωματική αντιπολίτευση. Ας πούμε ότι η κυβέρνηση σκηνοθετεί αστυνομικές επιχειρήσεις για αποπροσανατολισμό («σκηνοθεσίες», όπως η εξάρθρωση μιας τρομοκρατικής οργάνωσης και η εκκαθάριση των υπογείων της ΑΣΟΕΕ). Πώς αμύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ στον «αποπροσανατολισμό»; Πέφτοντας αύτανδρος στην υποτιθέμενη επικοινωνιακή παγίδα.

Δεν είναι μόνο η παρόρμηση των βουλευτών του, οι οποίοι βρέθηκαν στο πλευρό των εκατό που ήθελαν να μπουν στο κλειστό Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Είναι, με τον πιο επίσημο τρόπο, το ίδιο το κόμμα και τα φιλικά του μίντια που τροφοδότησαν τον θόρυβο, τον οποίο υποτίθεται πως ήθελαν να αποφύγουν.

Από τη συνηγορία υπέρ των υπογείων –«καλά, δεν βρήκαν και καλάσνικοφ», είπε ο Τζανακόπουλος– μέχρι την αθώωση του εκφοβισμού –«Μπογιές ήτανε. Φοβάστε τις μπογιές;» αναρωτήθηκε ο Φίλης–, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έμοιαζαν να θέλουν να διαδηλώσουν την ταύτισή τους με τις μειοψηφίες του πολιτικού χουλιγκανισμού. Εχει σημασία ότι οι φωνές αυτές δεν υψώθηκαν εν βρασμώ, αλλά μία μέρα μετά τα επεισόδια. Εχει επίσης σημασία ότι στο Κοινοβούλιο οι φωνές απευθύνονταν προς την υπουργό Παιδείας. Οχι επειδή η Κεραμέως είχε προσφάτως υποστεί τα –κατά Φίλη– «πταίσματα»· αλλά επειδή οι επιβιώσεις της πρωτομεταπολιτευτικής Αριστεράς επιστράτευαν τα κλισέ τους απέναντι σε ένα πρόσωπο που αντιστέκεται σε όλα τα στερεότυπά τους. Που δεν «κουμπώνει» με τη δαιμονολογία περί παλινόρθωσης της παλιάς Δεξιάς.

Αν ο Μητσοτάκης είχε παραγγείλει έναν ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα τον είχε πετύχει τόσο κοντά στην εκδοχή του 2008. Δεν θα είχε πετύχει να τον ενοχοποιήσει όπως αυτοενοχοποιείται ο ίδιος τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Το ερώτημα είναι γιατί. Γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση περιχαρακώνεται σε μια υποκουλτούρα που κυριάρχησε μεν στα πανεπιστήμια επί τέσσερις δεκαετίες, αλλά εδώ και χρόνια έχει καταστεί στα μάτια των πολλών συνώνυμο της παρακμής, σε βαθμό που να συσπειρώνει εναντίον της την –κατά το χθεσινό κύριο άρθρο της «Αυγής»– «συντηρητική βάση της κοινωνίας».

Ισως δεν είναι η κοινωνία συντηρητική. Ισως ο συντηρητικός να είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι το κόμμα που ως κυβέρνηση ψήφισε την επιστροφή των ΑΕΙ στο καθεστώς του 1982. Ηταν και παραμένει όμηρος ενός αριστερού συντηρητισμού που δεν του επιτρέπει να ακούσει το αίτημα για χειραφέτηση της ανώτατης εκπαίδευσης από τις μειοψηφίες. Τις μειοψηφίες που μηρυκάζουν συνθήματα της δεκαετίας του ’70, όταν δεν επιχειρούν αιματηρές αναπαραγωγές εμφυ-λιακών αναμετρήσεων.

Η απάντηση στο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πάει αυτοκαταστροφικά κόντρα στην κοινωνική πλειοψηφία ίσως έγκειται στην καμουφλαρισμένη του καθήλωση. Από τον συντηρητισμό του δεν μπορεί να τον σώσει ούτε ο λαϊκισμός του.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή