Σε βαρόμετρο για το «στάτους» των σχέσεων μεταξύ Κινήματος Αλλαγής και ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται το ζήτημα της προστασίας της πρώτης κατοικίας, με τους χειρισμούς της Χαρ. Τρικούπη να αποτυπώνουν επακριβώς τη γραμμή η οποία χαράσσεται προς το παρόν απέναντι στις κλιμακούμενες «επιθέσεις φιλίας» της Κουμουνδούρου.
Οι συνεχείς τοποθετήσεις στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί σύστασης «μετώπου πολιτικών δυνάμεων στα κοινωνικά θέματα» –και διά στόματος του Αλ. Τσίπρα– είναι σαφές ότι αποσκοπούν και στη ρυμούλκηση του ΚΙΝΑΛ, με την πρώτη κατοικία να αποτελεί ιδανικό πεδίο προς αυτή την κατεύθυνση. Υπό αυτό το πρίσμα, η Χαρ. Τρικούπη, που δηλώνει πάγια πιστή στην αυτονομία της, χρειαζόταν μια πολιτική «ντρίμπλα» που θα την απάλλασσε από την πίεση του ΣΥΡΙΖΑ και ως τέτοια ερμηνεύτηκε, εν πολλοίς, η κίνηση της Φ. Γεννηματά να ζητήσει διακομματική επιτροπή για το ζήτημα. Αίτημα, το οποίο, πάντως, δεν αναμένεται να γίνει αποδεκτό από την κυβέρνηση, κάτι που σημαίνει ότι (βάσει του Κανονισμού της Βουλής) το θέμα θα οδηγηθεί σε συζήτηση στην Ολομέλεια και, όπως όλα δείχνουν, σε επίπεδο αρχηγών.
Εν κατακλείδι, η στάση του ΚΙΝΑΛ είχε διπλή στόχευση. Από τη μια, δεν ακολούθησε το προσκλητήριο της αξιωματικής αντιπολίτευσης για κοινή νομοθετική πρωτοβουλία, σενάριο το οποίο η Χαρ. Τρικούπη άλλωστε αποκλείει, ακόμη κι αν υπάρξει συγκεκριμένη πρόταση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που αν συνέβαινε και γινόταν αποδεκτό, είναι σαφές ότι θα δρομολογούσε εξελίξεις στο σίριαλ περί σύγκλισης των δύο πλευρών, προκαλώντας δεδομένα και «μετασεισμούς» σε εσωκομματικό επίπεδο.
Από την άλλη, η κίνηση της ηγεσίας δίνει την ευκαιρία στο ΚΙΝΑΛ να φέρει –ως εισηγητής– σε πρώτο πλάνο ένα ζήτημα που θεωρεί μείζον και συμβαδίζει με την κοινωνική ατζέντα του, ενώ εκτιμά ότι το προσεχές διάστημα θα προκαλέσει φθορά στην κυβέρνηση.
Οι εσωκομματικές τάσεις
Με το βλέμμα στο εσωτερικό της παράταξης, φυσικά δεν προκαλεί έκπληξη ότι το θέμα «ΣΥΡΙΖΑ» απασχολεί έντονα όλες τις πτέρυγες του κινήματος. Η ηγεσία και ο στενός πυρήνας γύρω της, ειδικά μετά τη διαρροή του ραντεβού Γείτονα – Φλαμπουράρη, αποστασιοποιήθηκαν εμφανώς, κλιμακώνοντας τους τόνους με την Κουμουνδούρου. Πληροφορίες αναφέρουν ότι, ειδικά στην κυρίαρχη συνιστώσα, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, η πλάστιγγα γέρνει σε μεγάλο βαθμό αρνητικά απέναντι στα σενάρια προσέγγισης. Κάτι που έχει αποτυπωθεί και σε δημόσιες τοποθετήσεις, όπως στην επιστολή της Νάντιας Γιαννακοπούλου, αλλά και σε άρθρα-παρεμβάσεις άλλων βουλευτών, όπως οι Ανδρέας Λοβέρδος και Βασίλης Κεγκέρογλου.
Παράλληλα, στην ίδια πλευρά εκτιμάται πως εντάσσεται και ο Ν. Ανδρουλάκης. Παρότι μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε τοποθετηθεί δημοσίως (στο πλαίσιο και των αποστάσεων που τηρεί από τα εσωκομματικά μετά το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ), κατά πληροφορίες ο ευρωβουλευτής είναι ξεκάθαρα αντίθετος σε ενδεχόμενο «φλερτ» με την αξιωματική αντιπολίτευση.
Στην αντίπερα όχθη, το τοπίο είναι πιο θολό όσον αφορά τη στάση της ευρύτερης «αντιδεξιάς» πτέρυγας. Λόγου χάριν, δεν πέρασε απαρατήρητη η παρουσία του Νίκου Μπίστη σε πρόσφατη εκδήλωση της –προερχόμενης από τη ΔΗΜΑΡ– συνιστώσας της Ανανεωτικής Αριστεράς. Μεγάλο ερώτημα, από την άλλη, αποτελεί το ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου. Ενώ ο πρώην πρωθυπουργός τον τελευταίο χρόνο έχει σαφώς γκρεμίσει τις γέφυρες με την πλευρά Τσίπρα, πληροφορίες θέλουν στελέχη του κινήματός του να μη βλέπουν με κακό μάτι το ενδεχόμενο συγκλίσεων με τον ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας, όμως, ως βασική προϋπόθεση τη… μετάνοια της Κουμουνδούρου για τη σφοδρή στοχοποίησή τους την περίοδο του πρώτου μνημονίου…