Τα μπάνια του λαού

2' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Κάτω απ’ τις πλάκες η αμμουδιά». Γαλλιστί: Sous les pavés la plage. Οπου οι πλάκες είναι τα πεζοδρόμια που ξήλωναν οι διαδηλωτές του Μάη του ’68, η δε αμμουδιά το στρώμα άμμου που τις στήριζε. Η μεταφορική σημασία του συνθήματος είναι προφανής. Ξήλωσε τις πλάκες για να φτιάξεις οδοφράγματα και θα βρεις την άλλη ζωή, το καλοκαίρι που σε περιμένει όταν η φαντασία κατακτήσει την εξουσία και θα «απαγορεύεται το απαγορεύεται» – αυτό το τελευταίο είναι το πιο ωραίο απ’ όλα. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει πως η «αμμουδιά», η «φαντασία» και το «όλα επιτρέπονται» συνιστούν το τρίπτυχο της εξέγερσης στα χρόνια της μετανεωτερικότητας. Δεν πρόκειται πια για την ανατροπή της κοινωνικής τάξης και την εγκατάσταση μιας νέας στη θέση της. Το όραμα είναι η φυγή, η αταξία, η κατάργηση των συνόρων, κάτι ανάμεσα σε έναν κόσμο – αρλούμπα και απέραντο ερωτικό όργιο. Το τρίπτυχο πέρασε στο ασυνείδητο και εξακολουθεί να παράγει αντανακλαστικά σε πρώτη ευκαιρία. Η πανδημία του ιού τείνει να το μετατρέψει σε πολιτικό πρόγραμμα αντιπολίτευσης. Είναι το τελευταίο οχυρό της Αριστεράς όταν έχουν εξαντληθεί όλα της τα επιχειρήματα.

Διότι ο μεν Τσίπρας μπορεί να εμφανίζεται διαλλακτικός στη Βουλή, όμως από τις κατακόμβες της παράταξής του οι προσπάθειες μείωσης του κύρους του κ. Τσιόδρα παίρνουν τον χαρακτήρα ψιλο-αντάρτικου. Το «ψιλο-» σηματοδοτεί την εν γένει σάχλα που παράγεται όποτε η μεγαλοστομία στοχεύει σε μια πραγματικότητα που μόνον μεγάλη δεν είναι. Θα μου πείτε, «τα μπάνια του λαού» που απαγορεύτηκαν δεν είναι μεγάλο θέμα; Μείζον, από την εποχή του μακαρίτη ιδρυτή του ελληνικού σοσιαλισμού. Τα «μπάνια του λαού» ως όνειρο θερινής νυκτός εννοείται, διότι προς το παρόν ο καιρός τα έχει απαγορεύσει πριν από τον κ. Τσιόδρα. Και τα «μπάνια του λαού» ως μπάνια. Διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η σχέση με τη θάλασσα για τους περισσότερους δεν διαφέρει και πολύ από τη σχέση με την Ανάσταση. Πας δέκα λεπτά πριν, «αγκωνίζεσαι» διά το Αγιον Φως στη μεν. Πας στην παραλία, εγκαθίστασαι κατά προτίμησιν σε σημείο όπου και άλλοι έχουν εγκατασταθεί –διότι αυτοί κάτι θα ξέρουν– και κάθε τόσο κάνεις και καμιά βουτιά όταν σε κάψει ο ήλιος. Οποιαδήποτε μέρα του καλοκαιριού οι παραλίες είναι γεμάτες, η θάλασσα όμως παραμένει σχεδόν έρημη. Γι’ αυτό και δεν λέμε «πάω να κολυμπήσω». Λέμε «πάω για μπάνιο». «Ξέρεις ή δεν ξέρεις μπάνιο». «Καιρός να μάθεις μπάνιο». Αυτόν τον συνωστισμό προσπαθούν να προλάβουν.

Η περίοδος για τα μπάνια του λαού θα συμπέσει με την περίοδο όπου τα σημερινά νευράκια με την πάροδο του χρόνου θα έχουν τεντωθεί σαν χορδές βιολιού έτοιμες να βγάλουν τη συνήθη κακοφωνία της συμπεριφοράς μας. Την απειθαρχία, την ανυπακοή του ξερόλα. Μη γελιόμαστε. Δεν αλλάξαμε μέσα σε έναν μήνα. Εξάλλου, μην ξεχνάμε ότι και η καθαρή Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων έναν μήνα άντεξε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή