Πόσες φορές δεν έχουμε διαβάσει στις σελίδες της ιστορίας πως οι Ελληνες, παρά τον ιδιότυπο χαρακτήρα τους, μπροστά σε κρίσιμες στιγμές μπορούν να δίνουν συλλογικά και ενωμένοι μία μάχη και να την κερδίζουν; Αυτό που ζούμε αυτές τις μέρες δεν είναι απλά μία μάχη, αλλά ένας πόλεμος. Ενας διαφορετικός και πολύ δύσκολος πόλεμος καθώς ο εχθρός δεν είναι ορατός, αλλά μπορεί να βρίσκεται παντού και να μην τον αντιλαμβάνεσαι.
Ο όρος «ασύμμετρη απειλή» αποκτά πραγματική βαρύτητα με όσα ζούμε τελευταία, καθώς, όλοι ανεξαιρέτως, είναι σαν να βρεθήκαμε πρωταγωνιστές σε κάποια ταινία από εκείνες που βλέπαμε στη μεγάλη οθόνη, αλλά όταν έπεφταν οι τίτλοι τέλους γυρνούσαμε στην κανονικότητά μας. Τώρα τη ζούμε.
Αυτές τις μέρες ο κρατικός μηχανισμός δίνει μια άνιση μάχη για την καταπολέμηση του ιού. Κατά κοινή ομολογία η ελληνική κυβέρνηση, σε αντίθεση με άλλες χώρες, πήρε νωρίς μέτρα και αντιλήφθηκε εγκαίρως τους κινδύνους από την πανδημία. Αυτή η μάχη όμως δεν είναι μάχη μόνο του κράτους. Είναι κυρίως των πολιτών. Των πολιτών που νιώθουν την ατομική ευθύνη ως συλλογική. Των πολιτών που αντιλαμβάνονται το συνανήκειν και στοιχίζονται σε έναν κοινό στόχο.
Τις προηγούμενες ημέρες παρατηρήθηκαν φαινόμενα εγκληματικής αδιαφορίας πολλών παραβιάζοντας τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Χρειάστηκε εκ νέου κυβερνητική παρέμβαση για να νουθετήσει τους ανεγκέφαλους, καθώς ελήφθησαν νέα αυστηρά μέτρα για τη μη μετάδοση της νόσου. Το σχέδιο δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι. Χρειάζεται την αυστηρή πειθαρχία των πολιτών ώστε να βγούμε όσο το δυνατόν πιο αλώβητοι από την πρωτόγνωρη κρίση. Η κατάσταση στην Ελλάδα δεν έχει ξεφύγει, όπως σε άλλες χώρες. Είναι ακόμα εντός ελέγχου και είναι στο χέρι μας να ακολουθήσουμε κατά γράμμα τις οδηγίες και σε δύο εβδομάδες από τώρα να δούμε το πρώτο φως στο τούνελ. Ο δρόμος είναι μακρύς και ανηφορικός. Μπορούμε όμως σε αυτή την πολύ κρίσιμη στιγμή για όλους μας να βάλουμε ένα εθνικό στοίχημα και να το κερδίσουμε. Μπορούμε να γίνουμε παράδειγμα πειθαρχίας. Να δώσουμε μία συλλογική μάχη και να βγούμε νικητές. Να γράψουμε εμείς οι ίδιοι μία από τις σελίδες ιστορίας που διαβάζουμε συχνά πυκνά και σε ενάμιση μήνα από τώρα να αναλύουμε πως κερδίσαμε έναν δύσκολο πόλεμο.