Η δεύτερη γεωργική επανάσταση και το πλυντήριο πιάτων

Η δεύτερη γεωργική επανάσταση και το πλυντήριο πιάτων

2' 26" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εκείνα τα χρόνια της έντονης αμφισβήτησης, τρίτη Λυκείου, πρώτη Πανεπιστημίου, κυκλώναμε ατέρμονες συζητήσεις περί του ερωτήματος αν οι άνθρωποι τα παλιά χρόνια ζούσαν καλύτερα. Και όταν τα επιχειρήματα ένθεν και ένθεν κάλυπταν τον ορίζοντα και αντάριαζε ο νους, τι άλλο να έκανες; Ανέτρεχες ξανά στις πηγές.

Στη γιαγιά Τσιβούλα, για απογευματινό καφέ.

– Τα παλιά τα χρόνια, τα δικά σου χρόνια, ζούσαν καλύτερα οι άνθρωποι απ’ ό,τι σήμερα;

Μάγκωσε το βλέμμα της στο δικό μου, μα δεν με κοίταζε, κι ας μας χώριζε μονάχα ένα τραπέζι με κουλουράκια. Προς τα πίσω κοίταζε.

– Τώρα έπρεπε να ζω εγώ. Τώρα που έχουμε πλυντήρια.

Είδα μπροστά μου τα αμέτρητα ασπρόρουχα της ζωής της, απλωμένα στο ιερό σκοινί του λευκού. Από δω μέχρι το Πεκίνο. Τόσο μακρύ σκοινί. Η γιαγιά Τσιβούλα γεννήθηκε το ’24 και, όσο θυμόταν, μάζευε καπνό, θέριζε, αλώνιζε και λίχνιζε σιτάρι, τρυγούσε μελίσσια, κανάκευε τα οικιακά ζώα, έχοντας φυσικά στη ράχη της το νοικοκυριό σε ένα σπιτικό δύο δωματίων και επτά ατόμων.

Η δεύτερη επανάσταση στη γεωργία δεν ήταν επανάσταση των γεωργών. Οι γεωργοί απλώς ακολούθησαν αυτό που επέβαλε η καινούργια θεότητα, που ακούει στο όνομα Επιστήμη. Η επανάσταση αυτή στηρίχτηκε στη «νέα» γνώση, στη χρήση αγροχημικών, στην εντατική χρήση των φυσικών πόρων και στα υβρίδια δημητριακών, που άντεχαν βάρος περισσότερου καρπού στα κοντά καλαμένια πόδια τους. Και ήταν επανάσταση γιατί η άσκηση της νέας γεωργίας του ’50 υιοθετήθηκε από τη συντριπτική πλειονότητα των γεωργών του πλανήτη, μόνο σε λίγες δεκαετίες.

Την είπαμε και «πράσινη επανάσταση», σαν άλλο ύμνο στη χλωροφύλλη και στη ζωή. Σαν ένα σαρκαστικό σχόλιο στην περιβαλλοντική επιβάρυνση που ακολούθησε. Εν αντιθέσει με την πρώτη γεωργική επανάσταση, που απλώς συνέβη, η δεύτερη υποσχέθηκε την επίλυση του ανθρωποδιατροφικού προβλήματος, λιγότερο κόπο στα ροζιασμένα χέρια των γεωργών, ριζική αντιμετώπιση των φυτοασθενειών, ευκολία παραγωγής, ευ ζην. Αλλού τα κατάφερε, αλλού όχι. Πώς να τηρήσεις υποσχέσεις, όταν οι προβλέψεις σαστίζουν, θολώνουν και συνθλίβονται αντίκρυ στη ζάλη των αριθμών μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

Η δεύτερη γεωργική επανάσταση υποστηρίχτηκε από τη δυνατότητα μεταφοράς συσσωρευμένης επιστημονικής γνώσης, ντυμένη με το εύληπτο και εύχρηστο ρούχο της τεχνολογίας πάνω στη γεωργία. Βρήκε τους γεωργούς ταλαιπωρημένους για ακόμα μία φορά, αν και έπρεπε να θρέψουν 150 εκατομμύρια λιγότερους με τη λήξη δύο παγκόσμιων πολέμων σε λιγότερο από μισό αιώνα. Βρήκε ανθρώπους σε σύγχυση μπροστά σε ράφια με λογής λογής καλούδια, εκστασιασμένους με το γέμισμα της πλαστικής σακούλας τους. Οι γεωργοί καλλιέργησαν, όπως τους τάξανε, ευκολότερα. Γέμισαν τις αποθήκες τους, και το πολύ έφερε το περισσότερο, και το περισσότερο το φθηνότερο σε έναν κόσμο που καλπάζει προς τα 10 δις. Συνηθίσαμε να κοιτάμε τιμές, για να μπορούμε να αγοράσουμε και όλα τα άλλα που πλήθυναν τις ανάγκες μας. Κοντοσταθήκαμε στα πλουμιστά στρωμένα τραπέζια και ξεχάσαμε τη γεύση και τη μυρωδιά της μπουκιάς μας. Η δεύτερη επανάσταση στη γεωργία, κρίνοντας καρπούς και απόνερα εξήντα χρόνια μετά, αλληλεπέδρασε ασύνετα και απρόβλεπτα με τον σύγχρονο πολιτισμό μας, συμπαρασύροντας γεωργούς και ξοδευτές σε ένα αλάργεμα δυσανεκτικό και μοναχικό

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή