Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και στη συγκέντρωση του πλούτου σε μικρή μερίδα ατόμων και διεθνών εταιρειών, ήταν αναμενόμενο και το ποδόσφαιρο να ακολουθήσει την ίδια διαδρομή. Συγκεκριμένες ομάδες, από τα πιο ανεπτυγμένα και πλούσια πρωταθλήματα, να έχουν τη μόνιμη σχεδόν παρουσία στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ.
Η λαϊκή φιλοσοφία «το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα των φτωχών» ανήκει πλέον στην ιστορία. Η νέα τάξη πραγμάτων εφαρμόζει την απλοϊκή θεωρία της οικονομίας, «οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι». Και για να «πουλάει» το προϊόν της FIFA και της UEFA, ρίχνουμε και ένα… ξεροκόμματο στους κομπάρσους.
Θα πείτε, πως τα 40.000.000 ευρώ που εισέπραξε ο Ολυμπιακός μέχρι σήμερα είναι… παξιμάδι; Για τα δεδομένα του ελληνικού πρωταθλήματος, αν επενδυθούν σωστά, σίγουρα είναι καλά λεφτά. Εξάλλου δεν είναι τυχαία η ανωτερότητα των «ερυθρολεύκων» την τελευταία εικοσαετία. Από τα έσοδα των ευρωπαϊκών συμμετοχών του, δημιουργήθηκε το καλύτερο ρόστερ και κατέκτησε τους τίτλους. Για μία διάκριση όμως στην Ευρώπη δεν φτάνουν.
Και αυτό το κατάλαβαν οι ιδιοκτήτες, που βασικά είναι επιχειρηματίες και προσπαθούν να έχουν τους ισολογισμούς τους ισοσκελισμένους. Δεν είναι τυχαίο και η οδηγία-εντολή των διεθνών ομοσπονδιών. Οποιος παραβεί το «Financial Fair Play», θα μείνει εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Μη βρεθεί κάποιος τρελός που δεν ξέρει τι να τα κάνει τα λεφτά του, τα ρίξει σε κάποια μικρομεσαία ομάδα και χαλάσει το σχέδιο.
Το οποίο, όπως διαφαίνεται, είναι η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, με τις ισχυρότερες ομάδες, με κλειστά συμβόλαια. Κάτι ανάλογο της Euroleague στο μπάσκετ, που θα απαξίωνε πλήρως τα εθνικά πρωταθλήματα.