Διαδικασία μεταλλάξεως της Νέας Δημοκρατίας προωθεί ο πρόεδρός της Κυριάκος Μητσοτάκης, από ένα κόμμα της «Κεντροδεξιάς», με κάποιες ευδιάκριτες αναφορές στην παραδοσιακή κοινοβουλευτική Δεξιά, σε έναν φιλελεύθερο, κεντρώο πολιτικό σχηματισμό, καθιστώντας μία «παράταξη» χαλαρής όντως ιδεολογικής διαμορφώσεως σε μηχανισμό εξασφαλίσεως κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, με τις απαραίτητες πάντα προσαρμογές.
Ο κ. Μητσοτάκης ενεργεί κατά τη φύση και τις πεποιθήσεις του, σε μια προσπάθεια να ολοκληρώσει ό,τι ανεπιτυχώς είχε επιχειρήσει ο πατέρας του. Η τελευταία αναίμακτη πλην όμως άκρως συμβολική αναμέτρησή του με το «παλαιό κατεστημένο» της Ν.Δ. ήταν όταν απέρριψε την ιδέα να προτείνει την επανεκλογή του κ. Προκόπη Παυλόπουλου στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα υπερψηφιζόταν και από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Μητσοτάκης κέρδισε αυτήν τη μάχη απογαλακτισμού της Ν.Δ. από ό,τι γενικώς και αορίστως καλείται «ελληνική παραδοσιακή Δεξιά», διότι οι βουλευτές αυτού του κόμματος είναι νομιμόφρονες στον όποιον πρόεδρό του. Ούτε και στο επίπεδο του κόμματος θα ήταν δυνατόν να υπάρξουν αντιδράσεις, δεδομένου ότι ο εκάστοτε ηγέτης της Ν.Δ. ασκεί απόλυτο έλεγχο.
Μεταλλάξεις έχουν υπάρξει και στα ευρωπαϊκά κόμματα της Κεντροδεξιάς, αλλά ήδη σε αυτές τις χώρες του Βορρά, λόγω του μεταναστευτικού προβλήματος και συμπτωμάτων οικονομικής δυσανεξίας των τελευταίων χρόνων, ανασυντάσσεται μια εθνικιστική Δεξιά, διαφόρων αποχρώσεων, ενώ η επιρροή των κομμάτων της παραδοσιακής Δεξιάς στο εκλογικό σώμα μειώνεται σημαντικά.
Το γεγονός ότι η φιλελευθεροποίηση της Ν.Δ. επιχειρείται όταν στις άλλες χώρες της Ευρώπης μειώνεται η δυναμική αυτής της τάσεως δεν πρέπει να εκπλήσσει. Η Ελλάς είναι η χώρα του ersatz όχι απλώς στον χώρο της πολιτικής, αλλά σε όλες τις εκφάνσεις της δραστηριότητος του ανθρώπου·πρότυπα να αντιγράψει επιχειρεί μονίμως, με χρονική υστέρηση. Κατά συνέπειαν, ο ετεροχρονισμός και στο θέμα αυτό δεν πρέπει να εκπλήσσει.
Πέραν τούτου, η ισχύς της εθνικιστικής Δεξιάς, από την πρώτη εκδήλωσή της στον χώρο της πολιτικής, το 1977, παραμένει σταθερή γύρω στο 7%. Αυτό ήταν περίπου το ποσοστό που απέσπασε η Εθνική Παράταξις, κάτι αντίστοιχο η Χρυσή Αυγή, και αθροιστικώς παρέμεινε το ίδιο στις τελευταίες εκλογές. Βάσει αυτών των δεδομένων, ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να θεωρεί ότι είναι ασφαλής.
Ωστόσο, ο φιλελευθερισμός για να ευδοκιμήσει πολιτικά προϋποθέτει την ύπαρξη δυναμικής οικονομικής κοινότητος, ικανής να παράγει πλούτο, και διά της κατανομής του οποίου σε ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού, να αποκτήσει έρμα πολιτικό. Αλλιώς το όλο εγχείρημα δεν έχει προοπτική και προκαλεί μονάχα αναστάτωση.
Κάτι ανάλογο με τον κ. Μητσοτάκη επιχείρησε επί της πρωθυπουργίας του ο Κώστας Σημίτης, αλλά όταν έσκασε η «φούσκα» το 2010, το άλλοτε θηριώδες ΠΑΣΟΚ εξαερώθη. Βεβαίως, η διέλευση του κ. Σημίτη από την εξουσία δεν πήγε επί ματαίω, καθώς στελέχη του και οπαδοί του πλαισιώνουν σήμερα τον πρόεδρο της Ν.Δ., το εγχείρημα του οποίου, εν τω συνόλω του, μπορεί να επιτύχει, μόνον εάν η διεθνής συγκυρία είναι ευνοϊκή.