Οι φωτογραφίες και η επίθεση

Οι φωτογραφίες και η επίθεση

1' 55" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο στην επίθεση των ακροδεξιών κατά του δημοσιογράφου κ. Τhomas Jacobi, την Κυριακή, δεν ήταν αυτός καθαυτόν ο προπηλακισμός. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια και η Ακροδεξιά από ύπουλες επιθέσεις κατά ανθρώπων. Δεν ήταν καν η πιθανή σχέση των τραμπούκων με τη Χρυσή Αυγή, για την οποία το θύμα της επίθεσης είχε κάνει ντοκιμαντέρ και αυτή είναι η δεύτερη φορά που το πληρώνει με γροθιές στο πρόσωπο.

Εντυπωσιακότερο όλων ήταν η δικαιολόγηση της επίθεσης από κάποιους παρισταμένους· ή μήπως πρωταγωνιστές; Στο βίντεο που καταγράφει τα επόμενα λεπτά του άγριου ξυλοδαρμού ακούγονται φωνές από τον περίγυρο ότι ο δημοσιογράφος δεν έκανε τη δουλειά του, όπως δήλωνε ο ίδιος, αλλά «φωτογράφιζε φάτσες». Πρέπει να θεωρήσουμε ότι αυτό είναι αλήθεια. Ολοι οι φωτορεπόρτερ που καλύπτουν διαδηλώσεις, φάτσες φωτογραφίζουν και ουχί τα περιστέρια στο Σύνταγμα. Ομως, μόνο στην Ελλάδα η συμμετοχή σε μια διαδήλωση θεωρείται «ιδιωτική υπόθεση» ενός διαδηλωτή και η παραβίαση αυτού του δικαιώματος τιμωρείται με βία, είτε θεσμική είτε των τραμπούκων κάθε απόχρωσης.

Στη χώρα, δυστυχώς, οι παραλογισμοί γίνονται δόγματα και τα δόγματα οδηγούν στη βία. O παραλογισμός που επικράτησε τα προηγούμενα χρόνια είναι το δικαίωμα στην «ιδιωτικότητα» που απολαμβάνει κάθε Ελληνας όντας σε δημόσιο χώρο. Στο πλαίσιο αυτό υποχρεώθηκε μέχρι και η Τροχαία να κλείνει τις κάμερες όταν διαδηλώνουν κάποιοι. Κι έτσι έχουμε την υλοποίηση του απόλυτου παραλογισμού: ενώ η συμμετοχή στη διαδήλωση είναι η δημόσια δήλωση ενός πολίτη ότι αντιτίθεται σε κάποιο μέτρο ή αντιπολιτεύεται κάποια πολιτική, αυτή η δημόσια δήλωση θεωρείται… ιδιωτική του υπόθεση.

Τα πράγματα θα ήταν για γέλια εάν δεν γίνονταν επικίνδυνα για εκείνους που ενημερώνουν τους πολίτες για όσα συμβαίνουν στους δημόσιους χώρους. Οι περίτεχνες νομικές ακροβασίες περί ιδιωτικότητας στον δημόσιο χώρο μεταμορφώνονται στο κεφάλι ανεγκέφαλων (ακροαριστερών, ακροδεξιών, ακόμη και αστυνομικών) ως υποχρέωση σε κατασταλτική λογοκρισία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι της φριχτής επίθεσης στον κ. Jacobi προηγήθηκαν αναρίθμητες επιθέσεις κατά δημοσιογράφων από αριστεριστές και αναρχοαυτόνομους –είναι χαρακτηριστικό ότι το αριστερίστικο σύνθημα «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» ακούστηκε προχθές στη διαδήλωση των ακροδεξιών–, αλλά και αστυνομικούς οι οποίοι αυθαιρέτως κατάσχεσαν οπτικοακουστικό υλικό.

Γράψαμε πολλάκις ότι στην Ελλάδα ξεχειλώνουμε τόσο πολύ τις έννοιες, με αποτέλεσμα να καταργούμε όποια χρησιμότητα έχουν. Το ζήτημα είναι ότι η εικόνα ενός δημόσιου χώρου είναι δημόσια περιουσία και καθένας μπορεί να την οικειοποιηθεί. Είτε εμπεριέχει πρόσωπα είτε όχι. Είτε αρέσει στους τραμπούκους είτε όχι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή