Σε τι ακριβώς αποσκοπεί ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τη νέα κρίση στο προσφυγικό – μεταναστευτικό που προκάλεσε και την οποία δείχνει διατεθειμένος να συνεχίσει να συντηρεί; Οι εκτιμήσεις είναι πολλές και συγκλίνουν στο ότι, τελώντας υπό πίεση ο ίδιος, με την απόφασή του αυτή επιχειρεί να εξυπηρετήσει ταυτόχρονα πολλούς στόχους: σε σχέση με την Ε.Ε., σε σχέση με το ΝΑΤΟ, σε σχέση με την τουρκική κοινή γνώμη. Και σε σχέση με την Ελλάδα; Η χώρα μας δεν είναι η μόνη ευρωπαϊκή με την οποία συνορεύει η Τουρκία. Και δεν έχει περάσει απαρατήρητη –κάθε άλλο– η απουσία προσφυγικής – μεταναστευτικής πίεσης προς τη Βουλγαρία. Οι ροές, που οργανωμένα και σχεδιασμένα μετακινούνται προς δυσμάς, κυρίως από την Κωνσταντινούπολη, στοχευμένα κατευθύνονται στην ελληνοτουρκική μεθόριο. Είναι διαπιστωμένη η καλή σχέση ανάμεσα σε Αγκυρα και Σόφια, η οποία προφανώς λειτουργεί ως ανασχετικός παράγοντας στην αξιοποίηση της διαδρομής μέσω Βουλγαρίας για την εξυπηρέτηση του στόχου «να πλημμυρίσει η Ευρώπη με πρόσφυγες», τον οποίο προκρίνει η τουρκική ηγεσία.
Με τον τρόπο που εξελίσσονται τα γεγονότα τις τελευταίες ημέρες, τη στοχευμένη πίεση στον Εβρο και την εκτίμηση ότι είναι θέμα χρόνου (και καιρικών συνθηκών) ανάλογη πίεση να αναπτυχθεί και στα νησιά, κάθε άλλο παρά αδικαιολόγητη είναι η ανησυχία ότι ανάμεσα στους στόχους που επιδιώκει η τουρκική πλευρά να εξυπηρετήσει είναι και ζητήματα που άπτονται των διεκδικήσεών της έναντι της χώρας μας. Ακόμα κι αν η αρχική απόφαση της τουρκικής ηγεσίας να εργαλειοποιήσει τις μεταναστευτικές – προσφυγικές ροές ελήφθη με βάση ένα ευρύτερο πλαίσιο άσκησης πίεσης και εκβιασμού, η ενεργοποίηση του «όπλου» αυτού μπορεί, τελικά, να αξιοποιηθεί για τις διεκδικήσεις αυτές.
Η συνεχιζόμενη πίεση στον Εβρο, με μικρό διάλειμμα την ημέρα που στην περιοχή βρέθηκαν ο πρωθυπουργός και η ηγεσία της Ε.Ε., και η χθεσινή είδηση για ενίσχυση των τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή, δικαιώνει εκείνους που βλέπουν προσπάθεια τουλάχιστον να δοκιμαστούν τα αντανακλαστικά της Ελλάδας. Οι αναφορές ότι σχεδιάζονται καταυλισμοί στην περιοχή της Αδριανούπολης για τη μόνιμη φιλοξενία εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών σημαίνει ότι η Αγκυρα προσανατολίζεται στη διαμόρφωση μόνιμων συνθηκών πίεσης στην περιοχή.
Απέναντι σε αυτή την προοπτική η Αθήνα προετοιμάζεται για τη συντήρηση αυτού του νέου μετώπου σε βάθος χρόνου, άδηλο για πόσο. Και αναδεικνύεται ολοένα και πιο κρίσιμη παράμετρος η ετοιμότητα και η διάθεση της Ε.Ε. να συνδράμει με μέσα και ανθρώπινο δυναμικό και να απευθύνει με σαφήνεια το μήνυμα ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της Ευρώπης.