Με τον αέρα της επιτυχίας, πετάει στον πάγκο της κουζίνας την ταυτότητα και το πορτοφόλι της. Μόλις επέστρεψε από την τράπεζα. Κατέθεσε την προκαταβολή για τις καλοκαιρινές διακοπές τον Ιούλιο. «Γελούσε ο ταμίας, γιατί του έδωσα πολλά κέρματα», εξομολογείται η Μαριεύα. Σε λίγες μέρες περνά το κατώφλι της ενηλικίωσης. Οι Πανελλήνιες, μπροστά της. Μπροστά μας. Τα σχολεία κλείνουν την αμέσως επομένη. Ανατροπή. Το «τείχος» των εξετάσεων ξαφνικά μοιάζει να ορθώνεται ψηλότερο. Μέρες μετά, με πιζάμες και καφέ, συζητάμε. Ξεδιπλώνει τις σκέψεις και τις ανησυχίες της ίδιας και των φίλων της. Ο κορωνοϊός, αναπάντεχο χαστούκι για τους τελειόφοιτους.
«Δύσκολη η φετινή χρονιά, στάνταρ – το ξέραμε αυτό. Εμείς, τα “πειραματόζωα” λόγω αλλαγής συστήματος, της εφαρμογής του φροντιστηριακού προγράμματος στο σχολείο. Πολύ άγχος» αρχίζει, ενώ ταυτόχρονα σκρολάρει τα μηνύματα στο κινητό της – το Instagram δεν κοιμάται ποτέ…
– Πώς σου φάνηκε όταν έκλεισαν τα σχολεία; «Επειδή προχωρούσαμε με τόσο γρήγορους ρυθμούς, στην αρχή μου άρεσε. Σε όλους, δηλαδή. Χρειαζόμασταν ένα pause. Μας ανακούφισε. Μέχρι να οργανωθούν οι καθηγητές, να ξεκινήσουν τα μαθήματα με video κλήσεις, skype, το πήραμε χαλαρά. Οχι σε φάση ζεν, αδράνειας αλλά ακολουθώντας τους δικούς μας ρυθμούς. Σιγά σιγά, αρχίσαμε να ανησυχούμε. Επεφταν μηνύματα στο insta (Instagram) “ώπα παιδιά, τι γίνεται;”».
– Φτιάξατε ομαδικές με τους καθηγητές, σωστά; «Ναι. Ανταποκρίθηκαν πολύ γρήγορα, άρχισαν να ανεβάζουν υλικό, να μας στέλνουν δουλειά. Μέχρι πρόγραμμα μελέτης έστειλαν κάποιοι. Τώρα που έχουμε ξεκινήσει κανονικά το “σχολείο”, συνειδητοποίησα ότι μου αρέσει πολύ αυτό το στυλ μαθήματος!».
– Η άμεση ανταπόκριση των καθηγητών σε βοήθησε να σκεφθείς ότι δεν σας εγκαταλείπουν στην τύχη σας; «Σίγουρα. Νιώθω ότι έχω κάποια καθοδήγηση. Ωστόσο, είναι δύσκολο να πεις “διαβάζω” όταν περνάς τόσες ώρες σπίτι, γιατί δεν υπάρχει εκτόνωση. Προσπαθώ να το φιλοσοφήσω. Είναι φορές που το συνδέω και με την ύλη των αρχαίων – έμμεσα μας δίνουν οδηγίες. Λένε πως όταν στρέφεσαι στον εαυτό σου, θα βρεις τη γαλήνη. Σου υποδεικνύουν τους τρόπους. Επίκτητος, Μάρκος Αυρήλιος, Πλούταρχος… Διαπιστώνω ότι κάτι τόσο παλιό, τυχαίνει να έχει εφαρμογή στο τώρα… Από την άλλη, προσπαθούμε με τους φίλους να καθησυχάζουμε ο ένας τον άλλο μέσω social. Να προτείνουμε τρόπους για να παραμένουμε καλά: ανεβάζουν βιντεάκια με γυμναστική στο σπίτι, ρουτίνα ομορφιάς, κάνουμε βιντεοκλήσεις για να υποκαταστήσουμε τις συναντήσεις. Αυτά βοηθούν ώστε να μην αισθάνομαι εγκλωβισμένη. Εβλεπα πριν το στόρι μιας φίλης, που ανέβηκε στην ταράτσα, έβγαζε βίντεο τον ουρανό κι έκανε ένα ταινιάκι… Αρκετοί το έχουν δει με την τέχνη – ζωγραφική, μουσική, χορό… Οταν νιώθουμε ότι μας πνίγει το “μέσα”, βρίσκουμε διεξόδους».
