Ο Ταγίπ Ερντογάν δρα βάσει σχεδίου με στόχο την αναθεώρηση διεθνών συνθηκών, για τις οποίες αισθάνεται ότι «περιορίζουν» άδικα την Τουρκία. Μιλάει για τη «γαλάζια πατρίδα» και για τα σύνορα της καρδιάς του, τα οποία είναι πλέον σαφές ότι δεν ταυτίζονται με αυτά της σημερινής Τουρκίας.
Δεν ακούει κανέναν και, ενίοτε, περιγράφει με προσβλητικό τρόπο ηγέτες άλλων χωρών, ακόμη και σημαντικών, όπως έκανε πρόσφατα με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.
Ο μόνος ξένος ηγέτης τον οποίο θα ακούσει είναι ο Ντόναλντ Τραμπ. Και αυτό όχι μόνο διότι έχουν αρκετά κοινά ή λόγω του «ιδιαίτερου» ενδιαφέροντος που επιδεικνύει ο Αμερικανός πρόεδρος για την Τουρκία, αλλά κυρίως διότι λειτουργεί με βάση τον κανόνα της ισχύος. Και αυτός δεν αφορά μόνο τη στρατιωτική διάσταση.
Ο Ερντογάν έχει πεισθεί πως ο Αμερικανός πρόεδρος όντως μπορεί να «του καταστρέψει την οικονομία». Το ένιωσε πριν από ένα χρόνο στην περίπτωση του πάστορα Μπράνσον, και ενήργησε ανάλογα. Τον απελευθέρωσε.
Ο Ελληνας πρωθυπουργός κατά τη δύσκολη συνύπαρξή του στο Οβάλ Γραφείο είπε αυτά που έπρεπε, παρεμβαίνοντας ακόμη και στις απαντήσεις του Αμερικανού προέδρου, για να αναδείξει τις ενστάσεις και τις ανησυχίες της Ελλάδας.
Το ερώτημα που αναπόφευκτα προκύπτει είναι εάν ο τελευταίος άκουσε. Και αν άκουσε, τι προτίθεται να κάνει.
Η Ελλάδα και στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ είναι –η διμερής αμυντική συνεργασία διευρύνεται σταθερά– και τις σωστές συμμαχίες έχει οικοδομήσει συνεργαζόμενη στενά με τις δύο χώρες που αποτελούν τους πυλώνες της αμερικανικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο, πρωτίστως το Ισραήλ, αλλά και την Αίγυπτο, με τον ιδιαίτερο συμβολισμό και επιρροή της στον αραβικό κόσμο.
Η Αμερική παρακολουθεί τις εξελίξεις στην περιοχή μας και διαμηνύει την ανησυχία της και την ετοιμότητά της να εμπλακεί. Είναι η μόνη που μπορεί να επηρεάσει την ελληνοτουρκική εξίσωση και να φέρει αποτελέσματα, αν φυσικά κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση. Η όποια εμπλοκή για να αποδώσει πρέπει να γίνει στο επίπεδο του προέδρου.
Δεν είναι βέβαιο ότι ακόμη και ο υπουργός Εξωτερικών Πομπέο ή ο αντιπρόεδρος Πενς μπορούν να επηρεάσουν τον αναβαθμισμένο και λόγω Λιβύης Ερντογάν. Μόνον ο ίδιος ο Τραμπ, ο ηγέτης της ισχυρότερης πολεμικής μηχανής και μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου, μπορεί να το κάνει.
Αν αποφασίσει να παρέμβει ο ίδιος.