Ηταν η εποχή που στην πρώτη σειρά ενός ντεφιλέ οι πολύ καλές πελάτισσες του οίκου κοίταζαν με τεράστιο ενδιαφέρον τα λουκ της πασαρέλας, έτοιμες να δώσουν τις παραγγελίες τους αμέσως μετά το τέλος της επίδειξης.
Ηταν μια εποχή χωρίς σέλφις και Instagram, μια «χρυσή» εποχή για τη μόδα και ο Εμανουέλ Ουνγκαρό ήταν μία από τις αγαπημένες ηγετικές της μορφές δίπλα σε δημιουργούς όπως ο «αυτοκράτορας» Βαλεντίνο Γκαραβάνι και ο Κριστιάν Λακρουά. Ο Ουνγκαρό, ο Γάλλος σχεδιαστής με τις ιταλικές ρίζες που σηματοδότησε τη γαλλική μόδα στα ’80ς και στα ’90ς, πέθανε στο Παρίσι την Κυριακή, σε ηλικία 86 ετών.
Πολλοί θα πουν ότι ήταν ένας σχεδιαστής που αγαπούσε τις γυναίκες. Ισως, γιατί τα ρούχα του ήταν φτιαγμένα για να αγκαλιάζουν το σώμα και να φορεθούν σε μια καθημερινότητα που ξεκινούσε το πρωί με ένα άρτια κομμένο ταγέρ πρετ-α-πορτέ για να συνεχίσει το βράδυ με ένα φόρεμα-κοκτέιλ υψηλής ραπτικής. Ο Ουνγκαρό αγάπησε τις γυναίκες γιατί γνώριζε καλά τις ενδυματολογικές τους απαιτήσεις. Ο Ιταλός ράφτης πατέρας του είχε εγκαταλείψει την πατρίδα του επί Μουσολίνι και είχε εγκατασταθεί στη νότια Γαλλία. Ο Εμανουέλ γεννήθηκε στο Αιξ-αν-Προβάνς το 1933, όπου μεγάλωσε με μια ραπτομηχανή που του είχε χαρίσει ο πατέρας του. Στην ηλικία των 22 αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο Παρίσι και τρία χρόνια αργότερα βρισκόταν στο ατελιέ του Κριστόμπαλ Μπαλενσιάγκα, ασκούμενος δίπλα στον μεγάλο Ισπανό μόδιστρο. Η μοναδική εμπειρία διήρκεσε τρία χρόνια, πριν ο Ουνγκαρό συνεχίσει την πορεία του στον οίκο Courreges.
To 1965 άνοιξε τον δικό του επώνυμο οίκο, αναπτύσσοντας διαδοχικά συλλογές πρετ-α-πορτέ, υψηλής ραπτικής, αρώματα και αξεσουάρ. Αξιος και ιδιαίτερα αγαπητός δημιουργός, ο Εμανουέλ Ουνγκαρό πούλησε τον οίκο του και αποσύρθηκε από τον χώρο το 2005.