Το Χάρβαρντ πλέον έχει «κατεβάσει ρολά». Και μάλιστα από τη διοίκηση έχει δοθεί στους φοιτητές η οδηγία να φύγουν, μια και είναι άγνωστο πότε θα λειτουργήσει ξανά το πανεπιστήμιο. Αυτό έχει δημιουργήσει προβλήματα: πολλοί φοιτητές, ιδιαίτερα από το εξωτερικό, δεν έχουν πού να πάνε. Το Σάββατο ενημερωθήκαμε ότι σταματούν και όλα τα ερευνητικά προγράμματα. Δεν κλείνουν, δηλαδή, μόνο τα αμφιθέατρα αλλά και τα εργαστήρια. Κάτι τέτοιο δεν έχει ξαναγίνει, ούτε σε καιρό πολέμου. Αποφασίστηκε, βέβαια, ως μέτρο αναγκαίο για να κοπεί η αλυσίδα μετάδοσης του ιού: αν περιορίσουμε κατά 70% τις συναναστροφές, θα υπάρξει σημαντική κάμψη του επιδημικού κύματος. Αλλά το πλήγμα για την έρευνα είναι τεράστιο. Άλλωστε, το «λουκέτο» δεν αφορά μόνο το Χάρβαρντ αλλά και όλα τα αμερικανικά πανεπιστήμια. Καταλαβαίνετε την έκταση του προβλήματος…
Η ζωή στη Βοστώνη έχει επηρεαστεί. Τα καταστήματα δεν έχουν κλείσει, αλλά λίγος κόσμος κυκλοφορεί, κίνηση υπάρχει μόνο στα σούπερ μάρκετ: και εδώ τα ράφια με τα ζυμαρικά, τα χαρτιά υγείας και τα απολυμαντικά έχουν αδειάσει.
Οι Αμερικανοί φοβούνται. Γιατί ο κορωνοϊός παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστος ακόμα και στους επιστήμονες. Κανείς δεν μπορεί με σιγουριά να μας πει ούτε πόσο χρόνο επιβιώνει πάνω σε μια επιφάνεια: άλλοι υποστηρίζουν εννιά μέρες, άλλοι τρεις μέρες, άλλοι μερικές ώρες.
Ο φόβος και η ανησυχία είναι πιο έντονα για όσους συνειδητοποιούμε πόσα λάθη έγιναν στη διαχείριση του προβλήματος από τον Ντόναλντ Τραμπ και την κυβέρνησή του, στην αρχή της επιδημίας. Τις πρώτες μέρες ο πρόεδρος ισχυριζόταν ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος και ότι το θέμα είναι αποτέλεσμα συνωμοσίας των Δημοκρατικών. Είναι δεδομένο: τα έκαναν θάλασσα! Το λέει ανοιχτά και ο δρ Άντονι Φάουτσι, διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μολυσματικών Νόσων των ΗΠΑ, ένας κατά γενική ομολογία πολύ σοβαρός άνθρωπος.
Επίσης, δεν μπορούν να γίνουν έλεγχοι, γιατί δεν υπάρχουν αρκετά test kits. Ποιος να το φανταζόταν ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο στην Αμερική; Το μόνο θετικό είναι ότι οι πολίτες πειθαρχούν -όχι όπως μερίδα των Ελλήνων, οι «Ελληνάρες», που θεωρούν ότι τίποτα δεν μπορεί να τους αγγίξει- και λαμβάνουν τις απαραίτητες προφυλάξεις.
Ήταν καλά τα αντανακλαστικά της ελληνικής κυβέρνησης και ελπίζω να αποδώσουν. Να μην γίνει η χώρα Ιταλία. Ως επιστήμονας αισιοδοξώ: μέσα στον επόμενο χρόνο η Ιατρική θα έχει αποτελεσματικά «εργαλεία» για να αντιμετωπίσει τον ιό, φάρμακα ή εμβόλιο.
Πάντως αυτό που βιώνουμε -και στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο- είναι κατάσταση πολιορκίας: κανείς δεν ξέρει από πού θα του έρθει η σφαίρα και πώς θα φυλαχτεί…
*Ο Σπύρος Αρταβάνης-Τσάκωνας είναι καθηγητής Κυτταρικής Bιολογίας στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