– Φαίνεται όμως πως το αντέχετε το «μέσα»… «Κάνουμε τεράστια προσπάθεια αλλά καταλαβαίνουμε πως προέχει η προστασία των ευπαθών ομάδων. Κυκλοφορούν μεταξύ μας και διάφορα του στυλ “σέβομαι τη γιαγιά σου, σεβάσου κι εσύ τη δική μου”. Γι’ αυτό θυμώνω όταν τα “παππούδια” βγαίνουν να πιουν τον καφέ τους στο παγκάκι».
– Το γεγονός ότι περνάμε όλοι μαζί περισσότερο χρόνο μέσα στο σπίτι, ως οικογένεια, σου προσθέτει πίεση; «Παλιά, στο γυμνάσιο ήταν πιο έντονο να θες να απομακρυνθείς από τους δικούς σου, να είσαι με τους φίλους. Τώρα, το βλέπουμε σαν ευκαιρία να δεθούμε. Βλέπεις άτομα να μιλάμε σε βιντεοκλήση και να λένε “φεύγω, πάω να παίξω επιτραπέζιο με τους δικούς μου”».
«Ο αγώνας είναι δικός μου»
– Οι γονείς, πιέζουν περισσότερο τώρα; «Υπάρχουν εκείνοι που πιέζουν διαρκώς, που θεωρούν τις Πανελλήνιες, εξετάσεις… υγείας! Εκεί, χάος. Αλλοι μάλλον νιώθουν τώρα ότι έχουν το “πάνω χέρι” σε σχέση με τους καθηγητές. Ισως δείχνουν πιο χαλαροί με τα παιδιά τους, επειδή σκέφτονται: “κλεισμένο στους τέσσερις τοίχους είναι –έξω είναι ο φονικός ιός– πού θα βγει να πάει; Θέλει, δεν θέλει, θα διαβάσει!”. Προσωπικά, προσπαθώ να εστιάσω σε μένα, να νιώθω καλά, επειδή από κει ξεκινούν όλα. Είμαι σχεδόν 18, σε λίγους μήνες ίσως βρίσκομαι σε άλλη πόλη, θα έχω την ευθύνη του εαυτού μου. Ξέρω ότι αυτός ο αγώνας είναι αποκλειστικά δικός μου. Αν εσύ μου λες “διάβαζε”, εγώ απλώς ακούω “θόρυβο”».
– Γίνεται έντονη συζήτηση γύρω από την αλλαγή της ημερομηνίας των Πανελληνίων. Λένε για Ιούλιο, ίσως και Σεπτέμβριο… Σκέφτεσαι μήπως αυτό είναι πλεονέκτημα; Οτι έτσι θα έχετε περισσότερο χρόνο να προετοιμαστείτε; «Καθόλου! Γράψ’ το με κεφαλαία! Ολοι είμαστε κατά της μετάθεσης της ημερομηνίας. Βλέπουμε το καλοκαίρι σαν κίνητρο. Λέμε “θα πιεστούμε, θα πατήσουμε γκάζι, θα είναι χάλια”. Εχουμε καλύψει την ύλη, την επανάληψη που θα κάναμε στο σχολείο, την κάνουμε σπίτι με την καθοδήγηση των καθηγητών μας. Πρωτόγνωρο για όλους, ναι. Επικρατεί αβεβαιότητα, σίγουρα. Ομως, θα αντεπεξέλθουμε. Και τελειώνοντας, θα πάμε διακοπές – έχουμε δώσει όλοι προκαταβολές για δωμάτια. Για μας, το καλοκαίρι είναι “Ανάσταση”! Κυρία Κεραμέως, μην μας αλλάξετε τις Πανελλήνιες!!! Αν μάλιστα γίνουν Σεπτέμβριο, αρκετοί σκέφτονται ήδη να φύγουν κατευθείαν στο εξωτερικό».