Ηταν λογικές και θεμιτές οι αντιδράσεις στο ερώτημα που απηύθυνε ο κ. Αλέξης Τσίπρας, «πώς θα μπορέσει τη δεύτερη φορά η Αριστερά, κερδίζοντας τις εκλογές, να αναλάβει την ευθύνη και τον έλεγχο όχι μόνο των κυβερνητικών θέσεων, αλλά και κρίσιμων αρμών της εξουσίας;» (ομιλία στην Κ.Ε. 16.2.2020). Οσοι έχουν ελάχιστη γνώση της Ιστορίας, ξέρουν ότι τέτοιες κουβέντες δεν λέγονται ούτε ως αστείο. Είμαστε όμως σίγουροι ότι κατάλαβε τι είπε και ότι αυτό δεν είναι απότοκο του ελλείμματος επεξεργασίας των εννοιών που χαρακτηρίζει τη νέα Αριστερά; Μην ξεχνάμε ότι οι ίδιοι είχαν πιστέψει ότι δημοκρατία είναι να ψηφίζουμε εμείς για να μας πληρώνουν οι άλλοι. Και έκαναν δημοψήφισμα γι’ αυτό…
Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα από τις εξηγήσεις που έδωσε ο πρώην γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης χθες Δευτέρα (17.2.2020) στον ΣΚΑΪ. «Οι θεσμοί και οι αρμοί τους αποτελούν συμπύκνωση συσχετισμών. (…) Αυτή τη στιγμή ποιος είναι στην Τράπεζα της Ελλάδας; Ο κ. Στουρνάρας ήταν υπουργός Οικονομικών; Ηταν πολιτικό πρόσωπο; Λειτουργούσε κομματικά 100%. Κομματικό μπουλντόγκ του μνημονίου ήταν ο κ. Στουρνάρας με πρόσημο χρώμα πράσινο και γαλάζιο, άρα για ποια ανεξαρτησία μού μιλάτε;».
Αρτζι, μπούρτζι και λουλάς. Στη δε παρέμβαση του συναδέλφου Τάσου Παππά ότι «δεσμευόμαστε από την ένταξή μας στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη», ο κ. Σκουρλέτης υπερθεμάτισε «και όχι μόνο». Αρα; «Κομματικό μπουλντόγκ, με πρόσημο χρώμα πράσινο και γαλάζιο» είναι και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που διόρισε τον κ. Στουρνάρα; Δεν κατανοεί ότι η νομισματική πολιτική είναι εκτός των εθνικών αρμών εξουσίας (κι ευτυχώς, διότι τώρα θα κυκλοφορούσαμε με πακέτα Μπολιβάρ για να αγοράσουμε μια τσίχλα) και το ίδιο ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Ή απλώς δεν ξέρει τι λέει;
Το κόμμα του –αφού κόντεψε να χρεοκοπήσει τη χώρα εκείνο το καταστροφικό πρώτο εξάμηνο του 2015– συνομολόγησε ότι 1) δεν υπάρχει μέλλον για τη χώρα εκτός Ευρωζώνης, 2) η χώρα δεν μπορεί να είναι στην Ευρωζώνη δίχως να εφαρμόζει τους κανόνες της και 3) δεν υπάρχει δανεισμός χωρίς όρους, και ότι οι δανειστές δικαιούνται να εξασφαλίσουν ότι τα 86 δισ. του τρίτου μνημονίου δεν θα πήγαιναν σε διορισμούς κομματικών μελών και followers. Αχρείαστο μεν, αλλά αυτό το μνημόνιο υπέγραψε ο κ. Τσίπρας και όπως επαίρεται ζήτησε και την εντολή του ελληνικού λαού να το εφαρμόσει και το εφάρμοσε. Ο ψόγος για τον κεντρικό τραπεζίτη ότι ήταν «μπουλντόγκ του μνημονίου» πώς συμβιβάζεται με τα παραπάνω; Ζηλεύει επειδή ο κ. Στουρνάρας το κατάλαβε πριν από τον ίδιο –εντάξει! Δεν είναι δα δύσκολο– ή απλώς δεν ξέρει τι λέει;
Είναι δείγμα πολιτικής υγείας η αντίδραση στα περί ελέγχου των αρμών της εξουσίας που είπε ο κ. Τσίπρας, αλλά μήπως πρέπει να του δώσουμε το ελαφρυντικό της βαθύτατης άγνοιας;