Γκρέτα Τούνμπεργκ: Πουρνάρια

Γκρέτα Τούνμπεργκ: Πουρνάρια

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι πάντα πιο εύκολο να απαντάς στον αγγελιαφόρο παρά στο μήνυμά του. Στην περίπτωση της Γκρέτα Τούνμπεργκ, η αγγελοφαγία φαίνεται να είναι και ένας τρόπος για εκτόνωση αξόδευτης χολής. Οπως παντού, έτσι και στην Ελλάδα, η 17χρονη σταρ του οικολογικού ακτιβισμού έχει βρει πολλούς θυμωμένους μπαμπάδες. Μπαμπάδες έτοιμους να την ψέξουν για την εμφάνισή της· να τη σωφρονίσουν για την παραμέληση της εκπαίδευσής της· να την ειρωνευτούν για το χιλιαστικό ύφος της – αυτό που παίρνει όταν, με κομμένη την ανάσα, και μασημένες τις συλλαβές, προφητεύει το τέλος του κόσμου.

Οντως, η Γκρέτα είναι δυσάρεστη. Είναι τόσο δυσάρεστη όσο δυσοίωνο είναι το μήνυμά της. Από αυτή την άποψη, η αρμονία μεταξύ του κινδύνου και του προσώπου που τον σημαίνει αποδεικνύεται αποτελεσματική. Οι συναγερμοί δεν πρέπει να ηχούν σαν βαλσάκια. Η χιλιαστική υπερβολή αφυπνίζει – αλλού τις συνειδήσεις και αλλού τα αποθέματα συνωμοσιολογίας που συσσωρεύουν τα δίκτυα της υπερ-παρα-πληροφορίας.

Η επανεμφάνιση της Σουηδής στο Νταβός ήταν μια καλή αφορμή για να φανερωθεί ξανά και η εγχώρια αντίληψη περί κλιματικής αλλαγής. Είχε την ευκαιρία κανείς να συγκρίνει την έφηβη με τους Ελληνες χλευαστές της. Εδώ θεωρείται «οικολογικό» να ανεβαίνεις στις βουνοκορφές για να παίξεις νταούλια κατά των αιολικών πάρκων. Θεωρείται αριστερό να αντιτάσσεσαι στον αναπροσανατολισμό της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας μακριά από τον λιγνίτη. Θεωρείται ευαίσθητο να υποψιάζεσαι ότι πίσω από κάθε πράσινη τεχνολογία κρύβεται κάποια κερδοσκοπική υστεροβουλία.

Οι αντιφάσεις αυτές βοηθούν να χαραχθεί με ευκολία η γραμμή που χωρίζει εκείνους που συναισθάνονται το πρόβλημα από τους άλλους, που οχυρώνονται στο κέλυφος ενός αριστερού συντηρητισμού. Αυτοί που βρίσκουν την Γκρέτα ζηλώτρια και υπερορθόδοξη είναι εξίσου καθηλωμένοι σε έναν φυσιολατρικό ρομαντισμό του προπροηγούμενου αιώνα, έναν πρωτόγονο αντικαπιταλισμό, που εξαντλείται στην καταγγελία του ρυπογόνου πολιτισμού, χωρίς μέριμνα για κανονικές –λειτουργικές και οικονομικά βιώσιμες– λύσεις.

Ετσι συμβαίνει το παράδοξο: απέναντι στην απειλή, η ελληνική «Δεξιά» έχει στρατηγική ενεργειακού μετασχηματισμού, που στοχεύει όχι μόνο στη χειραφέτηση από τον λιγνίτη, αλλά στη διάνοιξη ενός νέου πεδίου αναπτυξιακών ευκαιριών. Και στον αντίποδα, η ελληνική «Αριστερά» προτείνει «βουνά χωρίς αιολικά»· πουρνάρι και ελεύθερο κάμπινγκ. Η «Δεξιά» προτείνει διαχείριση των απορριμμάτων με οικονομικά αποδοτικό τρόπο. Η «Αριστερά» καμαρώνει ακόμη για τις Κερατέες.

Τι έγινε; Είναι η Γκρέτα ΟΝΝΕΔ και δεν το ξέρει; Πρασίνισε ξαφνικά η –απελέκητη στα οικολογικά– Νέα Δημοκρατία; Οχι. Αλλά, όπως συμβαίνει και σε άλλα κεφάλαια της κυβερνητικής ατζέντας, το κόμμα δεν χρειάζεται να έχει πλήρως ενστερνιστεί την πολιτική που του υποβάλλει η «πράσινη» κεφαλή του. Αρκεί που την ακολουθεί.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή