Από ευρωπαϊκό, διμερές

2' 10" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η πρόσφατη κρίση στις σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας, που προοιωνίζεται κλιμάκωση της διμερούς εντάσεως, καθώς προληπτικές αμυντικές κινήσεις της κυβερνήσεως του Κυριάκου Μητσοτάκη πυροδοτούν δυσανάλογες αντιδράσεις από την πλευρά της Αγκυρας.

Ενα νέο στοιχείο της αντιπαραθέσεως είναι η προσωπική πολεμική του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εναντίον του Ελληνα πρωθυπουργού.

Η εικόνα της οικογένειας Μητσοτάκη ήταν ιδιαιτέρως θετική στην Τουρκία. Και ως εκ τούτου ένας από τους στόχους της πολεμικής είναι η απαξίωση του Ελληνα πρωθυπουργού ως αξιόπιστου συνομιλητή, που εξακολουθεί να υπάρχει στο τουρκικό κατεστημένο.

Ενα δεύτερο στοιχείο της αντιπαραθέσεως είναι η προσπάθεια της Αγκυρας να δημιουργηθεί εικόνα της Ελλάδος ως κράτους-παρία με έκνομη συμπεριφορά, παραβιάζουσας τα ανθρώπινα δικαιώματα μεταναστών, τα οποία έχουν κατοχυρωθεί στο πλαίσιο του ΟΗΕ και της Ε.Ε.

Εξ ου και τα περί «ναζιστικών», «φασιστικών» δήθεν μεθόδων προς αναχαίτιση του ρεύματος προσφύγων και μεταναστών. Βέβαια, παρόμοιες προσπάθειες από την πλευρά της Αγκυρας έγιναν και στο παρελθόν, αλλά όχι επί του κ. Ερντογάν, έως πρόσφατα.

Κατά παγία πρακτική, η στάση της Τουρκίας έναντι της Ελλάδος προσδιορίζεται από τις εξελίξεις στην Κύπρο. Το πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 ακολούθησε τις πρώτες βομβιστικές ενέργειες της ΕΟΚΑ της 1ης Απριλίου 1955. Εκτοτε η Τουρκία αξιολογεί το ειδικό βάρος τού κάθε Ελληνα πρωθυπουργού με τη δυνατότητά του να «δαμάσει» τους Ελληνοκυπρίους.

Οταν, κατά τις διμερείς συναντήσεις του Σεπτεμβρίου και Δεκεμβρίου 2019, ο κ. Ερντογάν διαπίστωσε ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν ήταν διατεθειμένος να ασκήσει πίεση στη Λευκωσία για να ακυρώσει τις ενεργειακές έρευνες στην υφαλοκρηπίδα της Κύπρου, η «χρησιμότητα» του κ. Μητσοτάκη ως «αξιόπιστου συνομιλητού» είχε ακυρωθεί.

Στην παρούσα φάση τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση στον Εβρο, για να αναχαιτίσει την είσοδο προσφύγων και μεταναστών, οδήγησαν στην στρατιωτικοποίηση της περιοχής και η απάντηση που έδωσε η Αγκυρα στην άσκηση προασπίσεως των συνόρων μας ήταν η παραβίαση των χερσαίων συνόρων της Ελλάδος από τα τουρκικά μαχητικά.

Με αυτά και με αυτά, όμως, μια αναμέτρηση του κ. Ερντογάν με την ηγεσία της Ε.Ε., που αφορούσε την παροχή κοινοτικών ανταλλαγμάτων για να αποτρέψει τη ροή μεταναστών και προσφύγων από την Τουρκία στην Ευρώπη, μετατρέπεται σε μείζον διμερές ελληνοτουρκικό πρόβλημα.

Αποτελεί μικρά παρηγορία η ανάπτυξη περίπου εκατό ενόπλων ανδρών προερχομένων από διάφορες χώρες της Ενώσεως. Η παρουσία τους στον Εβρο έχει χαρακτήρα συμβολικό και μόνον. Δεν είναι άνευ σημασίας ασφαλώς. Αλλά είναι αμφίβολο εάν αποτρέψει τη στρατηγική του κ. Ερντογάν έναντι της Ελλάδος. Εξ ου και είναι σημαντική η άτυπη προσέγγιση και ομοφωνία που ανιχνεύεται μεταξύ του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα. Υπάρχουν βέβαια και τα πολιτικά «λιμά» –κατά τη χαρτοπαικτική ορολογία– που φωνασκούν. Ας σιωπήσουν επιτέλους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή