Τα ρουμπίνια της κληματαριάς

Τα ρουμπίνια της κληματαριάς

6' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τον περασμένο Αύγουστο, ήμουν καλεσμένη σε ένα φανταχτερό γεύμα προώθησης προϊόντων στην επαρχία Ισικάγουα, στη λέσχη ξένων ανταποκριτών του Τόκιο, και εκεί δοκίμασα για πρώτη φορά τα σταφύλια της ποικιλίας Ρούμπι Ρόμαν. Σε καθέναν από τους παρευρισκομένους είχε σερβιριστεί από μία μεγάλη ρώγα. Η γεύση της ήταν πολύ ευχάριστη, αλλά, όταν έμαθα την τιμή της, έμεινα άφωνη. Λίγο καιρό αργότερα, αποδέχτηκα την πρόσκληση από τον δήμο της Ισικάγουα, για να δω από κοντά πώς παράγονται τα ακριβότερα σταφύλια στον κόσμο. 

Το ταξίδι από το Τόκιο έως την πόλη Καναζάγουα διαρκεί τρεις ώρες με το γρήγορο τρένο και, όταν έφτασα, με περίμενε ένα αυτοκίνητο που με μετέφερε έξω από την πόλη, στο αγροτικό-ερευνητικό κέντρο Σαντ Ντιούν (αμμόλοφος) όπου παράγεται η περίφημη ποικιλία, και ο ερευνητής Χιροφούμι  Ίσου ανέλαβε να μου κάνει την ξενάγηση. 

 

Τα ρουμπίνια της κληματαριάς-1

Η πόλη Καναζάγουα φημίζεται για τις πολύ καλά διατηρημένες κατοικίες των σαμουράι και τα παραδοσιακά εστιατόρια με γκέισες. 

 

Το τσαμπί των 10.000 ευρώ

Η ποικιλία σταφυλιών Ρούμπι Ρόμαν είναι μια καινούργια διασημότητα στην επαρχία Ισικάγουα. Δημιουργήθηκε έπειτα από 14 χρόνια έρευνας και η παραγωγή ξεκίνησε πριν από 12 χρόνια. Τα σταφύλια παράγονται κάτω από πολύ αυστηρές προδιαγραφές χρώματος, μεγέθους, βάρους και γεύσης. Η κάθε ρώγα πρέπει να έχει διαγώνιο τουλάχιστον 31 χιλιοστά, βάρος τουλάχιστον 20 γραμμάρια, η ζάχαρή της πρέπει να είναι στα 18%, να έχει χαμηλή οξύτητα και να είναι ζουμερή, και το έντονο κόκκινο χρώμα της, σαν ρουμπίνι, να ταιριάζει με τη χρωματική κλίμακα που χρησιμοποιούν. Κάθε χρόνο δημοπρατούνται τα σταφύλια ανά τσαμπί και αυτά της ανώτερης κατηγορίας με τη χρυσή ετικέτα πουλιούνται στις υψηλότερες τιμές. 

Ένα από τα τσαμπιά χρυσής ετικέτας της πρώτης παραγωγής του χρόνου, με 24 σταφύλια, των οποίων η κάθε ρώγα είχε διάμετρο περίπου 36 χιλιοστά και ζύγιζε λίγο περισσότερο από 20 γραμμάρια, δημοπρατήθηκε τον Ιούλιο του 2019 για 1,2 εκατ. γεν (περίπου 10.000 ευρώ). Η εταιρεία Hyakurakuso, που έχει δύο παραδοσιακά ξενοδοχεία πολυτελείας τύπου ριοκάν, πλήρωσε την αστρονομική τιμή και ο Τακάσι Χοσοκάγουα, διευθυντής του ενός από τα δύο, που λέγεται Iroha, πρόσφερε τις ρώγες του τσαμπιού στους πελάτες του, οι οποίοι εντυπωσιάστηκαν. Τον συνάντησα στο Iroha, λίγο έξω από την πόλη Καναζάγουα, όπου τα σταφύλια τύπου Ρούμπι Ρόμαν είναι μέρος του μενού. Εκτός από την προώθηση της εταιρείας, αυτή η αγορά ήταν, όπως μου είπε, και ένας τρόπος να γιορτάσουν την καινούργια περίοδο «Ρέιγουα», που ξεκίνησε με τον νέο αυτοκράτορα. (Το ιαπωνικό ημερολόγιο βασίζεται σε περιόδους ανάλογα με τον κάθε αυτοκράτορα και το πόσα χρόνια βασιλεύει. Τον Μάιο του 2019 ξεκίνησε η χρονιά «Ρέιγουα 1».)

