Θα το έχετε ακούσει: φταίνε οι Κινέζοι που τρώνε τα πάντα, ζωντανές νυχτερίδες! Εκείνοι προκάλεσαν τον ιό! «Ο κινεζικός ιός», γράφει ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, προκαλώντας την αντίδραση της Κίνας. Στην Κίνα, πάλι, κυκλοφορεί η φήμη ότι φταίνε οι Αμερικανοί, εκείνοι προκάλεσαν τον ιό. Στο Ιράν, αλλά και στην Τουρκία, το δάχτυλο δείχνει τους Εβραίους, ότι τάχα θα επωφεληθούν από την κατάσταση. Και στον επόμενο τόνο, θα φταίνε οι Ιταλοί που είναι τόσο εκφραστικοί, οι Ισπανοί που ξενυχτούν, οι Ελληνες που δεν πειθαρχούν… Οχι, φταίει η ελίτ και το κεφάλαιο, το Κολλέγιο, η «Καθημερινή», όπως είπε κάποιος εγχώριος αριστερός, αυτοί που ταξιδεύουν στο Μιλάνο δεν μας έφεραν τον ιό στη χώρα;
Φταίνε οι millennials που δεν κάθονται μέσα, σκέπτονται οι φοβισμένοι μεσήλικες της Δύσης. Για τους ορθολογιστές της Ανατολής, η Εκκλησία που δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της. Στο στόχαστρο όλων μπαίνουν οι μετακινήσεις – ο πρωθυπουργός του Καναδά (του Καναδά!) κλείνει τα σύνορα και ζητάει από τους πολίτες της χώρας του να γυρίσουν πίσω όσο έχουν καιρό.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση προτείνει το κλείσιμο των συνόρων στους μη Ευρωπαίους σε μια προσπάθεια να προστατέψει τους πολίτες της, αλλά και τον «εαυτό» της: η συνθήκη του Σένγκεν ήδη καταστρατηγείται, η μία χώρα κλείνει τα σύνορά της στην άλλη, το εμπόριο απειλείται, σε μια διεθνώς συνδεδεμένη εφοδιαστική αλυσίδα αυτό μπορεί να φέρει ελλείψεις. Μαντέψτε ποιος θα πληγεί περισσότερο…
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει λύση γι’ αυτό: να επιδοτήσει τις εταιρείες που θα μεταφέρουν όλη την εφοδιαστική αλυσίδα τους εντός των ΗΠΑ. Και ό,τι δεν διαθέτει, θέλει να το αγοράσει, για παράδειγμα μια γερμανική φαρμακευτική εταιρεία που αναπτύσσει ένα πολλά υποσχόμενο εμβόλιο. Η Ε.Ε. προσφέρει εγγυημένο δάνειο 80 εκατ. ευρώ στην εταιρεία για να αποτρέψει την αμερικανική εξαγορά. Την ίδια ώρα, όμως, η Γερμανία αρνείται να στείλει μάσκες στην Ιταλία! Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν προσπαθεί να διασώσει την τιμή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, εστιάζει στα τρόφιμα και στα φαρμακευτικά προϊόντα, προτείνει μια «πράσινη λωρίδα» ταχείας κυκλοφορίας για τις μεταφορές.
Μέχρι να συμβεί αυτό, κάθε χώρα λαμβάνει τα δικά της μέτρα· στην τελική ανάλυση, η προστασία της ζωής των πολιτών και η στήριξη της εγχώριας οικονομίας είναι ευθύνη κάθε κυβέρνησης. Ομως, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ Νίκολας Μπερνς λέει ότι, αν και η πιο ουσιαστική δουλειά γίνεται εντός των τειχών, χρειαζόμαστε ισχυρότερη συνεργασία μεταξύ των μεγαλύτερων κυβερνήσεων: «Είναι κρίσιμο να συνεργαστούμε πιο αποτελεσματικά με την Κίνα, την Ε.Ε., τον Καναδά, και να σταματήσουμε το παιχνίδι των αλληλοκατηγοριών». Οπως τονίζει, το πιο σημαντικό πράγμα θα ήταν «η διαβεβαίωση ότι θα το περάσουμε όλοι μαζί και όχι ανταγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλον. Αυτό λείπει πολύ σήμερα».
Πολλοί κάνουν λόγο για πολεμικές συνθήκες. Ο Ελληνας πρωθυπουργός είπε χθες ότι είμαστε σε πόλεμο, αλλά μας το είχαν πει πρώτοι οι γιατροί στην Ιταλία – προειδοποιώντας ότι θα αναγκαστούν να επιλέγουν ποιον να σώσουν, όπως στον πόλεμο.
Σύμφωνα με την Daily Telegraph, μία πρόταση οδηγίας στην επαρχία του Τορίνου προβλέπει ότι, όταν δεν έχουν πλέον αρκετές θέσεις στην εντατική, να επιλέγουν ασθενείς κάτω των 80 ετών ή όσους δεν έχουν πολύ βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον ετοιμάζει λύσεις που εφαρμόστηκαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως η επίταξη των επιχειρήσεων για να παράγουν είδη πρώτης ανάγκης: όχι όπλα, αλλά ιατρικές προμήθειες όπως μάσκες, αντισηπτικά και αναπνευστήρες. Στις ΗΠΑ, ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης ζητάει τη συνδρομή του στρατού για να χτίσει νέα νοσοκομεία, ενώ ο δήμαρχος της πόλης, Μπιλ
ντε Μπλάζιο, μιλάει για συνθήκες πολέμου.
Ο πρέσβης Μπερνς επίσης προειδοποιεί πως αυτή η κρίση μπορεί να έχει επιπτώσεις τόσο σοβαρές όσο ενός παγκόσμιου πολέμου – ως προς τον αριθμό των ανθρώπων που θα επηρεαστούν, τις επιπτώσεις στην οικονομία και στον τρόπο ζωής. Γι’ αυτό και πρέπει να υπάρξει όχι μόνον τοπική, αλλά και παγκόσμια απάντηση, λέει: «Χρειαζόμαστε καλύτερη ηγεσία σε πολλές πρωτεύουσες του κόσμου».
Για να το επιτύχουμε αυτό, πρέπει να σταματήσουμε τις αλληλοκατηγορίες. Το μεγάλο στοίχημα κάθε πολέμου είναι να διατηρήσουμε τον σεβασμό στη ζωή, την κάθε ζωή, είτε είναι η δική μας είτε του διπλανού μας. Πόσο μάλλον, όταν δεν μας φταίνε οι Κινέζοι, οι Γερμανοί, οι Αμερικανοί… Ποτέ δεν εξαρτιόμασταν τόσο ο ένας από τον άλλον.