Ο κλέφτης της λογικής

1' 46" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο φόβος εξαπλώνεται γρηγορότερα από τον κοροναϊό. Υπερβολικός φόβος, άχρηστος, μόνο διογκώνει υπέρμετρα την απειλή. Κανένα αίσθημα δεν κλέβει τη θέληση, το μέτρο, τη λογική, όσο ο φόβος. Μια εξουθενωτική κατάσταση αναμονής του κακού μακριά από την αντικειμενική ροή των πραγμάτων.

Ομως γιατί φοβόμαστε τόσο τις επιδημίες; Σε κάθε νέα απειλή, ένας θάνατος μετράει για χίλιους. Διότι μέσα του περικλείει (είναι απρόβλεπτος ο κάθε ιός) τις χιλιάδες που θα έρθουν; Διότι θυμίζει την τρωτότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, το εύθραυστο της ζωής; Στο παρελθόν σκότωναν μαζικά. Πανούκλα του Ιουστινιανού τον 6ο αι. με περισσότερα από 25 εκατ. θύματα. Μαύρη πανώλη στην Ευρώπη τον 14ο αι., με πολυετείς επανακάμψεις, συνολικά 100 εκατ. θύματα. Πρώτη πανδημία χολέρας, η επονομαζόμενη ασιατική, το 1817, 125.000 θάνατοι (ακολούθησαν άλλες επτά πανδημίες χολέρας). Νέο κύμα πανώλης το 1850 με αφετηρία την Κίνα, διαδοχικές εξάρσεις σε Ασία, Αφρική, Αμερική, 12 εκατ. θύματα. Ισπανική γρίπη 1914-1918, 30-50 εκατ. θάνατοι.

Η επιστήμη περιόρισε τα θύματα δραστικά. Περίπου στην πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατέγραψε 12 επιδημίες, με 1.200 θύματα συνολικά (μεταξύ αυτών ο SARS, Ασία, 2003, 774 θύματα). Ωστόσο ο ΠΟΥ δεν είναι καθησυχαστικός. Προ μηνών προειδοποίησε ότι ο κόσμος μας εισέρχεται σε νέα φάση, κατά την οποία οι μεγάλες επιδημίες θανατηφόρων ασθενειών θα αποτελούν κανονικότητα. Τα τελευταία 10 χρόνια έχει σημάνει παγκόσμιο συναγερμό για τη γρίπη των χοίρων H1N1 (2009-2010, 18.500 θάνατοι σε 214 χώρες), τον αιμορραγικό πυρετό Εμπολα (2012-2016, Δυτική Αφρική, 11.310 θάνατοι) και νέο κύμα από το 2018 (είναι ακόμη εκτός ελέγχου στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, περισσότεροι από 2.230 θάνατοι), τον ιό Ζίκα το 2016. Σήμερα παρακολουθεί 160 επιδημίες σε όλο τον κόσμο και ανάβει κόκκινο για τις εννέα.

Ομως αυτές οι προειδοποιήσεις απευθύνονται σε διεθνείς οργανισμούς και κυβερνήσεις για τη λήψη μόνιμων μέτρων. Ο μαζικός φόβος δεν βοηθάει. Οχι μόνο γεννά λιποψυχία, μια από εκείνες τις αγωνίες στις οποίες «σβήνουμε» άλλα δεινά, αλλά και επηρεάζει τους ιθύνοντες πολλαπλασιάζοντας τα λάθη, αφού οι αποφάσεις υπό το κράτος του φόβου έχουν κοντές ρίζες. Αυτές βαθαίνουν μόνο όταν η γνώση εξυγιαίνει τη σκέψη, όταν το πνεύμα είναι ψύχραιμο και ρεαλιστικό. Και λειτουργεί η μνήμη. Οπλο εξαιρετικά χρησιμότερο από τον πανικό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή