Η αλήθεια είναι πως πηγαίνοντας προ δύο εβδομάδων στην πρεμιέρα της «Ευτυχίας» στο Παλλάς, σκεφτόμουν πως για να έχει οποιαδήποτε επιτυχία η ταινία, θα πρέπει να ξεχωρίζουν οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών της. Πόσο μάλλον που τον κεντρικό ρόλο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου έχουν αναλάβει εδώ δύο ηθοποιοί, η Κάτια Γκουλιώνη και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Και αν η δεύτερη έχει αποδείξει από δεκαετίες την αξία της σε θέατρο και σινεμά, η πρώτη αποτελούσε ερώτημα, το οποίο ωστόσο απαντήθηκε και με το παραπάνω. Η Κάτια Γκουλιώνη, η οποία έγινε ευρέως γνωστή από τον προ δύο ετών ρόλο της στην «Πολυξένη», κάνει εδώ ένα ακόμα σημαντικό βήμα, ερμηνεύοντας με πάθος τη σπουδαία Ελληνίδα στιχουργό.
«Ο χαρακτήρας, όπως και αυτός της Πολυξένης, είναι πραγματικός, αυτό όμως δεν σημαίνει πως τον αντιμετώπισα διαφορετικά. Αρχικά χρησιμοποίησα κάποια βασικά χαρακτηριστικά: η Ευτυχία κάπνιζε συνεχώς, έπαιζε χαρτιά, έγραφε. Αυτά είναι τα χέρια της, από εκεί ξεκίνησα. Επίσης υπήρχε η μαρτυρία πως από μικρή της άρεσε να ανταλλάσσει πράγματα, λέγεται πως κάποτε πούλησε από το παράθυρο του σπιτιού της ένα στασίδι εκκλησίας της μάνας της σε παλιατζή. Δεν την ενδιέφεραν τα χρήματα· έβαζε τα χέρια της σαν μέσο για να νιώθει ενεργή, να έρθει σε επαφή με τον άλλον άνθρωπο», μας λέει η Κάτια Γκουλιώνη, την οποία συναντήσαμε από κοντά εν μέσω άγχους για την κανονική κυκλοφορία της ταινίας, την περασμένη Πέμπτη.
«Πάντα έχω αγωνία όταν βγαίνει μια καινούργια ταινία, γενικά έχω άγχος και στην προετοιμασία της. Εκτός των άλλων νιώθω πως είναι τεράστια ευθύνη το να κάνεις ταινίες στην Ελλάδα. Λόγω της έλλειψης χρημάτων, οι περισσότερες από αυτές παίρνουν χρόνια να ολοκληρωθούν και αποτελούν το όραμα ενός σκηνοθέτη. Ως ηθοποιός είσαι συνοδοιπόρος σε αυτή την προσπάθεια, ξέρεις πως όλα πρέπει να γίνουν σωστά με την πρώτη, δεν υπάρχουν χρήματα για καινούργια γυρίσματα». Στην «Ευτυχία» βέβαια, παραγωγή της Tanweer Productions, με τη σύμπραξη της Cosmote TV, το οικονομικό ήταν λίγο έως πολύ εξασφαλισμένο και τα πάντα έγιναν στην ώρα τους, ωστόσο αυτό δεν είναι καθόλου δεδομένο. Η Κ. Γκουλιώνη από την πλευρά της το εκτιμά, μιλώντας για το τι τη συνεπήρε περισσότερο στον χαρακτήρα της: «Περισσότερο από όλα κράτησα την ελευθερία της στον τρόπο που δημιουργούσε. Ουσιαστικά δεν την ενδιέφερε να πάρει χρήματα ή να βάλει την υπογραφή της και αυτό την έκανε να γράφει τόσο αυθεντικά. Οι στίχοι της είναι τόσο εμπνευσμένοι. Πάρε για παράδειγμα τα “Καβουράκια”, ένα τραγούδι φαινομενικά εύθυμο που για μένα είναι κάτι μεταξύ παραμυθιού, επιστημονικής φαντασίας και ταυτόχρονα σπαρακτικό. Και μετά είναι η μεγάλη τόλμη της. Κάθε φορά που αγχωνόμουν πριν από μια δύσκολη σκηνή σκεφτόμουν τι θα έκανε η Ευτυχία και αυτό μου έδινε τεράστια ώθηση. Είναι σαν δημιουργικός διάλογος με τον ήρωα, το βρίσκω μαγικό».
Πράγματι η χαρακτηριστική τόλμη της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου διαπερνά ολόκληρο το φιλμ και προκαλεί θαυμασμό: «Η Ευτυχία τα έβρισκε πολλές φορές με περιθωριακές, για την εποχή, φιγούρες, γιατί και εκείνη είχε τέτοια βιώματα. Ποτέ δεν μαθεύτηκε για παράδειγμα τι έγινε μέχρι να φτάσει με τη μάνα της από τη Σμύρνη στην Αθήνα, αλλά πιθανότατα υπήρξε κάποιο τραύμα που κουβαλούσε. Τα τραύματα είχε όμως τον τρόπο της να τα κάνει παράσημα και τραγούδια. Ζήτησε διαζύγιο το 1932 και μετά έφυγε ηθοποιός με τα μπουλούκια της επαρχίας, πράγματα αδιανόητα για την εποχή», καταλήγει από την πλευρά της η Κάτια Γκουλιώνη, η οποία ξεκάθαρα αγάπησε και δέθηκε με το πνεύμα της Παπαγιαννοπούλου.
Εκτός πάντως από αυτόν τον δεσμό, για να πετύχει ο ρόλος, έπρεπε να βρουν χημεία και οι δύο ερμηνεύτριές του, έστω κι αν δεν βρίσκονται (προφανώς) ποτέ μαζί μπροστά από την κάμερα. «Με την Καρυοφυλλιά δουλέψαμε μαζί σε όλες τις πρόβες. Θέλαμε ο χαρακτήρας να είναι ενιαίος και για αυτό αλλάζαμε συνεχώς η μία την άλλη ώστε να δουλέψουμε πάνω στο ίδιο ζητούμενο και να έχουμε κοινή προσέγγιση, ανεξάρτητα ποια ερμήνευε την κάθε σκηνή».