Θρίαμβος μεν, με πολλές «σκιές» δε, για τον Νετανιάχου

Θρίαμβος μεν, με πολλές «σκιές» δε, για τον Νετανιάχου

3' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τρεις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις έγιναν στο Ισραήλ τον τελευταίο χρόνο και στις τρεις ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου έσπευσε να αυτοανακηρυχθεί νικητής πριν βρεθεί αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα των αριθμών. Στις εκλογές της περασμένης Δευτέρας, το Λικούντ του Νετανιάχου αύξησε τις δυνάμεις του, αποδεικνύοντας την σημαντική πολιτική επιρροή που εξακολουθεί να ασκεί ο μακροβιότερος Ισραηλινός πρωθυπουργός, παρότι κατηγορούμενος για διαφθορά. Ταυτόχρονα όμως, οι πιθανοί κυβερνητικοί εταίροι του έχασαν δυνάμεις, με αποτέλεσμα ο συνασπισμός των δεξιών κομμάτων να περιορίζεται στις 58 έδρες, την ώρα που τα κόμματα που συμφωνούν στην απομάκρυνσή του από την εξουσία συγκέντρωσαν 62 έδρες.

Πώς, παρ’ όλα αυτά, ισχυρίζεται ο Νετανιάχου ότι απέσπασε την πλειοψηφία; Η απάντηση είναι εξαφανίζοντας το μισό εκατομμύριο ψηφοφόρων που επέλεξε τον Ενωτικό Συνδυασμό των αραβικών κομμάτων και προβάλλοντας μόνο τα θετικά γι’ αυτόν αποτελέσματα των εβραϊκών κομμάτων. Οι 15 Αραβες βουλευτές, όμως, είναι αυτοί που μπορούν να φέρουν το τέλος της πολιτικής του καριέρας.

Παρότι εξαιρετικά ετερόκλητη, η συμμαχία κατά του Νετανιάχου πασχίζει να γεννηθεί, με επικεφαλής τον πρώην αρχηγό του στρατού, Μπένι Γκαντς. Την Πέμπτη, ο «κλειδοκράτορας» του ισραηλινού πολιτικού σκηνικού, πρώην σύμμαχος του Νετανιάχου, Αβίγκντορ Λίμπερμαν, ανακοίνωσε ότι θα προτείνει ως πρωθυπουργό τον Γκαντς και ότι θα ψηφίσει στην Κνέσετ (Βουλή) νόμο που απαγορεύει σε υπόδικους για σοβαρά αδικήματα να αναλαμβάνουν την πρωθυπουργία. Ο νόμος, που βγάζει τον Νετανιάχου εκτός πολιτικού παιχνιδιού, θα έρθει προς ψήφιση αν και εφόσον το συνταγματικό δικαστήριο αποφανθεί ως προς τη συνταγματικότητά του. Παράλληλα, τα στελέχη του Γαλάζιου/Λευκού βρίσκονται σε συνομιλίες με τους επικεφαλής του Ενωτικού Συνδυασμού ώστε τουλάχιστον οι δώδεκα από τους δεκαπέντε Αραβες βουλευτές να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης σε κυβέρνηση μειοψηφίας με πρωθυπουργό τον ίδιο.

Η μοναδική φορά στην ιστορία του Ισραήλ που Αραβες βουλευτές στήριξαν κυβέρνηση ήταν το 1992, όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία ο Γιτζάκ Ράμπιν. Τότε οι Αραβες του Ισραήλ έτρεφαν ελπίδες επίλυσης του Παλαιστινιακού, ενώ αντιθέτως, σήμερα, αυτό που τους ωθεί στις διαπραγματεύσεις είναι η απέχθεια απέναντι στη «λύση του νικητή» που έχει προτείνει ο Νετανιάχου από κοινού με τον Ντόναλντ Τραμπ. Με αντάλλαγμα στοιχειώδεις παραχωρήσεις όπως τη διακοπή κατεδαφίσεων παλαιστινιακών σπιτιών και την αύξηση των χρηματοδοτήσεων προς τις περιοχές τους, οι Αραβες του Ισραήλ μπορεί να στηρίξουν τον συνασπισμό κατά του Νετανιάχου, έχοντας βέβαια επίγνωση ότι και η παράταξη του Μπένι Γκαντς έχει αποδεχθεί το σχέδιο Τραμπ.

Για να ευοδωθούν οι συνομιλίες σχηματισμού κυβέρνησης, πρέπει τα αραβικά κόμματα να ξεχάσουν τα βιτριολικά σχόλια που έκανε ο Γκαντς εναντίον τους στην προεκλογική εκστρατεία και ο Γκαντς να κάνει το νοητό άλμα της συνεργασίας με εκείνους που μεγάλο μέρος της ισραηλινής Δεξιάς χαρακτηρίζει «τρομοκράτες» και «εχθρούς του κράτους». Ο στρατηγός και πρώην υπουργός Αμυνας Μοσέ Γιααλόν, που μετέχει στην ηγετική ομάδα του Γαλάζιου/Λευκού τάσσεται υπέρ μιας τέτοιας σύμπραξης. Ο Γκαντς δεν έχει λάβει ακόμη τη δική του απόφαση, καθώς προσπαθεί να κρατήσει ενωμένο το κόμμα του μπροστά στις πιέσεις του Νετανιάχου για αποσκιρτήσεις. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας το στρατόπεδο του Νετανιάχου προχώρησε σε ανοικτό εκβιασμό, δημοσιεύοντας ηχογραφημένο μήνυμα στο οποίο βουλευτής της αντιπολίτευσης χρησιμοποιεί βαρείς χαρακτηρισμούς για τις πολιτικές ικανότητες του Γκαντς και δηλώνοντας ότι θα ακολουθήσει συνέχεια αν η βουλευτής δεν περάσει στις τάξεις του Λικούντ.

Πάντως, ο χρόνος κυλάει εις βάρος του «εφτάψυχου» Ισραηλινού πρωθυπουργού, ο οποίος υπολόγιζε να έχει ήδη σχηματίσει κυβέρνηση στις 17 Μαρτίου, ημερομηνία έναρξης της δίκης. Μπροστά στο ενδεχόμενο να διαβεί την πόρτα του δικαστικού μεγάρου ως απλός πολίτης, ο Νετανιάχου ετοιμάζεται να μετέλθει κάθε μέσο, προαναγγέλλοντας ότι θα καλέσει τους υποστηρικτές του να κατεβούν μαζικά στους δρόμους. Οσο λυσσαλέα μάχη δίνει ο Νετανιάχου για να χειριστεί το θέμα ως πρωθυπουργός, τόσο η προοπτική της δίκης λειτουργεί ως καταλύτης πολιτικών εξελίξεων στο στρατόπεδο των αντιπάλων του.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή