Σε μια κινηματογραφική σεζόν όπου ο ανταγωνισμός μοιάζει να είναι ο εντονότερος των τελευταίων ετών, με αρκετές ταινίες να διεκδικούν περίπου επί ίσοις όροις (προς το παρόν τουλάχιστον) τον οσκαρικό χρυσό, η χθεσινή ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων δεν ήταν ακριβώς η συνηθισμένη τυπική διαδικασία.
Το «προς το παρόν», βέβαια, αφορά το γεγονός ότι η οσκαρική κούρσα είναι δρόμος αντοχής, συχνά με απρόσμενες στροφές και εκπλήξεις λίγο πριν από το φινάλε. Από την άλλη, η ίδιες οι υποψηφιότητες δείχνουν αρκετά πράγματα και έχουν το δικό τους ενδιαφέρον, ανεξάρτητα από το πού θα καταλήξουν τα περιζήτητα αγαλματίδια στην τελετή της 9ης Φεβρουαρίου.
Το παγκόσμιο φαινόμενο –και σε εισπρακτικό επίπεδο– του «Τζόκερ» επιβραβεύθηκε με 11 υποψηφιότητες, τις περισσότερες από κάθε άλλο φιλμ, οδηγώντας και τον δημιουργό του, Τοντ Φίλιπς, στη βραχεία λίστα των καλύτερων σκηνοθετών. Δίπλα του υπάρχουν σπουδαία ονόματα, όπως αυτά των Μάρτιν Σκορσέζε («Ιρλανδός»), Κουέντιν Ταραντίνο («Κάποτε… στο Χόλιγουντ») και Σαμ Μέντες («1917»), ενώ την πεντάδα συμπληρώνει άξια ο Κορεάτης Μπονγκ Τζουν Χο, ο οποίος κέρδισε κοινό και ειδικούς με τα μοναδικά «Παράσιτα». Ολες οι παραπάνω ταινίες είναι φυσικά υποψήφιες και για το σπουδαιότερο βραβείο της βραδιάς, μαζί με τα «Κόντρα σε όλα», «Ιστορία γάμου», «Τζότζο» και «Μικρές κυρίες».
Μια πιο προσεκτική ματιά μάς δείχνει πως η Ακαδημία κατέβαλε φιλότιμη προσπάθεια ώστε να στηριχθεί κάπως η ποικιλία και η διαφορετικότητα· παρ’ όλα αυτά, οι «Μικρές κυρίες» της Γκρέτα Γκέργουικ είναι (δικαίως) η μόνη γυναικεία δημιουργία της κορυφαίας οσκαρικής 9άδας, ενώ η Σίνθια Ερίβο του «Χάριετ» είναι η μοναδική Αφροαμερικανή ηθοποιός που είναι υποψήφια για οποιονδήποτε ρόλο.
Τι ξεχωρίζουμε κατά τα λοιπά; Τη γιγαντομαχία του Α΄ ανδρικού ρόλου: εκεί, ο συγκλονιστικός Τζόκερ του Χοακίν Φίνιξ θα αναμετρηθεί με τους επίσης εξαιρετικούς Λεονάρντο ντι Κάπριο («Κάποτε… στο Χόλιγουντ»), Αντόνιο Μπαντέρας («Πόνος και δόξα»), Τζόναθαν Πράις («Οι δύο Πάπες») και Ανταμ Ντράιβερ («Ιστορία γάμου»), με αξιοσημείωτη πάντως την απουσία του Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο οποίος έφερε εις πέρας έναν πραγματικό ερμηνευτικό άθλο στον «Ιρλανδό».
Την ισοπαλία της δεύτερης θέσης, με τα «1917», «Κάποτε… στο Χόλιγουντ» και «Ο Ιρλανδός» να έχουν από 10 υποψηφιότητες· τη διπλή υποψηφιότητα της Σκάρλετ Γιοχάνσον, στον πρώτο ρόλο για την «Ιστορία γάμου» και στον δεύτερο για το «Τζότζο»· τις συνολικά έξι κατηγορίες όπου συναντάμε τα «Παράσιτα», γεγονός σπάνιο για ξενόγλωσση, και δη ασιατική, ταινία· την πρωτιά του Netflix στις υποψηφιότητες, με 24 συνολικά, γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού. Στο περιθώριο των ανακοινώσεων, μάθαμε επίσης πως φέτος, όπως έγινε και πέρυσι, δεν θα υπάρχει βασικός παρουσιαστής της οσκαρικής βραδιάς. Υπομονή, λοιπόν, έως τις 9 Φεβρουαρίου για να δούμε ποιος από τους βασικούς υποψηφίους θα φύγει με το μεγαλύτερο χαμόγελο. Αν και, όπως επισημάναμε και στην αρχή, μάλλον πάμε για μοιρασιά άνευ προηγουμένου…