Πολλοί χαρακτηρίζουν «μαλθουσιανή» την πολιτική που επέλεξε ο Μπόρις Τζόνσον για να αντιμετωπίσει την επιδημία του κωρωνοϊού στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ακούγεται ως ευφημισμός, παρ’ όλο που η θεωρία του Μάλθους είχε πολλά στοιχεία ταξικής στυγνότητας και θεοκρατικής υστερίας και απορρίφθηκε από τη διαχρονική πορεία των κοινωνιών, καθώς πρέσβευε ότι για να συντηρηθεί η ευμάρεια απαιτείται περιορισμός του μεγέθους του πληθυσμού, κυρίως μέσω του ελέγχου των γεννήσεων στις… κατώτερες τάξεις. Είναι προφανές ότι στην περίπτωση του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου «κατώτερες τάξεις» εννοούνται οι ευπαθείς ομάδες των κατοίκων της χώρας και γι’ αυτό προειδοποίησε με περίσσεια άνεση ότι «πολλές, πάρα πολλές οικογένειες θα χάσουν προσφιλή τους πρόσωπα». Με τη βοήθεια βέβαια της πολιτικής του, δηλαδή της μη εφαρμογής μέτρων και όποιον πάρει ο χάρος.
Αν θέλουμε να αποφύγουμε τους ευφημισμούς, η «μαλθουσιανή» πολιτική του Μπόρις Τζόνσον θυμίζει επίσης τη λεγόμενη «επιβίωση των ισχυροτέρων» του Δαρβίνου, αν και ο τελευταίος, στο πλαίσιο της θεωρίας της εξέλιξης, υποστήριξε ότι τα πιο ισχυρά είδη θα περάσουν τα γονίδιά τους από γενιά σε γενιά και θα επιβιώσουν. Τίποτε περισσότερο. Αντίθετα, είναι αδύνατον να παραγνωριστεί το γεγονός των χιτλερικών πρακτικών απέναντι σε όσους θεωρούσε κατώτερα ανθρώπινα είδη, από τα άτομα με ειδικές ανάγκες αμέχρι τους Τσιγγάνους, τους Εβραίους και τους Σλάβους που τους εξολόθρευε ανελέητα!
Η λογική πίσω από την πολιτική του Τζόνσον είναι (ήταν;) ότι θα νοσήσει από τον κορωνοϊό το 60%-70% του πληθυσμού και κάποια στιγμή θα επέλθει ανοσία που θα προστατεύει τους επιζώντες όταν κτυπήσει τη χώρα του το δεύτερο κύμα της επιδημίας τον Σεπτέμβριο. Στο μεταξύ, όμως, η οικονομία θα συνεχίσει να κινείται, αφού δεν θα ληφθούν μέτρα, και το Ηνωμένο Βασίλειο θα βρεθεί μπροστά, όταν οι άλλοι απανταχού της γης θα γλείφουν τις πληγές τους. Και ας στοιχίσει αυτή η απόφαση περί τους 260.000 νεκρούς, σύμφωνα με επιτροπή ειδικών του Imperial College, μέχρι και 500.000 κατά άλλους. Σημειωτέον ότι στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι απώλειες της Μεγάλης Βρετανίας ήταν 383.600 στο πεδίο της μάχης και 450.700 στο σύνολο του πληθυσμού… Και εδώ μιλάμε φυσικά για λογική ακραίου νεοφιλελευθερισμού. Αφήστε που αν ο κορωνοϊός αφεθεί ελεύθερος να επελαύνει μπορεί να μεταλλαχθεί πριν βρεθεί εμβόλιο ή φάρμακο.
Δεν είναι τυχαίο ασφαλώς ότι ανάλογης νοοτροπίας ήταν οι πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ αρχικά, αλλά τώρα η κυβέρνησή του αναγκάζεται κάτω από πίεση να τρέξει για να προλάβει την εξάπλωση του ιού και του άλλου αστέρα του νεοφιλελεύθερου λαϊκισμού, του Ζαΐρ Μπολσονάρου της Βραζιλίας που ενοχλείται επειδή κάποιες πολιτείες της χώρας του πήραν μέτρα. Παρόλο όμως που Τζόνσον, Τραμπ και Μπολσονάρου ανήκουν στην ίδια κατηγορία πολιτικών, ο πρώτος έχει ένα ατού απέναντι στους δύο άλλους. Ο δικός του λαός είναι πολύ σκληρός, υπάκουος και αντέχει τις απώλειες. Το κακό είναι ότι ζουν και δικοί μας άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο σήμερα…