Πριν από λίγες ημέρες, ένας φίλος έλεγε ότι στο μπαρ όπου τα έπινε στα Εξάρχεια ο κόσμος μέσα κάπνιζε κανονικά. Τόσο που ο ίδιος βγήκε στο πεζοδρόμιο, ασυναίσθητα σχεδόν, για να καπνίσει το δικό του τσιγάρο… σαν άνθρωπος. «Δεν αντεχόταν η κάπνα εκεί μέσα». Το ίδιο ανέφερε προχθές και μια άλλη φίλη, που επίσης είχε βγει σε γνωστό μαγαζί στην ίδια περιοχή. «Ποιος αντικαπνιστικός;».
Πολύ μακριά από την Αθήνα, στην Ορεστιάδα, τα μαγαζιά έχουν δει τον τζίρο τους να κατρακυλάει μετά την εφαρμογή του νόμου. Οπως λέει ιδιοκτήτης καφέ-μπαρ στην πόλη, μπορεί οι καιρικές συνθήκες να μην έχουν θέσει ακόμη ολοκληρωτικό «απαγορευτικό» στην έξοδο του κόσμου (είναι πιο μαθημένοι από εμάς στο κρύο), όμως οι έξοδοι είναι λιγότερες και η διάρκεια παραμονής του κόσμου στα μαγαζιά συντομότερη. Υποστηρίζοντας ότι το μέτρο θα έπρεπε να τροποποιηθεί ώστε να μπορεί ο καταναλωτής να αποφασίζει πού θέλει να διασκεδάσει, ο επιχειρηματίας θεωρεί άδικη τη σύγκριση της χώρας μας με το εξωτερικό. Μια πόλη των 650.000 κατοίκων στη Γερμανία έχει λιγότερα καταστήματα από την Ορεστιάδα των 13.000 κατοίκων, σημειώνει, γιατί πολύ απλά ο Ελληνας βγαίνει πολύ συχνότερα έξω. Πώς να συγκριθεί το καφέ στο κέντρο του Παρισιού, όπου το εμφιαλωμένο πιθανόν να κοστίζει 6,5 ευρώ με ένα καφενείο στην πόλη του; Οπως λέει, με τη θέσπιση μιας ακριβής «άδειας καπνιστών» θα υπερκαλύπτονταν τα έσοδα που προσβλέπει το κράτος από τους ελέγχους στο πλαίσιο του αντικαπνιστικού νόμου. «Το δήθεν “προσβλητικό” “είμαστε οι σερβιτόροι της Ευρώπης” δεν βγήκε από το πουθενά. (…) Υπάρχουν περί τις 120.000 επιχειρήσεις στον κλάδο της καφεστίασης στη χώρα. Αυτή είναι η βασική οικονομία της χώρας».
Οι λίγο πιο κυνικοί εξ ημών έχουν έτοιμη την απάντηση: Οι κοινωνίες προχωρούν. Οταν, για παράδειγμα, απαγορεύθηκε η χρήση του αμιάντου, καθώς πείσθηκαν οι κυβερνήσεις ότι πρόκειται για καρκινογόνο υλικό, επλήγη ανεπανόρθωτα η αντίστοιχη βιομηχανία, συμπαρασύροντας στην ανεργία πολλούς εργαζομένους. Θα έπρεπε να συνεχίσουμε να τον χρησιμοποιούμε για να αποσοβηθεί το πλήγμα στις επιχειρήσεις;
Αυτό δεν σημαίνει ότι η αγωνία των επιχειρηματιών από όλη την Ελλάδα σε σχέση με τον αντικαπνιστικό δεν πρέπει να εισακούεται και ότι κάποια από τα επιχειρήματά τους δεν έχουν βάση. Το λιγότερο που μπορεί να κάνει η κυβέρνηση είναι να τους διαβεβαιώσει ότι ο νόμος εφαρμόζεται σε όλη την επικράτεια.