 

Τα ρουμπίνια της κληματαριάς-2 

Ο Χιντεάκι Ναόε, διευθυντής μαγαζιού Κορίνμπο Γιαμάτο της εταιρείας Χορίτα, που πουλάει φρούτα πολυτελείας, πακετάρει ένα τσαμπί σε κουτί και τσάντα ειδικά φτιαγμένα για σταφύλια Ρούμπι Ρόμαν.

 

Οι «κόρες» του κυρίου Ότα

Η επαρχία Ισικάγουα είναι πλούσια και με πολύχρονη παράδοση. Η πρωτεύουσά της, Καναζάγουα, είναι γνωστή ως «μικρό Κιότο», με τις πολύ καλά διατηρημένες κατοικίες των σαμουράι και τα παραδοσιακά εστιατόρια με γκέισες. Στα δρομάκια της περιοχής, όταν πέφτει ο ήλιος, αισθάνεσαι σαν να ταξιδεύεις στον χρόνο. Η Ισικάγουα έχει και πολλούς παραδοσιακούς καλλιτέχνες. Πολύ διάσημα είναι τα κεραμικά «Κουτάνι», που παράγονται κυρίως στην ομώνυμη περιοχή όπου λειτουργούν αρκετά εργαστήρια. Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο στην επαρχία Ισικάγουα ανάμεσα στους χειροτέχνες-καλλιτέχνες και τους παραγωγούς των σταφυλιών Ρούμπι Ρόμαν: προσεγγίζουν τη δημιουργία με αγάπη, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια παρά τις δυσκολίες. 

Αργότερα επισκέφτηκα τον αμπελώνα του Νομπόρου Ότα, αγρότη και προέδρου των παραγωγών Ρούμπι Ρόμαν, ο οποίος μου μίλησε για τις «κόρες» του, όπως λέει τα σταφύλια, που θέλουν κάθε μέρα παρακολούθηση και φροντίδα ώστε να φτάσουν στην επιθυμητή μορφή. Ήταν ένας από αυτούς που καθόρισαν τις προδιαγραφές της ποικιλίας, αλλά σήμερα, μετά από 12 χρόνια, έχοντας δει τις δυσκολίες που προκύπτουν, αναρωτιέται αν ήταν σωστό να είναι τόσο αυστηρές. 

Κάθε μεταβολή των καιρικών συνθηκών είναι σημαντική και μπορεί τελικά ένας παραγωγός να καταλήγει να πουλάει μόνο το 40-50% των σταφυλιών του με την ονομασία Ρούμπι Ρόμαν. Τα υπόλοιπα πουλιούνται σε πολύ χαμηλότερες τιμές ή δεν πουλιούνται καθόλου.

 

Τα ρουμπίνια της κληματαριάς-3

Σταφύλια Ρούμπι Ρόμαν σε παραδοσιακό κεραμικό πιάτο, με φόντο τους κήπους του παραδοσιακού εστιατορίου και ξενώνα πολυτελείας Κιντζόχρο. Ένα δείπνο εκεί στοιχίζει 85-337 ευρώ το άτομο, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να καλέσουν και γκέισες.

 

Προσφορά στις θεότητες

Οι υψηλότερες τιμές σημειώνονται στον πλειστηριασμό του Ιουλίου, όταν πουλιούνται τα πρώτα Ρούμπι Ρόμαν κάθε χρονιάς, και τα ποσά εκπλήσσουν ακόμα και τους ίδιους τους αγρότες, οι οποίοι, όπως λέει ο Νομπόρου Ότα, ήθελαν απλώς να παράγουν μεγάλα σταφύλια με όμορφο χρώμα. Σύμφωνα με τον καθηγητή Ιαπωνικής Πολιτιστικής Ιστορίας Τακενόρι Χασεγκάγουα, με τον οποίο απολαύσαμε ένα πολυτελές γεύμα στο παραδοσιακό εστιατόριο Kinjohro, ένας λόγος είναι το ότι οι κάτοικοι της επαρχίας Ισικάγουα εκτιμούν πολύ τα τοπικά προϊόντα, που είναι συνήθως και πιο ακριβά από εκείνα άλλων περιοχών της Ιαπωνίας. 

Την πρώτη φορά που έγινε πλειστηριασμός, πριν από 11 χρόνια, το ακριβότερο τσαμπί έφτασε στην τιμή των 100.000 γεν (835 ευρώ) και από τότε συνέχεια ανέβαινε, μέχρι να φτάσουμε στο φετινό τσαμπί του 1,2 εκατ. γεν. Η όλη διαδικασία προσφέρει στους αγοραστές μεγάλη προβολή στα μέσα ενημέρωσης, η δουλειά τους διαφημίζεται και επίσης αισθάνονται ότι ενθαρρύνουν και τις προσπάθειες των αγροτών. Συμβαίνει όμως και κάτι ακόμα. Σύμφωνα με τον Τακενόρι Χασεγκάγουα, τα «χάτσου-μόνο», όπως λέγονται οι πρώτοι καρποί του χρόνου, είναι πολύ σημαντικοί για τη θρησκεία Σίντο: έχουν και πνευματική αξία ως δώρα και ευλογίες της φύσης, έχουν τη δύναμη της συνέχειας της ζωής και της αναζωογόνησης. Οι καλύτεροι από τους πρώτους καρπούς προσφέρονται στις θεότητες πριν καταναλωθούν από τους ανθρώπους. Στη σύγχρονη Ιαπωνία της καταναλωτικής διάθεσης οι τιμές απλώς έτυχε να γίνουν αστρονομικές. 

 

Τα ρουμπίνια της κληματαριάς-4

 

Τα στρογγυλά αχλάδια

Στην πόλη Καναζάγουα μπορεί κανείς να δοκιμάσει τα σταφύλια Ρούμπι Ρόμαν σε διάφορες μορφές. Μπορεί να τα αγοράσει σε μαγαζιά με φρούτα πολυτελείας, όπως το Horita –όπου οι τιμές ξεκινούν από 100 ευρώ το τσαμπί–, μπορεί να τα γευτεί μέσα σε παγωτό με στολισμό από φύλλα χρυσού, σε café, όπως το Patisserie & Parlor, ή ακόμα και να τα απολαύσει ως μέρος του μενού παραδοσιακών εστιατορίων τύπου ριοτέι, όπως το Kinjohro, που λειτουργεί από το 1890. 

Εν τω μεταξύ, αφού τα σταφύλια Ρούμπι Ρόμαν έχουν ήδη γίνει διάσημα, η επαρχία προσπαθεί τώρα να προωθήσει μια καινούργια ποικιλία αχλαδιών, που επίσης έχουν δημιουργηθεί σε εργαστήρια. Λέγονται Κάγκα Σιζούκου και είναι στρογγυλά, ενώ ένα αχλάδι μπορεί να φτάσει να ζυγίζει και ένα κιλό. Η φλούδα τους είναι εξωτερικά πορτοκαλόχρυση και εσωτερικά πράσινη, είναι ζουμερά και απαλά, διακριτικά γλυκά και με χαμηλή οξύτητα. Άρχισαν να πουλιούνται στην αγορά το 2017, έπειτα από έρευνα 16 ετών, και στον πρώτο πλειστηριασμό του 2019 ένα κουτί με έξι τέτοια φρούτα έφτασε τα 100.000 γεν (περίπου 835 ευρώ). 

Η πιο σημαντική τροφή στην Ιαπωνία ήταν και εξακολουθεί να είναι το ρύζι, και οι αγρότες που το παρήγαν είχαν παραδοσιακά καλές απολαβές. Το 1993, η Ιαπωνία αναγκάστηκε να επεκτείνει την αγορά της, εξήγαγε πολλά βιομηχανικά προϊόντα και αναγκάστηκε να εισαγάγει ρύζι. Οι τιμές έπεσαν και πολλοί αγρότες στράφηκαν σε πιο προσοδοφόρα προϊόντα, όπως εν προκειμένω τα φρούτα πολυτελείας. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν πολλά πανάκριβα φρούτα στην αγορά, που αγοράζονται κυρίως ως δώρα. Ο τρόπος που οι Ιάπωνες αγρότες επέλεξαν να καταπολεμήσουν τη μείωση των τιμών των προϊόντων τους, παράγοντας πολύ εξειδικευμένα και ακριβά προϊόντα, ταιριάζει στην κουλτούρα τους, καθώς εκτιμούν καθετί μοναδικό, που απαιτεί ιδιαίτερη προσπάθεια για να παραχθεί. Ίσως, όμως, η λογική τους να μπορούσε να εμπνεύσει και αγρότες άλλων χωρών να βρουν ανάλογες λύσεις. Θα ενδιέφερε άραγε τους Έλληνες; ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή