Η κουλτούρα της μη συγγνώμης

Η κουλτούρα της μη συγγνώμης

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Γιατί είναι τόσο δύσκολο στους πολιτικούς να ψελλίσουν μια απλή «συγγνώμη»; Γιατί τους είναι αφόρητο να ομολογήσουν δημόσια ότι αυτό που μόλις έκαναν αντιβαίνει στις κατά καιρούς διακηρύξεις τους; Τι τους εμποδίζει να συζητήσουν ανοιχτά κάτι που ενδεχομένως πήγε στραβά και μπορεί να συζητάει όλη η κοινωνία, αλλά οι ίδιοι αισθάνονται υποχρεωμένοι να προσποιούνται ότι δεν συνέβη ποτέ;

«Δεν θα κρύψουμε από τον λαό τις δυσκολίες που συναντάμε, ούτε και θα αρνηθούμε ολισθήματα», είπε την Παρασκευή το βράδυ από το βήμα του συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Για να συμπληρώσει με νόημα: «Κάποια από τα τελευταία, μάλιστα, εγώ πρώτος θα αναγνωρίσω και θα σπεύσω να θεραπεύσω».

Η αποστροφή του πρωθυπουργού ερμηνεύθηκε ως έμμεση αναφορά στο θέμα των διορισμών νέων διοικητών στα νοσοκομεία. Ηταν ο δικός του τρόπος να μας ψιθυρίσει στο αυτί ότι «ναι, έγινε λάθος, έλαβα το μήνυμα». Ηταν ο δικός του τρόπος να πει «συγγνώμη».

Το θέμα δεν είναι η πρωθυπουργική συστολή. Το θέμα είναι ότι οι διορισμοί των νέων διοικητών στα νοσοκομεία κλόνισαν μια από τις βασικές δεσμεύσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη περί αξιοκρατίας και αριστείας. Κι όταν ένας πυλώνας της προεκλογικής σου εκστρατείας υπονομεύεται τόσο σύντομα και τόσο ηχηρά, ο υπαινιγμός στο κομματικό συνέδριο δεν είναι αρκετός.

Τι θα στοίχιζε, λοιπόν, στον Κυριάκο Μητσοτάκη μια πιο θαρραλέα αποδοχή του «ολισθήματος»; Αν μια γενναία συγγνώμη θεωρείται «απαγορευτική» από το πρωθυπουργικό επιτελείο τον πέμπτο, μόλις, μήνα διακυβέρνησης, τι θα πρέπει να περιμένουμε στον τρίτο ή στον τέταρτο χρόνο; Υπάρχει μια διαδεδομένη κουλτούρα μη συγγνώμης με την οποία μεγαλώνουμε στην Ελλάδα και όχι μόνο (την υφίστανται κυρίως τα αγόρια) που δηλητηριάζει πολλές όψεις της κοινωνικής μας ζωής. Η συγγνώμη θεωρείται συνώνυμη της «ηττοπάθειας» και για κάποιον λόγο υποτιμητική ή όχι αρκετά «αντρική» συμπεριφορά. Ενώ ισχύει ακριβώς το αντίθετο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός επειδή ένα όχι υποχρεωτικά ομοιογενές πολιτικά ακροατήριο πίστεψε στον νεωτερικό του λόγο και σε έναν κώδικα συμπεριφοράς που θα μας απάλλασσε από βαρίδια του παρελθόντος. Από αυτή την άποψη, την περασμένη Παρασκευή χάθηκε μια ευκαιρία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή