Η αλλαγή του παραδείγματος

1' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, τα δεδομένα αλλάζουν. Μαζί μεταβάλλονται και ο χρόνος και η ικανότητα προσαρμογής σε μια νέα παγκόσμια συνθήκη που έρχεται να ανατρέψει εδραιωμένες βεβαιότητες. Η πανδημία του κορωνοϊού διαταράσσει έναν τρόπο ζωής που ήταν έως πρόσφατα αυτονόητος και αναδεικνύει ζητήματα καίρια για την ανθρώπινη υπόσταση, ζητήματα που είτε είχαμε υποτιμήσει είτε θεωρούσαμε ότι αφορούν ολίγους. Η αλλαγή του κοινωνικού παραδείγματος, με τον κατ’ οίκον εγκλεισμό, την αναπροσαρμογή της οικονομικής δραστηριότητας και την εξ αποστάσεως εργασία, ορίζει και μια πύλη βαθύτερης μεταβολής της πρόσληψης που έχει ο άνθρωπος για τον εαυτό του.

Το αδιανόητο που γίνεται πραγματικότητα φέρνει, παραδόξως, τον άνθρωπο πλησιέστερα στο γενεσιουργό υλικό του. Η κατάρρευση ενός μοντέλου θα απελευθερώσει χώρο για ένα άλλο, και αυτό θα συμβεί αργά ή γρήγορα. Η πανδημία του κορωνοϊού θα διδάσκεται στο μέλλον ως ένα γεγονός ορόσημο για τη μεταβολή που σημειώθηκε στη δεκαετία του 2020, μεταβολή που είχε ήδη αρχίσει με διάφορα γεγονότα γεωπολιτικών κλυδωνισμών και ψυχικών ρηγματώσεων, ήδη με τους Δίδυμους Πύργους ή, αν θέλει να πάει κανείς πιο πίσω, με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Ενα παιδί σήμερα θεωρεί εγκυκλοπαιδική γνώση την επίθεση στους Πύργους, αλλά για έναν μεγαλύτερο άνθρωπο αυτό ήταν η μετατροπή του αδιανόητου σε πραγματικότητα.

Ο κορωνοϊός προσγειώνει τον άνθρωπο με έναν τρόπο εσωτερικό. Σκάβει μέσα του την αμφιβολία, την καχυποψία, την ενδοσκόπηση έως ότου τον απογυμνώσει από το πολιτισμικό επίχρισμα και τον τεχνολογικό εαυτό του και τον καταστήσει ένα ον πρωτογενές, σύμφυτο με τις βασικές λειτουργίες του. Η φιλοσοφική διάσταση της πανδημίας οδηγεί τον άνθρωπο σε απόκλιση από ένα παράδειγμα κοινωνικής συμβίωσης και αλληλεπίδρασης και σε σύγκλιση με τον πυρήνα της ύπαρξης. Για ορισμένους, η πανδημία, ο έλεγχος της οποίας εξαρτάται από την τεχνολογία, την επιστήμη και την κοινή λογική, θα είναι η οδός για έναν περισσότερο μεταφυσικό εαυτό, η οδός προς μια ιεροποίηση της καθημερινότητας.

Ανάλογος με την ένταση και τη διάρκεια της πανδημίας θα είναι και ο βαθμός της επίδρασης στο κοινωνικό παράδειγμα, στη δημόσια ζωή και ενδεχομένως στην ανθρωπολογική συμπεριφορά μετά το 2020. Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι βιώνουμε, έστω και δραματικά, το τέλος μιας ορισμένης εκδοχής του πολιτισμού όπως τον κατανοούμε. Την αρχή μιας άλλης αντίληψης για το αναγκαίο. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή