Κύριε διευθυντά
Η γραφή ορθοπαιδικός (με -αι) είναι άστοχη για να αποδώσει συλλήβδην τον ιατρικό κλάδο που ασχολείται με τις παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος, καθώς οι συγκεκριμένοι ιατροί δεν ασχολούνται μόνο με παιδιά. Επιπλέον, είναι ανόητο να αποκαλούνται ορθοπαιδικοί οι νάρθηκες που χρησιμοποιούνται σε τετράποδα (σκύλους, γάτες, πρόβατα, κατσίκια κ.λπ.).
Αντιθέτως, ο όρος ορθοπεδικός (=ορθός δεσμός) μπορεί να χρησιμοποιηθεί άφοβα για να περιγράψει τον ανωτέρω ιατρικό κλάδο. Στον ενικό αριθμό η λέξη πέδη με τη σημασία «δεσμός» απαντά ήδη στον ποιητή Σημωνίδη (μέσα 7ου αι. π.Χ.)· αργότερα στους Ηρωδιανό, Ησύχιο, Etymologicum genuinum και στο λεξικό του Ζωναρά. Ετσι, ορθοπεδικός (με -ε) είναι ο ιατρός που «κτίζει» τον σωστό δεσμό, προκειμένου να θεραπεύσει το πονεμένο ή τραυματισμένο μέρος σώματος ενός ανθρώπου η ζώου ανεξαρτήτως ηλικίας.
Αλεξανδρα Ροζοκοκη, Διευθύντρια ερευνών στην Ακαδημία Αθηνών