Η καλή διαπίστωση από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του Σύριζα το Σαββατοκύριακο είναι ότι στο σπιτικό του Αλέξη Τσίπρα επικρατεί ομόνοια, αρμονία στην επιλογή των στόχων και ανάλογη στοχοπροσήλωση. Σε εκείνο το «πήραμε την κυβέρνηση, όχι την εξουσία» που είπε σε συνέντευξή της η συμβία του τις πρώτες μέρες του 2018, ήλθε προχθές ο τέως πρωθυπουργός να υποσχεθεί ουσιαστικά ότι την επόμενη φορά που το κόμμα του κερδίσει τις εκλογές θα «αναλάβει την ευθύνη και τον έλεγχο όχι μόνο των κυβερνητικών θέσεων, αλλά και των κρίσιμων αρμών της εξουσίας». Και δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι η μεν κ. Μπέττυ Μπαζιάνα διατύπωσε το… παράπονό της από τις σελίδες ούλτρα φιλοκυβερνητικής τότε εφημερίδας με κοινό κατά συντριπτική πλειοψηφία οπαδούς και στελέχη του Σύριζα, ο δε Αλ. Τσίπρας έδωσε τη συγκεκριμένη διαβεβαίωση στα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος…
Περιμένοντας λοιπόν τη νέα απόπειρα ολοκληρωτικής άλωσης του κράτους –οψέποτε αυτή επιχειρηθεί– από την ψευδεπίγραφη αριστερά που εκπροσωπεί ο Σύριζα (που κατά πάσα πιθανότητα θα μετονομαστεί σε Σύριζα – Προοδευτικές Δυνάμεις), είναι δίκαιο να επισημανθεί ότι η δήλωση περί «αρμών» εντάσσεται στην αναζήτηση των αιτίων της περυσινής ήττας στις εκλογές. Οπως ακριβώς και η έκθεση των «σοφών» Δραγασάκη – Δρίτσα – Μπαλτά, η οποία καμία σχέση δεν έχει με προσπάθεια άσκησης αυτοκριτικής. Τα αίτια της ήττας ανέλαβαν να αναζητήσουν οι τρεις «βροντόσαυροι» και τίποτα περισσότερο, εξ ου και οι συνεχείς αναφορές σε… υποτιμήσεις καταστάσεων πραγματικοτήτων.
Για να μην υπάρχει μάλιστα παρεξήγηση γύρω από τους «αρμούς», τόσο ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, όσο και οι στελεχάρες που ανέλαβαν να δώσουν τη μάχη της προπαγάνδας στη συνέχεια, κατέστησαν σαφές ότι εννοούν τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, τις ανεξάρτητες αρχές, προφανώς τη δικαστική εξουσία στο σύνολό της (αυτό δεν το πολυλέγουν αλλά σαφέστατα το υπονοούν), μεταξύ άλλων. Οχι ότι δεν το προσπάθησαν την προηγούμενη φορά, αλλά την επόμενη θα είναι αποφασιστικοί σε «πολακικό» βαθμό και τίποτα δεν θα τους σταματήσει, αν ερμηνεύουμε σωστά τη ρητορική τους. Αλλωστε, ο ίδιος ο Π. Πολάκης έσπευσε για άλλη μια φορά να μην αφήσει περιθώριο παρεξήγησης, κάνοντας ανοιχτή επίθεση στον τέως πρόεδρο της Βουλής Ν. Βούτση γιατί κατά τη θητεία του δεν επέτρεψε να εκπορθηθούν οι ανεξάρτητες αρχές.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα όλες οι κυβερνήσεις εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία για να τοποθετήσουν «δικούς τους» σε θέσεις – … αρμούς. Το κακό με τον Σύριζα ήταν και προφανώς παραμένει ως στόχος, ότι το επιχείρησε σχεδόν με βίαιο τρόπο όχι μόνο στον χώρο του δημοσίου, αλλά και στον χώρο του ιδιωτικού τομέα (π.χ. μίντια). Ακόμη χειρότερα, οι «δικοί» του στη μεγάλη τους πλειοψηφία ήταν άνθρωποι αμφιλεγόμενοι και αμφισβητούμενης επάρκειας στους τομείς τους, ενώ ταυτόχρονα αποδείχθηκε ότι «οι πλεκτάνες» και η εξυπηρέτηση ειδικών συμφερόντων αποτελούσαν αγαπημένα εργαλεία για να το πετύχει. Και θα το ξανακάνει!