Δεν φτάνει που διάφοροι μητροπολίτες «συμβουλεύουν» πράγματα εξοργιστικά τους πιστούς σχετικά με τα μέτρα αντιμετώπισης του κορωνοϊού, l είναι και το πιο ανέντιμο: η φωνή τους. l Γνωστό παράδειγμα των προηγούμενων ημερών, όσα «κήρυξε» ο μητροπολίτης της Κέρκυρας, καλώντας τους πιστούς να «παίρνουν καμιά άδεια εξόδου από το σπίτι τους για σωματική άσκηση», τάχα μου, και στην πραγματικότητα «να προσέρχονται στις εκκλησίες να λειτουργούνται, να μεταλαμβάνουν» κ.λπ. l Και δεν είναι μόνο ο κυνισμός με τον οποίο προτρέπουν τους πιστούς να παρανομούν l –άσε δε τη μισανθρωπία να υποκινείς αυτούς που σε εμπιστεύονται να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία τους και την υγεία των οικογενειών τους–, l είναι κι ο ανυπόφορος τόνος της φωνής τους. l Τα «εκφωνούν» αυτά με τον ίδιο τόνο, την ίδια πόζα, την ίδια πομπώδη εκφορά λόγου με την οποία πάντα μιλάνε από άμβωνος. l Εκείνη τη θεατρινίστικη φωνή, την και καλά «υπερκόσμια», την «εξ ουρανού», αν όχι και απευθείας εκ Θεού προερχομένη – τρομάρα τους. l Δεν μιλούν ευτυχώς όλοι οι ιεράρχες μας έτσι, αλλά βεβαίως και δεν είναι μόνο ο Κερκύρας. l
Αυτούς τους στενεμένους καιρούς σκέφτομαι τους από πριν στενεμένους. l Τους πένητες, τους άστεγους, τους προσφυγο-μετανάστες, l όσους ζούσαν με μεροκάματα δεκάρες l είτε δουλεύοντας υπό συνθήκες δουλοπαροίκων είτε ζητιανεύοντας τον οβολό των περαστικών. l Πόσο έχει δυσκολέψει η ζωή τους με το κλείσιμο καταστημάτων κι επιχειρήσεων, με την ερημία των δρόμων, τη σπάνι περαστικών, με το κλείσιμο του κόσμου στα σπίτια του. l Σκέφτομαι αυτούς που ούτε εκείνο το εξ ουρανού 800άρι δικαιούνται l – τους ταλαίπωρους και ταλαιπωρούντες Ρομά, ας πούμε l – τι κάνουν άραγε τώρα αυτοί για να ζήσουν, τι άλλο να εφεύρουν σε καιρούς καραντίνας. l
Και μια και ήρθε ο λόγος: l Μονοθεματικά κυλάνε πλέον οι μέρες μας, αλλά είναι τόσο αδιάφορο να μάθουμε τι γίνεται με το «μεταναστευτικό»; l Θα περάσει κάποια στιγμή η κορύφωση της πανδημίας και τότε θα βγει πάλι οξύ το πρόβλημα. l Οπότε, τι γίνεται, κύριε Μηταράκη; l Τι γίνεται, κύριε Μητσοτάκη, δηλαδή, προχωράει καμιά στάλα η ετοιμασία των κλειστών κέντρων στα νησιά και στην ενδοχώρα; l Μας (και σας) δόθηκε με την επιδημία ευκαιρία ανέλπιστη l όσο κι αν δηλητηριώδης l να «κερδίσετε» χρόνο για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. l Τον αξιοποιείτε αυτόν τον χρόνο ή μόλις αρχίσουμε να πάρουμε μιαν ανάσα, θα βρούμε πάλι να μας περιμένει στη γωνία το άλλο σκιάχτρο; l
Πολλά νέα έργα πάσης φύσεως τέχνης θα δούμε να γεννιούνται στο εγγύς μέλλον εξαιτίας της πανδημίας και των πρωτοφανών μέτρων που τώρα ενδυόμεθα και πιλοφορούμε για τον περιορισμό της. l Ασε που θα πυκνώσουν και οι γεννήσεις τέκνων l – διότι έτσι συμβαίνει συνήθως σε καιρούς λοιμών, σεισμών και καταποντισμών. l Ετσι και τώρα, με το κλείσιμο στο σπίτι. l Συν ο φόβος, που αποτρέπει διάφορα «περιστασιακά». l Τα οποία, αν έχεις το χούι, και στο μπουκάλι να σε κλείσουν, εσύ θα βρεις τον τρόπο, l όχι όμως και στα «χρόνια της χολέρας». l Μάλλον. l
Μετά το πέρασμα του κακού θα φανερωθούν τα μύρια «επακόλουθα», που λαμβάνουν χώραν τώρα. l Πού να μαζεύεις / τα χίλια κομματάκια / του κάθε ανθρώπου, l λέει ένα χαϊκού του Σεφέρη. l Εγώ δε, εγκλωβισμένος στην Αίγυπτο, όπου βρέθηκα στις 9/3 για να αντιμετωπίσω έκτακτο συμβάν που με αφορούσε. l Αλλά λίγες μέρες μετά, πάψαν οι πτήσεις κι εγκλωβίστηκα. l Εξ ου κι η απουσία της στήλης την περασμένη Κυριακή. l Ποια συνέχεια μας επιφυλάσσετε, κ. Χαρδαλιά και κ. Δένδια –εννοώ κ. Μητσοτάκη– εδώ στα ξένα πέρα; l Τι φταίω που δεν είμαι α) βαριά άρρωστος ή έγκυος, β) άστεγος και γ) τράνζιτ; l Πώς και γιατί κινδυνεύω να κριθώ αίφνης ανάξιος επαναπατρισμού;