Η ζωή δεν είναι αμερικανική ταινία, όπου οι σφαίρες καταλήγουν βροχή σε απροετοίμαστα σώματα. Τα όπλα εδώ μιλούν μόνο σε χέρια κακοποιών, όχι απλών ανθρώπων. Μια εξωραϊσμένη εικόνα. Διότι η καραμπίνα σε χρήση εκτός κυνηγιού βρίσκει από καιρό θέση σε κοινές συνειδήσεις και σε γωνιές συνηθισμένων σπιτιών. Δεν έχουν τα δύο περιστατικά –στον Διόνυσο όπου εξαγριωμένος πολίτης σκότωσε δημοτικό υπάλληλο και στον Μαραθώνα όπου εργοδότης τραυμάτισε Ινδό εργάτη– άλλο κοινό από την εύκολη χρήση του όπλου. Στην πρώτη περίπτωση μια ζωή χάθηκε για μια διαρροή νερού που ο δήμος δεν μπορούσε να εντοπίσει. Στη δεύτερη, η απάντηση διά πυροβολισμών στο πιεστικό αίτημα για καταβολή δεδουλευμένων έχει οσμή Μανωλάδας. Αμφότερα απασχόλησαν την κοινή γνώμη για λίγο. Επειτα θάφτηκαν κάτω από τις στρώσεις νέων συμβάντων. Αφήνοντας όμως κάτι. Την εικόνα μιας πραγματικότητας που αντανακλάται πολλαπλασιαστικά στην κοινωνία φέρνοντας το αίμα κοντά μας. Και εκείνοι που όλο και περισσότερο ανησυχούν για την κοινωνία που αλλάζει, όλο και λιγότερο εκπλήσσονται με τη δήθεν διολίσθηση της προστατευμένης γειτονιάς σε ένα κοινωνικό περιβάλλον αδιάφορο, απροφύλακτο, ευεπίφορο στην παρανομία.
Οι λιγότεροι φόνοι καταγράφονται σε κοινωνίες με λιγότερα όπλα. Μολονότι και χωρίς περίστροφο διαπράττεται έγκλημα, ένα χέρι οπλισμένο τη φλογισμένη στιγμή της απώλειας ελέγχου, διογκώνει την αίσθηση ισχύος του θύτη πάνω στο θύμα. Στην αστυνομία εμφανίζονται δηλωμένα 825.040 κυνηγετικά και 5.740 πυροβόλα όπλα (πιστόλια, περίστροφα), ενώ εκτιμάται ότι τουλάχιστον άλλα τόσα, αγορασμένα στη «μαύρη» αγορά, κυκλοφορούν παράνομα.
Οχι, δεν ζούμε σε φιλμ νουάρ, η ζωή εκεί έξω δεν μοιάζει με θρίλερ. Ομως, σε στιγμές πολωμένες, σε περιβάλλοντα χωρισμένα σε στρατόπεδα ανάλογα με την ιδεολογία, τη φυλή, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, καθίσταται επικίνδυνη η νομιμοποιημένη παρουσία της καραμπίνας, ενός όπλου –κατά τους επαΐοντες– με μεγάλη δύναμη πυρός, που σκοτώνει εύκολα, λόγω της διασποράς των σκαγιών. Διότι, σταδιακά τα σκάγια ως έκφραση εκδίκησης ή επιβολής, γίνονται από σοβαρή εκτροπή απλά «πτυχή» (έστω αρνητική, καταδικαστέα) της κοινωνικής ζωής. Η καραμπίνα τρυπώνει στην καθημερινότητα και εγκαθίσταται εκεί, προκαλώντας αφανείς αλλά καθοριστικές παρενέργειες στον ψυχισμό, στη σκέψη, στη συμπεριφορά. Από εκεί και έπειτα, μόνο μερικά ατυχή βήματα χωρίζουν τον γείτονα από τον μακελάρη.