Τι θέλει άραγε να πει η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως μ’ αυτή την πρόσφατη ανακοίνωσή της l (που την τουίταρε κιόλας) l ότι «πρώτα η επιμόρφωση των δασκάλων και καθηγητών, και μετά η αξιολόγησή τους»; l Τη διαβάσαμε κι είναι ζήτημα αν αναρωτηθήκαμε τι ακριβώς θέλει να πει, l γιατί, εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων, δεν είδα να σχολιάζεται ευρέως αυτή η ακατανόητη ανακοίνωση. l Διότι τι θέλει να πει εδώ η ποιήτρια; l Οτι πρέπει να περάσει πρώτα από επιμόρφωση όοολο το σώμα των 150.000 –και βάλε– εκπαιδευτικών του Δημοσίου και μετά να αρχίσει μια κάπου, κάποτε «αξιολόγησή» τους; l Αυτήν την αξιολόγηση υποσχέθηκε ο Μητσοτάκης (και η ίδια) προεκλογικά; l Και αν δεν εννοεί αυτό το εξωφρενικό, τότε τι ακριβώς θέλει να πει; l Οτι τώρα είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί μη αξιολογήσιμοι l όλοι του ίδιου πάνω-κάτω φυράματος l ή ότι όλοι έχουν την ίδια πάνω-κάτω απόδοση στη δουλειά τους l -να μην πω «στο λειτούργημά τους» και μ’ αρπάξει απ’ τ’ αφτί καμιά ΟΛΜΕ. l Δεν υπάρχουν τώρα στα σχολεία φιλότιμοι και επαρκείς εκπαιδευτικοί που μοχθούν να μάθουν τους μαθητές τους δυο γράμματα, l καθώς, βεβαίως και βεβαιότατα, και εκπαιδευτικοί ανεπαρκέστατοι ή/και αφιλότιμοι που αφήνουν τους μαθητές τους να φτάνουν ώς το λύκειο χωρίς καλά καλά να ξέρουν ανάγνωση και γραφή l -όπως αποδεικνύουν καταιγιστικές πλέον μαρτυρίες, ιθαγενείς και διεθνείς μάλιστα; l Αυτή την ήρα από το στάρι πότε θα τη διαχωρίσουμε στοιχειωδώς έστω για να επιτύχουμε μια κάποια βελτίωση αν όχι την εξυγίανση της εκπαίδευσης; l Οταν πρώτα θα έχουν «επιμορφωθεί» 150.000 εκπαιδευτικοί; l Που ακόμα και χίλιους το χρόνο να επιμορφώνεις, θες 150 χρόνια; l Ή βάζουμε μπροστά το Ζήσε Μάη μου για να αποφύγουμε το υπεσχημένο l -δηλαδή την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, l το κόκκινο πανί για τη συνδικαλαρία τους; l
Γενικότερα, οι περισσότερες αποφάσεις της κυβέρνησης για την εκπαίδευση είναι σωστές μεν, l αποσπασματικές δε, σκόρπιες. l Κάτι εδώ, λίγο εκεί, μπάλωμα παραπέρα -και κυρίως το ρημάδι το «σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ». l Ενα ολοκληρωμένο σχέδιο, μια δυνατή μεταρρυθμιστική πνοή στην εκπαίδευση, l αυτό που έχουμε απελπιστικά ανάγκη, και η οικονομία, και η θλιβερή παιδεία του λαού μας, l μια τέτοια μεγάλη πνοή δεν τη βλέπουμε. l Κι ας ξεφουρνίζουν τα σχολεία μας κάθε χρόνο χιλιάδες λειτουργικώς αναλφάβητους νέους. l
Αλήθεια, έχουν τουλάχιστον κανένα σχέδιο έτοιμο η Κεραμέως κι η Ζαχαράκη για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και πώς, πού, πότε θα γίνεται; l Ή ακόμα; l Στους πόσους μήνες κυβέρνηση θα το μάθουμε; l
Καιρό τώρα κρατιέμαι να μη γράψω στη στήλη πάλι κάτι για την εκπαίδευση -σαράκι ζωής. l Και ιδού σήμερα, μου καταβρόχθισε τη στήλη. l Αλλά, συγχωρήστε με, επιμένω· δεν την αλλάζω, όπως συχνά κάνω για να γράψω άλλα. l Συμφόρηση σου έρχεται να διαπιστώνεις την αδιαφορία της κοινωνίας μας για το χάλι της εκπαίδευσης l σε όλες τις βαθμίδες, l την αφασία μας ενώ υπονομεύεται το μέλλον της χώρας -που ποιο «μέλλον», ήδη το παρόν της ταλανίζεται αγρίως εξαιτίας της εκπαιδευτικής παρακμής, δεκαετίες τώρα. l Και σου έρχεται εγκεφαλικό να βλέπεις την Αριστερά να οργανώνει συλλαλητήρια για τα «κολλέγια» l -κολλημένη, εκεί, γκαγκά- l και να μη δίνει δεκάρα για το εθνικό έγκλημα που συντελείται στην ακριβοπληρωμένη δημόσια εκπαίδευση. l Αλλά, πάλι, τι να κάνει; l Διαδηλώσεις ενάντια στο κομματικό της συμφέρον; l Ενάντια στην πολιτική της, η οποία έχει συμβάλει 40 χρόνια τώρα όσο λίγα στην κατακρήμνιση της εκπαίδευσης; l Αυτή είναι όμως η ελληνική «παλαβή Αριστερά». l Κι ο φαύλος κύκλος καλά κρατεί: l Αφασική κοινωνία, στείρα εκπαίδευση, απαίδευτη κοινωνία κ.ο.κ.