Ημέρες κορωνοϊού, ώρες αναστοχασμού

Ημέρες κορωνοϊού, ώρες αναστοχασμού

Κύριε διευθυντά

Με την  ιλιγγιώδη ανάπτυξη κυρίως  των θετικών  επιστημών  οι επιστήμονες  πίστεψαν ότι έφθασαν στην αρχή της δημιουργίας. Η μέθη της καταπληκτικής αυτής τεχνικής προόδου ανέπτυξε στον σύγχρονο άνθρωπο την αίσθηση της παντοδυναμίας  και της αλαζονείας  του στον υπέρτατο βαθμό, που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί με την αρχαία σημασία του όρου  «ύβρις», που δηλώνει την υπέρμετρη και αυθάδη συμπεριφορά του έναντι της κοινωνικής και θεϊκής  νομοτέλειας.

Η  φαινομενικά πανίσχυρη παντοδυναμία, του ηθικά και πνευματικά αποδυναμωμένου ανθρώπου, ξαφνικά φάνηκε ότι κατέρρευσε από ένα απειροελάχιστο μικρόβιο τον «κορωνοϊό», που σαρώνει με την θανατηφόρο ασθένειά του την υφήλιο. Εδώ αναδεικνύεται η ασημαντότητα του «homo sapiens»  που όταν είναι απαλλαγμένος από ασθένειες, κινδύνους και φυσικές καταστροφές συμπεριφέρεται ως «homo hominis lupus» με αιματηρούς πολέμους, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξόντωσης ασθενέστερων πληθυσμών,  βανδαλισμών,  και  καταστροφών του φυσικού περιβάλλοντος. Αυτή  η αντιφατική συμπεριφορά του κορυφαίου και πολιτισμένου υποτίθεται όντος επί της γης καταδεικνύει την τραγικότητα και μηδαμινότητα της πρόσκαιρης παρουσίας του. Σε τέτοιες μεγάλες κρίσεις, όπως αυτή της πανδημίας που βιώνουμε, δίνεται η ευκαιρία στοχασμού και περίσκεψης για το τι πράγματι είμαστε και πού πορευόμαστε. Η βελτίωση και σύσφιγξη των οικογενειών δομών και κοινωνικών μας σχέσεων, η αυτογνωσία και η  πνευματική μας αναγέννηση με την αναθεώρηση της κοσμοθεωρίας μας και την  επιστροφή στις διαχρονικές  χριστιανικές αξίες και αρετές μπορούν να τονώσουν την   ελπίδα μιας ανθρωπινότερης επιβίωσης και να βοηθήσουν αποτελεσματικά σήμερα στην  ανώδυνη αντιμετώπιση του σοβαρού για τη ζωή μας κινδύνου που ανεπάντεχα προέκυψε.

Δημητριος Δημηνας, Δικηγόρος, Κατερίνη

Ημέρες κορωνοϊού, ώρες αναστοχασμού-1

Ισως τη μοναδική διά βίου έκφραση αισιοδοξίας την εκδήλωσε προς τη δύση του: «Από το σάπιο σώμα μου θα ανθίσουν λουλούδια και θα είμαι μέσα τους και αυτή είναι η αιωνιότητα». Ο Εντβαρτ Μουνκ, από τους μεγάλους καταραμένους μιας θείας τέχνης, εκ των πιονιέρων του εξπρεσιονισμού, αγόμενος και φερόμενος στο εκκρεμές της ψυχής του, κατά καιρούς τρόφιμος κλινικών, φανατικός προσήλυτος του αλκοόλ, ιχνηλατήθηκε από νωρίς με ένδον στίγματα. Ταυτοποιημένος, στο τουριστικό, βιαστικό, κοινό αποκλειστικά με τη συγκλονιστική και καθηλωτική «Κραυγή» του, άφησε στην παγκόσμια πινακοθήκη σπουδαία έργα, όπως αυτό που φιλοξενείται στο Μουσείο Μουνκ στο Οσλο: «Στη ρουλέτα του Μόντε Κάρλο».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή