Η δεκαετία του 2010 έκρυβε δεκάδες εκπλήξεις και συνταρακτικά γεγονότα για την υφήλιο, αλλά καθώς πλησιάζει στο τέλος της μας αφήνει με ένα αίσθημα (σχετικής) σύγχυσης. Ωστόσο, ένα συμπέρασμα είναι αδιαμφισβήτητο: ο κόσμος βρίσκεται στο κατώφλι μιας νέας τεχνολογικής επανάστασης που ανοίγει δεκάδες παράθυρα ευκαιριών και παράλληλα δρομολογεί εκατοντάδες προκλήσεις.
Η αστραπιαία ταχύτητα της τεχνολογίας 5G μας μεταφέρει σε μια δυναμική εποχή «επαυξημένης πραγματικότητας», η εξαιρετικά ισχυρή τεχνητή νοημοσύνη μας χαρίζει τα πρώτα ρομπότ που κάνουν εκθέσεις ζωγραφικής και η εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει συνδέσει δισεκατομμύρια χρήστες σε ένα γιγαντιαίο, παγκόσμιο δίκτυο ψηφιακής αλληλεπίδρασης.
Ο διάλογος για τον πραγματικό αντίκτυπο των εκθετικών τεχνολογικών αλλαγών, ωστόσο, έρχεται πάντα εκ των υστέρων. Ο θαυμαστός, καινούργιος κόσμος της Silicon Valley συνεχίζει να γεννά νέες τεχνολογίες δίχως να υπολογίζει ενεργά τις επακόλουθες επιπτώσεις τους. Ξανά και ξανά, κυβερνήσεις του κόσμου δίνουν προτεραιότητα σε βραχυπρόθεσμες λύσεις που δεν αντιμετωπίζουν τους μακροπρόθεσμους κινδύνους της αχαλίνωτης τεχνολογικής ανάπτυξης. Βρισκόμαστε σε ένα τόσο συναρπαστικό παρόν που δεν προλαβαίνουμε να προβούμε σε μια χάραξη στρατηγικής για το πού θέλουμε να βρεθούμε στο μέλλον.
Η συμπλήρωση της δεκαετίας είναι μια καλή αφορμή για μια στιγμή παύσης και απαραίτητου προβληματισμού. Ακολουθώντας αυτή τη φιλοσοφία, το φουτουριστικό διαδικτυακό περιοδικό Gizmodo κάλεσε μία σειρά από κορυφαίους επιστήμονες, μηχανικούς, ανθρωπολόγους και ειδήμονες στην τεχνητή νοημοσύνη και τους έθεσε το εξής ερώτημα: «Ποιες είναι οι μεγαλύτερες τεχνολογικές προκλήσεις που πρέπει να ξεπεραστούν την επόμενη δεκαετία;».
Οι απαντήσεις των ειδικών είναι εντυπωσιακές, κυρίως λόγω του πόσο διαφέρουν στους τομείς που εστιάζουν και στο επίπεδο της απαισιοδοξίας. Η κορυφαία καθηγήτρια προγραμματισμού του ΜΙΤ Ντανιέλα Ρους, για παράδειγμα, αυτοπροσδιορίζεται ως τεχνολογική ουτοπίστρια.
Ξεχωρίζει την τεχνητή νοημοσύνη ως την κυρίαρχη κινητήρια δύναμη πίσω από τις μελλοντικές εξελίξεις, και επικεντρώνεται στις μετασχηματικές δυνατότητες που μπορεί να επιφέρει η μεταφορά της υπολογιστικής ικανότητας σε μικρές, έξυπνες συσκευές που εξυπηρετούν τις ανάγκες της ανθρωπότητας. «Φανταστείτε ένα μέλλον με εικονικούς δασκάλους που θα επιτρέπουν την εξατομικευμένη εκπαίδευση και ανάπτυξη για όλα τα παιδιά, ή μία σειρά από έξυπνα ρούχα που θα παρακολουθούν το σώμα μας και θα μετρούν σημαντικούς ιατρικούς δείκτες, επιτρέποντάς μας να ανιχνεύουμε πρώιμα την εμφάνιση μιας νόσου», αναφέρει χαρακτηριστικά η Ρους, προσθέτοντας ωστόσο πως για να φτάσουν εκεί τα συστήματα μηχανικής μάθησης απαιτείται άμεση βελτίωση στην ανθεκτικότητα και στον σχεδιασμό τους.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για την καθηγήτρια του ΜΙΤ παραμένει η κλιματική αλλαγή, και ο ρόλος που πρέπει να διαδραματίσει στην επίλυσή της η τεχνολογία. «Οι τεχνολογίες που αντιστρέφουν τη μόλυνση είναι ακόμα εκκολαπτόμενες», αναφέρει. «Πιστεύω πως μια σημαντική πρόκληση είναι να στραφούμε προς την ίδια τη φύση για έμπνευση, στην προσπάθειά μας να χτίσουμε μηχανές με νοημοσύνη», καταλήγει.
