Το ερωτικό κυνήγι της απόλαυσης

Το ερωτικό κυνήγι της απόλαυσης

3' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΕ ΝΤ’ ΑΝΟΥΝΤΣΙΟ

Η ηδονή

μτφρ.: Δήμητρα Δότση

εκδ. Ψυχογιός, σελ. 488

Μια νέα σειρά βιβλίων, σε νέες, αξιόλογες μεταφράσεις, εγκαινίασαν οι εκδόσεις Ψυχογιός. Πρόκειται για τη σειρά «Τα κλασικά» στο πλαίσιο της οποίας έχουν εκδοθεί ήδη πέντε τίτλοι, μεταξύ των οποίων και το έργο του πολύ σημαντικού πεζογράφου Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο: «Η Ηδονή», που γράφτηκε το 1889 για να καταπλήξει για το νεωτεριστικό και ελεύθερο πνεύμα με το οποίο ο συγγραφέας παρουσιάζει τις σχέσεις των ανθρώπων, το ερωτικό κυνήγι της απόλαυσης, την εσωτερική πάλη που οδηγεί άλλοτε σε μια άκρατη ηδονοθηρία και άλλοτε στη συντριβή.

Το κλασικό αυτό μυθιστόρημα για τη μοναξιά των ατέρμονων πόθων, το κενό του ασίγαστου πάθους των κατακτήσεων και την παρακμή σε έναν κόσμο γεμάτο ηδονισμό αλλά στερημένο αξιών είναι ένα έργο γραμμένο με πληθωρικότητα και ευαισθησία. Ο Ντ’ Ανούντσιο, ένας συγγραφέας που έζησε στην ιταλική κοινωνία της ευμάρειας της άρχουσας τάξης από το 1863 έως το 1938, έγραψε το συγκεκριμένο μυθιστόρημα εντάσσοντας τους ήρωές του στο ίδιο κοινωνικό πλαίσιο. Ο κεντρικός ήρωας, ο Αντρέα Σπερέλι, είναι ένας αριστοκράτης που ζει στη Ρώμη στα τέλη του 19ου αιώνα. Ενας δανδής που συγκινείται από κάθε επόμενη γυναίκα που θα γνωρίσει. Ενας γοητευτικός, νέος αριστοκράτης με καλή ανατροφή, μεγάλη περιουσία και το χάρισμα να σαγηνεύει τις γυναίκες και τους ανθρώπους γύρω του αποπνέοντας πάντα έναν ισχυρό ηδονισμό στον οποία δύσκολα αντιστέκονται οι γυναίκες. Ενας ηδονοθήρας των αισθήσεων με ισχυρή την πεποίθηση ότι ο τρόπος ζωής που επιλέγει κανείς αξίζει μόνο όταν τον καθιστά ικανό να γεύεται ανερμάτιστα και χωρίς περιορισμούς τη μέγιστη απόλαυση.

«Ηταν τέτοια η φύση του, που στους έρωτες αναζητούσε μια πολυσύνθετη χαρά: την περίπλοκη απόλαυση όλων των αισθήσεων, την υψηλή πνευματική συγκίνηση, την παραίτηση των συναισθημάτων, την παραφορά της αγριότητας».

Ολα αυτά έως ότου γνωρίζει δύο γυναίκες. Τη γεμάτη αισθησιασμό Ελενα Μούτι και την αθώα Μαρία Φέρες, δύο γυναίκες που ανήκουν όμως σε άλλους άνδρες και που θα καθορίσουν τη στάση του απέναντι στις επόμενες γυναίκες που θα περάσουν από τη ζωή του αλλά και απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό. Υστερα από τη γνωριμία μαζί τους, τίποτα δεν θα είναι ίδιο και ο Σπερέλι θα νιώσει να μοιράζεται ανάμεσα στις δύο αυτές γυναικείες παρουσίες που ταλανίζουν την επιθυμία του και ταυτόχρονα φιλοτεχνούν τον καμβά της αισθητικής απόλαυσης από τη μία και της ακραίας μοναξιάς από την άλλη. Η μοναξιά που μπορεί να «διεισδύει στο πάθος» και να προκαλεί κύματα μεταλλάξεων στη λεπταίσθητη συναισθηματική ισορροπία των ανθρώπων, ιδιαίτερα όσων μπορεί να έχουν τα πάντα αλλά βιώνουν την ακρότητα και τη βία της μοναξιάς.

Το ερωτικό κυνήγι της απόλαυσης-1

Tο επίμετρο της έκδοσης αποτελείται από αποσπάσματα δοκιμίου του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα Χένρι Τζέιμς.

«Να αγαπήσω ποιον; Την Τέχνη; Μια γυναίκα; Ποια; Η Ελενα του φάνηκε μακρινή, χαμένη, πεθαμένη, όχι δική του. Οι άλλες του φάνηκαν ακόμα πιο μακρινές, πεθαμένες για πάντα. Ηταν ελεύθερος, λοιπόν. Γιατί να συνεχίσει μια ανώφελη κ επικίνδυνη αναζήτηση; Στα βάθη της καρδιάς του είχε την επιθυμία να δοθεί, ελεύθερος κι ευγνώμων, σ’ ένα πιο υψηλό, πιο αγνό πλάσμα. Πού να βρισκόταν όμως το πλάσμα αυτό; Το Ιδανικό δηλητηριάζει κάθε ατελή κατάκτηση. Και στον έρωτα κάθε κατάκτηση είναι ατελής και απατηλή, κάθε ηδονή ενέχει και θλίψη, κάθε απόλαυση είναι λειψή, κάθε χαρά κουβαλά τον σπόρο της δυστυχίας, κάθε εγκατάλειψη κουβαλά τον σπόρο της αμφιβολίας, και οι αμφιβολίες συντρίβουν, μολύνουν, μιαίνουν όλες τις χαρές[…]».

Σημαντικές είναι οι αναφορές του Ντ’ Ανούντσιο σε ανθρώπους και κείμενα της τέχνης και της λογοτεχνίας. Σε όλο το μυθιστόρημα ο συγγραφέας συνομιλεί διακειμενικά με τεράστια ονόματα της παγκόσμιας δημιουργίας. Ο Ομηρος, η Σαπφώ, ο Αλκαίος, ο Σαίξπηρ, ο Σέλεϊ, ο Γκαίτε, ο Μποντλέρ και ο Μπαχ αλλά και ο Νίτσε με το υπερτροφικό «Εγώ» είναι μερικοί μόνο από τους δημιουργούς αυτούς.

Το επίμετρο

Το εμβληματικό αυτό μυθιστόρημα κυκλοφορεί με έναν κατατοπιστικό και άκρως ενδιαφέροντα πρόλογο, γραμμένο από τη μεταφράστρια, Δήμητρα Δότση και εισαγωγή από τον διευθυντή σειράς, Ηλία Μαγκλίνη. Αξίζει, όμως, να αναφερθούμε στο επίμετρο της έκδοσης, αποσπάσματα από δοκίμιο του Χένρι Τζέιμς, στο οποίο ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας σχολιάζει το συγκεκριμένο έργο και αφήνει να διαφανεί ο αντίκτυπος του μυθιστορήματος στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή