Την αναγνωρίζουμε ως τύχη του Μητσοτάκη. Ομως, και η Φώφη Γεννηματά είναι για τον ίδιο λόγο τυχερή: μετά τις εκλογές, ο βασικός ανταγωνιστής της διολισθαίνει μόνος του προς τα πίσω. Προς τη μειοψηφική του κοιτίδα.
Αυτή η διολίσθηση φαίνεται σαν να ευνοεί μόνο την κυβέρνηση. Φαίνεται έτσι επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να κυριαρχεί επί του ΚΙΝΑΛ και στο πεδίο των εντυπώσεων – χάρη στα παροπλισμένα πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ που εξακολουθούν να συνωστίζονται στα σκαλοπάτια της Κουμουνδούρου. Αν όμως ξεπεράσει κανείς τις εντυπώσεις του παζαριού των βετεράνων, θα δει ότι, χάρη στη συριζαϊκή περιχαράκωση, διανοίγεται για το κόμμα της Γεννηματά χώρος στο Κέντρο.
Θεωρητικά, το ΚΙΝΑΛ θα είχε προβάδισμα στον χώρο και έναντι της Ν.Δ., καθώς μπορεί να τον διεκδικήσει χωρίς να υφίσταται τη φθορά της κυβέρνησης. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, ο μόνος που έχει στρατηγική ριζώματος στο Κέντρο είναι ο Μητσοτάκης. Οχι μόνο επειδή κινείται, όπου βρίσκει περιθώριο, συναινετικά – όπως έκανε στο θέμα της ψήφου των αποδήμων και όπως προαναγγέλλει ότι θα κάνει στην προεδρική εκλογή· αλλά, κυρίως, επειδή διαμορφώνει θετική ατζέντα που έχει, όπως φαίνεται και στις μετρήσεις, απήχηση πέραν της Ν.Δ.
Από το μεταναστευτικό μέχρι την πράσινη οικονομία και την περιβαλλοντική πολιτική –όπου η σιωπή της εγχώριας Κεντροαριστεράς είναι εκκωφαντική–, ο χώρος που κάποτε ήταν προνομιακός για το ΠΑΣΟΚ τείνει να μονοπωληθεί από τη νεομητσοτακική Ν.Δ.
Μέχρι τώρα η Γεννηματά έχει αφήσει την τύχη της αναξιοποίητη. Το άλλοθι ήταν ότι έπρεπε να σταθεροποιηθεί στο εσωτερικό του κόμματος, όπου, μετά την επίτευξη εκεχειρίας με τον Ανδρουλάκη, απέμεινε επίσης χωρίς ανταγωνιστή. Μπορεί το συνέδριο του περασμένου Σαββατοκύριακου να επιδείνωσε την εντύπωση του γραφειοκρατικού υπολείμματος για το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ· έδωσε, πάντως, στη Γεννηματά αυτό που ήθελε: παράταση δύο ετών στην ηγεσία για να ξαναδοκιμάσει εκεί που ώς τώρα έχει αποτύχει.
Πώς σκοπεύει να διαθέσει αυτά τα δύο χρόνια – μέχρι την καταστατικά προβλεπόμενη λήξη της θητείας της; Μπορεί να αξιοποιήσει την ευκαιρία που της παρουσιάζει η παλαιοσυριζαϊκή υποτροπή του Τσίπρα και η υπομονή του Ανδρουλάκη;
Την Πέμπτη στον ΣΚΑΪ η ίδια ομολόγησε εμμέσως ότι η ελπίδα της είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποδυναμωθεί, τώρα που δεν τον συντηρούν οι μηχανισμοί της εξουσίας. Ομως η πελατεία που εξακολουθεί να κινείται προσδεδεμένη στο κράτος δεν πρόκειται να στραφεί σε ένα κόμμα ήπιας, συστημικής διαμαρτυρίας. Αυτή η πελατεία θα εξακολουθήσει να στεγάζει τις προσδοκίες της στο κόμμα που προβάλλει ως διεκδικητής της εξουσίας.
Το ΚΙΝΑΛ περίμενε τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεφουσκώσει όσο ήταν στην κυβέρνηση. Περιμένει πάλι το ξεφούσκωμά του, τώρα που είναι στην αντιπολίτευση. Περιμένει να σωθεί από τη φούσκα του άλλου.