Τα αληθινά… ψέματα
Ο ανθρωπολόγος και συνιδρυτής του Κέντρου για την Επίλυση Ανεπιθύμητων Συγκρούσεων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Σκοτ Ατραν, από την άλλη, είναι φανερά πιο σκεπτικός απέναντι στις νέες τεχνολογίες. Θεωρεί πως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο αποπροσανατολισμένος διάλογος και η ανικανότητά μας να ξεχωρίζουμε την αλήθεια από το ψέμα, και ανησυχεί πως ο διαχωρισμός αυτός ολοένα και θολώνει με την άνοδο της τεχνολογίας των deepfakes – οπτικοακουστικού υλικού που παράγεται από αλγόριθμους και που είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαχωριστεί από πραγματικά ειδησεογραφικά πλάνα. «Οι κακοήθεις εκστρατείες παραπληροφόρησης εκμεταλλεύονται στοχευμένα τις γνωστικές προκαταλήψεις του ανθρώπου, και είναι άμεσα διαθέσιμες για κατάχρηση από οποιαδήποτε ομάδα και με εξαιρετικά χαμηλό κόστος», αναφέρει ο Ατραν, προσθέτοντας πως αυτό έχει ήδη οδηγήσει σε νέους τρόπους αντίστασης, ενίσχυσης και διαμόρφωσης της πολιτικής εξουσίας. Θεωρεί πως η λύση στο πρόβλημα δεν θα είναι εύκολη. «Ακόμη και αν καταργήσουμε το Facebook θα βρεθούν άλλες, πιο σκοτεινές ψηφιακές δεξαμενές σκέψεις στις οποίες θα αναπτυχθούν παράνομες, ριζοσπαστικές και κακοήθεις ηλεκτρονικές συμπεριφορές», καταλήγει.
Ο ακαδημαϊκός Σεθ Λόιντ, ο οποίος ερευνά την κβαντική θεωρία πληροφοριών και ελέγχου εδώ και μερικές δεκαετίες, είναι πιο λακωνικός. «Οι μεγαλύτερες τεχνολογικές προκλήσεις της εποχής μας είναι δύο: η καλή υπηρεσία κινητής τηλεφωνίας και η δημιουργία μιας μπαταρίας με την ενεργειακή πυκνότητα του παρθένου ελαιολάδου», αναφέρει ο καθηγητής του ΜΙΤ. Παρότι έχει καταπιαστεί με την κβαντική τεχνολογία από το 1988, ο Λόιντ θεωρεί πως οι κβαντικοί υπολογιστές –οι οποίοι θα μπορούσαν να ξεκλειδώσουν εκπληκτικές ευκαιρίες για την ανθρωπότητα, όπως τη δημιουργία νέων φαρμάκων ή την επίλυση μαθηματικών προβλημάτων που παραμένουν άλυτα– δεν βρίσκονται ακόμα σε κομβικό σημείο. «Πολύ φοβάμαι πως δεν υπάρχει ακόμη λόγος για ενθουσιασμό», καταλήγει.
Παρά τις όποιες διαφορές, υπάρχει και μια σημαντική ομοιότητα στις προσεγγίσεις των επιστημόνων που προσκάλεσε το Gizmodo. Ολοι τους καλούν τον κόσμο της τεχνολογίας να μη μετριάσει την δημιουργικότητα και τη φαντασία του, αλλά να τη συνοδεύσει με μια δόση απαραίτητης λογικής. Η τεχνολογία, από μόνη της, είναι πράγμα ουδέτερο. Η εφαρμογή της στα χέρια του ανθρώπου είναι αυτή που θα καθορίσει το αν θα περάσουμε στην πιο συναρπαστική εποχή στην ιστορία του πολιτισμού μας, ή αν θα υπνοβατούμε προς μια εφιαλτική τεχνολογική δυστοπία.