H άρση και τα… βάρη της

2' 24" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Επί ξυρού ακμής μοιάζει να βρίσκεται ξανά το ολυμπιακό μέλλον της άρσης βαρών. Ενα από τα ελάχιστα αθλήματα που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων (Ο.Α.) από την επανασύστασή τους το 1896 (πλην του 1900), κινδυνεύει ν’ αποκλειστεί. Τα πολλά κρούσματα ντόπινγκ, σε συνδυασμό με τις αποκαλύψεις του γερμανικού τηλεοπτικού σταθμού ARD περί επ’ αμοιβή συγκάλυψης τέτοιων υποθέσεων, αλλά και για οικονομικές ατασθαλίες, καθιστούν δυσχερή τη θέση του. Οχι, πάντως, ενόψει των φετινών Αγώνων. Είναι γνωστό στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» τι συνέβαινε επί χρόνια στους κόλπους της Διεθνούς Ομοσπονδίας (IWF). Οποια χώρα είχε «μπάρμπα στην Κορώνη» φέρεται να τύγχανε ευνοϊκής μεταχείρισης στα θέματα του ντόπινγκ: από την έγκαιρη ενημέρωση για την ημερομηνία του… αιφνιδιαστικού ελέγχου (ώστε να προλάβουν οι αθλητές να «καθαρίσουν») έως την αλλαγή των δειγμάτων των ούρων και, έτι περισσότερο, έως τη συγκάλυψη θετικών τέτοιων.

«Οι Βούλγαροι μου έλεγαν ότι τους κυνηγούν επειδή η χώρα είναι φτωχή και δεν μπορούν να δίνουν πολλά χρήματα, όπως άλλοι», μας είπε ένας εκ των πλέον διακεκριμένων ανθρώπων της ελληνικής άρσης βαρών, ενώ ο χώρος τού αθλήματος βοά πως όποια χώρα διοργάνωνε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα είχε ασυλία στο ντόπινγκ. Δυστυχώς, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, η άρση βαρών είναι ένα από τα πολλά αθλήματα που «απαιτούν» φαρμακοδιέγερση για να φθάσει κάποιος πολύ ψηλά.

Ο ίδιος άνθρωπος μας έλεγε, ότι η IWF, υπό την ουσιαστική ηγεσία του νυν προέδρου, Τάμας Αγιαν, ανέχθηκε –αν δεν ενθάρρυνε– από τη δεκαετία του ’70 (από το 1975 έως το 2000, ο Ούγγρος ήταν γενικός γραμματέας και στη συνέχεια πρόεδρος, αλλά πάντα αυτός είχε την εξουσία) τη χρήση απαγορευμένων ουσιών, ώστε να καταρρίπτονται τα ρεκόρ και το άθλημα να βρίσκεται στην επικαιρότητα. Αλλωστε, πάντα ο άνθρωπος εντυπωσιάζεται από τη δύναμη. Μετά η κατάσταση δεν «μαζευόταν», με συνέπεια τα πολλά σκάνδαλα.

Το ARD αναφέρθηκε και σε πιθανά οικονομικά σκάνδαλα. Σχετικά με τις στολές των διαιτητών, τις οποίες πληρώνουν οι ίδιοι (ο υπογράφων έχει ιδία γνώση) κάποια στιγμή η IWF αποφάσισε ν’ αλλάξουν αυτές. Και καθόρισε ότι οι νέες έπρεπε υποχρεωτικά να ράβονται σε συγκεκριμένο ράφτη στη Βουδαπέστη (κόστος ανά στολή: 400-450 δολ.). Το ότι η ομοσπονδία εδρεύει εκεί και ο πρόεδρος είναι Ούγγρος, μάλλον αποτελεί… σύμπτωση. Αργότερα, και υπό την κατακραυγή του κόσμου, η υποχρεωτική ραφή στη Βουδαπέστη καταργήθηκε.

Η IWF φέρεται να λάμβανε και «δωράκια» (όχι κατ’ ανάγκην σε χρήμα) για να επιλέξει εταιρεία κατασκευής των υλικών, ενώ μόνο τυχαίο δεν είναι το ότι τα περισσότερα πρωταθλήματα κόσμου διεξάγονται σ’ εξωτικές χώρες της Απω Ανατολής και της Λατινικής Αμερικής.

Να μην ξεχάσουμε και την ψηφοθηρία, που αλλοιώνει τα αποτελέσματα των Ολυμπιακών: μολονότι οι κατηγορίες στους Ο.Α. είναι επτά (ανδρών και γυναικών), δικαίωμα συμμετοχής από μία χώρα έχουν έως πέντε άνδρες και τέσσερις γυναίκες.

«Φαντάζεσαι να έπαιρναν όλα τα χρυσά οι Κινέζες;», μου πει είχε ο κ. Αγιάν το 1997, όταν συζητούσαμε το θέμα και είχα εκφράσει σχετική απορία. «Και γιατί να μην τα πάρουν, αν είναι οι καλύτερες;», είχα απαντήσει.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή