«Εμπιστευθείτε τους δασκάλους σας, αξιοποιήστε τον χρόνο σας, αντισταθείτε στην επιδερμικότητα και στα στερεότυπα, καταπιαστείτε με τα δύσκολα». Είναι λίγα από τα λόγια με τα οποία ο νέος πρύτανης του ΕΜΠ Ανδρέας Μπουντουβής υποδέχθηκε τους πρωτοετείς φοιτητές. Το μήνυμά του είναι σαφές και ξεκάθαρο. «Η μειωμένη συμμετοχή στα μαθήματα και στα εργαστήρια, η απώλεια διδακτικών ωρών, η διεκπεραίωση της φοίτησης με μόνο στόχο την απόκτηση του “χαρτιού” θα βρεθούν μπροστά σας, όταν θα είναι πλέον αργά για να τα διορθώσετε», πρόσθεσε. Λίγες ημέρες αργότερα, φοιτητές της επίσης εμβληματικής Νομικής Σχολής Αθηνών διαμαρτύρονταν, με επιστολή τους στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και στην υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, για τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις στις συνελεύσεις του φοιτητικού συλλόγου και για τις συνεχείς διακοπές των μαθημάτων λόγω καταλήψεων.
«Για πόσο καιρό θα παίζεται εις βάρος μας ένα παιχνίδι χωρίς σαφείς και προδιατυπωμένους κανόνες; Για πόσο καιρό θα επικρέμαται πάνω από τα κεφάλια μας η απειλή ενδεχόμενης γενικής συνέλευσης, η οποία εξελίσσεται σε σχεδόν εβδομαδιαία βάσανο; Για πόσο καιρό θα υφιστάμεθα την παράνομη και πανθομολογούμενα αντισυνταγματική διαδικασία των καταλήψεων και ιδίως όταν παραγνωρίζεται η εκπεφρασμένη ρητή αντίθεσή μας; Για πόσο καιρό θα καθορίζεται το μέλλον μας από μειοψηφίες; Για πόσο καιρό θα παλεύουμε μόνοι μας για τα αυτονόητα;».
Πανεπιστημιακοί, όπως ο πρύτανης του ΕΜΠ, και φοιτητές (όπως στη Νομική Αθηνών, στο ΑΠΘ, στο Παν. Δυτικής Αττικής) δίνουν το πολιτικό στίγμα του κινήματος υπέρ των ανοικτών πανεπιστημίων, που αθόρυβα αρχίζει να συγκροτείται στα ανώτατα ιδρύματα. Σαφώς, αποτυπώνει και τη συναίνεση υπέρ της ουσιαστικής προστασίας του πανεπιστημιακού ασύλου από εξωπανεπιστημιακούς. «Στόχος μας δεν είναι να μην αγωνιζόμαστε για να δοθούν λύσεις στα προβλήματα, αλλά να το κάνουμε με ουσιαστικό τρόπο και για αληθινά προβλήματα, και όχι προσχηματικά», ανέφερε, μιλώντας στην «Κ» για το θέμα, φοιτήτρια του ΑΠΘ.
Υπέρ των κινητοποιήσεων τάσσονται φοιτητές της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς αλλά και της Πανσπουδαστικής (ΚΝΕ). Βεβαίως, οι δύο παρατάξεις καταθέτουν διαφορετικά πλαίσια αιτημάτων στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων, ωστόσο εντέλει συγκλίνουν υπέρ της κατάληψης. Αυτή η σύγκλιση ξενίζει έμπειρους πανεπιστημιακούς, οι οποίοι, μιλώντας στην «Κ», ερμηνεύουν τη στάση της Πανσπουδαστικής (ΚΝΕ) ως μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την «επίθεση» της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς για πολιτική επικράτηση στον νεολαιίστικο χώρο.
Βέβαια, έως τώρα υπάρχουν περιπτώσεις σχολών που παρέμειναν ανοικτές, χωρίς δηλαδή να κλείσουν με απόφαση του φοιτητικού συλλόγου για κατάληψη, παρά τις απειλές και τους εκφοβισμούς της πλευράς των φοιτητών που ήθελε κινητοποιήσεις. Ουσιαστικά, ανεξάρτητες φοιτητικές ομάδες πιέζουν για τη μη κατάληψη της σχολής τους, ενώ την ίδια στιγμή υπέρ της ίδιας θέσης ψηφίζει και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Αλλωστε, τα μέλη της φαίνεται να έχουν γίνει στόχος λόγω της πολιτικής θέσης της παράταξης και του μητρικού κόμματος για το πλαίσιο λειτουργίας στα ΑΕΙ.
Το πολιτικό διακύβευμα στα ΑΕΙ είναι κρίσιμο, καθώς η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προωθήσει μεταρρυθμίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βασική θεσμική προϋπόθεση είναι ο διάλογος, με ανοικτά ιδρύματα.