Διχασμένη έχει αφήσει την αμερικανική πολιτική σκηνή η πρόταση περί φορολόγησης των πλουσίων. Από τη μια πλευρά ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ διαφωνεί καθέτως με την επιβολή φόρου επί της περιουσίας των πλουσίων, ενώ οι υποψήφιοι των Δημοκρατικών Ελίζαμπεθ Γουόρεν και Μπέρνι Σάντερς το χρησιμοποιούν ως κύριο στοιχείο της προεκλογικής εκστρατείας τους.
Οι Αμερικανοί πολίτες φαίνεται πως στην πλειονότητά τους συμφωνούν με την επιβολή τού εν λόγω φόρου. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Reuters σε συνεργασία με την εταιρεία ερευνών αγοράς Ipsos, σχεδόν τα δύο τρίτα, δηλαδή το 64% από τους 4.441 ερωτηθέντες, υποστηρίζουν είτε θερμά είτε σε μικρότερο βαθμό τη φορολόγηση των πλουσίων. «Οι πολύ πλούσιοι θα έπρεπε να συνεισφέρουν με ένα επιπλέον μερίδιο από τον συνολικό τους πλούτο, ώστε να υποστηρίξουν τα κρατικά προγράμματα;» ήταν το ερώτημα που τέθηκε στη δημοσκόπηση. Οι υποψήφιοι στο κόμμα των Δημοκρατικών Ελίζαμπεθ Γουόρεν και Μπέρνι Σάντερς έχουν υποσχεθεί ότι τα έσοδα από τη φορολόγηση των πλουσίων θα αναδιανεμηθούν για την ενίσχυση κοινωνικών προγραμμάτων, όπως, για παράδειγμα, στον κλάδο της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ενας από τους Αμερικανούς πολίτες που συμμετείχε στην έρευνα σχολίασε ότι τα χρήματα θα έπρεπε να διοχετευτούν σε προγράμματα για την υποστήριξη των βετεράνων πολέμου ή για την ενίσχυση των μονογονεϊκών οικογενειών με μικρά παιδιά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειονότητα των ερωτηθέντων Δημοκρατικών, δηλαδή το 77% αυτών, συμφωνούσε με την επιβολή του φόρου. Βεβαίως, υπέρμαχοι της φορολογίας των πλουσίων ήταν και οι περισσότεροι, το 53%, από τους ερωτηθέντες Ρεπουμπλικάνους. Ωστόσο, οι Ρεπουμπλικάνοι που συμμετείχαν στην έρευνα σημείωσαν ότι δεν θα σταματήσουν να υποστηρίζουν τον Τραμπ μόνο και μόνο επειδή τηρούν διαφορετική στάση απέναντι στη φορολόγηση των πλουσίων, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας από Reuters και Ipsos. Υπενθυμίζεται ότι η πρόταση περιλαμβάνει τη φορολόγηση όλων των περιουσιακών στοιχείων των πλουσίων, όπως των μετοχών, των ομολόγων, της ακίνητης περιουσίας. Επίσης, διαφέρει από τον φόρο εισοδήματος, ο οποίος επιβάλλεται, μεταξύ άλλων, στον μισθό και στα μετοχικά μερίσματα.
Μία ακόμη ερώτηση που τέθηκε στο πλαίσιο της δημοσκόπησης από το Reuters / Ipsos ήταν εάν «θα έπρεπε να επιτρέπεται στους πολύ πλούσιους να κρατήσουν όλα τα χρήματα που έχουν, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει διεύρυνση της ανισότητας». Το 54% των ερωτηθέντων διαφώνησε. Το πλουσιότερο 1% των Αμερικανών κατέχει περίπου το ένα τρίτο του εθνικού πλούτου, σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed). Το 2009, το πλουσιότερο 1% κατείχε το 27,8% του εθνικού πλούτου, ενώ σήμερα συγκεντρώνει στα χέρια του το 32,2%.
Μολονότι παλαιότερα η επικρατούσα οικονομική θεωρία υποστήριζε ότι η αναδιανομή του πλούτου υπονομεύει την οικονομική ανάπτυξη, πλέον πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η ανάπτυξη υπονομεύεται από την τεράστια διεύρυνση της ανισότητας, όπως γράφει σε άρθρο του στο Social Europe ο Σουηδός πολιτικός αναλυτής Μπο Ρόθσταϊν. Παράλληλα, διεθνείς οικονομικοί φορείς, μεταξύ αυτών το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο ΟΟΣΑ, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ, προειδοποιούν ότι η διεύρυνση της ανισότητας παρακωλύει την ασφαλή οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, όπως αναφέρεται στο άρθρο του Ρόθσταϊν.
Η αμερικανική εταιρεία δημοσκοπήσεων Gallup δείχνει σε πρόσφατη έρευνά της ότι όλο και περισσότεροι Αμερικανοί θεωρούν πως οι πλούσιοι φορολογούνται πενιχρά σε σχέση με το μέγεθος της περιουσίας τους. Η τάση αυτή είχε υποχωρήσει τη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν δηλαδή οι ΗΠΑ διήνυαν περίοδο οικονομικής άνθησης, ωστόσο επανήλθε μετά την κρίση του 2009.