Οι πολίτες απεχθάνονται το παλιό πολιτικό σύστημα, αλλά ταυτόχρονα έχουν τη συνήθεια να στέλνουν κατ’ επανάληψιν εκπροσώπους του στη Βουλή. Δημιουργούν έτσι συνθήκες ομηρίας για όποιον πρωθυπουργό θέλει πραγματικά να κάνει τομές, αλλά δεν τολμάει να αλλάξει και το κόμμα. Ο κ. Μητσοτάκης εξελέγη στην ηγεσία της Ν.Δ. και στην πρωθυπουργία γιατί σηματοδότησε μια άλλη κουλτούρα στον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται. Οσο υψηλότερες είναι οι προσδοκίες για ρήξεις, τόσο μεγαλύτερη είναι η απογοήτευση όταν εκδηλώνονται πρακτικές διακυβέρνησης που θυμίζουν το παρελθόν. Στις δημοκρατίες, όμως, η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στον πρωθυπουργό. Ανήκει και στους ψηφοφόρους. Ο καθένας οφείλει να απαιτεί πρώτα από τον εαυτό του αυστηρότερα κριτήρια στην επιλογή των βουλευτών που εμπιστεύεται για να τον εκπροσωπήσουν και εν τέλει να τον κυβερνήσουν.
Η σαγήνη του παλιού
37" χρόνος ανάγνωσης
